Οι πρωτεύουσες δεν κάνουν (πάντα) τη διαφορά…

Τετάρτη, Δεκέμβριος 6, 2023 - 7:30μμ
H UEFA έχει στις τάξεις της 55 χώρες-μέλη, όχι απαραίτητα ανήκουσες γεωγραφικά όλες στην Ευρώπη

H UEFA έχει στις τάξεις της 55 χώρες-μέλη, όχι απαραίτητα ανήκουσες γεωγραφικά όλες στην Ευρώπη. Αυτή όμως είναι άλλη κουβέντα. Είθισται οι περισσότερες από τις μεγάλες ομάδες να εδρεύουν στις πρωτεύουσες των χωρών-μελών, είτε για οικονομικούς λόγους, είτε για λόγους προβολής, είτε επειδή οι πρωτεύουσες αποτελούν συνήθως τις μεγαλύτερες σε πληθυσμό πόλεις, προσελκύοντας περισσότερους φιλάθλους.

Όμως, η παρουσία μιας ομάδας που εδρεύει στην πρωτεύουσα μιας χώρας δεν προεξοφλεί και την επιτυχία της, αγωνιστική και οικονομική.

Στα τρία από τα πέντε προηγμένα Πρωταθλήματα της «γηραιάς ηπείρου» οι μητροπόλεις του ποδοσφαίρου δεν είναι οι πρωτεύουσες.
Στη γενέτειρα του ποδοσφαίρου το Λονδίνο υπολείπεται τόσο του Μάντσεστερ όσο του Λίβερπουλ. Το ντέρμπι διεξάγεται μεταξύ των δύο μεγαλουπόλεων της ΒΔ Αγγλίας. Με τον περσινό της τίτλο η Σίτι έφτασε τους 9 και με τους 20-αριθμό ρεκόρ-της Γιουνάιτεντ το Μάντσεστερ έχει 29 συνολικά.
Υπερκέρασε έτσι το Λίβερπουλ, που έχει 28, τους 19 από τους «ρεντς» και τους 9, στους οποίους έχει κολλήσει από τη δεκαετία του ΄80 η Έβερτον.

Οι τρεις μεγάλοι του Λονδίνου, η Άρσεναλ (13), η Τσέλσι (6) και η Τότεναμ (2), έχουν συνολικά 21 Πρωταθλήματα.
Στη Μπούντεσλιγκα παίζεται το έργο «Η Μπάγερν και οι άλλες». Η πόλη του Μονάχου χάρη στον βαυαρικό κολοσσό είναι η κυρίαρχος στη Γερμανία. Οι 33 της Μπάγερν και ο ένας από τη δεκαετία του '60 της Μόναχο 1860 καθιστούν το Μόναχο ως την απόλυτη μητρόπολη. Ακόμη και η στάσιμη από το 1968 Νυρεμβέργη, που είναι δεύτερη σε τίτλους στη χώρα προέρχεται επίσης από τη Βαυαρία.

Το Βερολίνο δεν βρίσκεται καν στην πρώτη πεντάδα των πόλεων με τίτλους. Βέβαια, έχει το «ελαφρυντικό» ότι η Γερμανία ήταν χωρισμένη για τέσσερις δεκαετίες (1949-90) σε Ομοσπονδία Δημοκρατία της Γερμανίας (Δυτική) και σε Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική). Η Χέρτα κυρίως, η Ουνιόν και η Βικτόρια δεν είχαν τη δυναμική για να ξεφύγουν προς τα πάνω.
Υπήρχε βέβαια η Ντινάμο Βερολίνου, που σάρωσε τους τίτλους την τελευταία δεκαετίας ζωής της ΛΔΓ, οι οποίοι όμως αναφέρονται πιο κάτω ξεχωριστά. Να σημειώσουμε ότι δεν κέρδισε κάποιο τίτλο ομάδα που προέρχονταν από τη Βόννη, την πρωτεύουσα της ΟΔΓ, όσο η Γερμανία παρέμεινε διαιρεμένη.
Η Ρώμη αποτελεί πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών όλες της εποχές του χρόνου. Το όνομά της σημαίνει δύναμη, εξουσία, όχι όμως στο ποδόσφαιρο. Οι δύο εκπρόσωποί της, η Ρόμα και η Λάτσιο, μετά βίας συγκέντρωσαν 5 τίτλους, οι «τζαλορόσι» 3 και οι «λατσιάλι» 2. Η «αιώνια πόλη» δεν βρίσκεται καν στην πρώτη πεντάδα πόλεων. Η μάχη είναι ανάμεσα στις δύο μεγαλουπόλεις του ιταλικού βορρά, το Τορίνο και το Μιλάνο.

Υπερισχύει η «πόλη των ταύρων», με 43, στηριζόμενη κυρίως στη Γιουβέντους (36), αφού η Τορίνο έχει κολλήσει στους 7 από τα μέσα της δεκαετίας του '70. Μίλαν και Ίντερ έχοντας από 19 έκαστη έφεραν το Μιλάνο στη δεύτερη θέση με 38 τίτλους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Βερτσέλι, μιας πόλης μόλις 50.000 κατοίκων, που ανήκει στην ίδια περιφέρεια με το Τορίνο, το Πιεμόντε, η ομάδας της οποίας (Προ Βερτσέλι) κατέκτησε 7 Πρωταθλήματα, με το τελευταίο να χρονολογείται πριν από 101 χρόνια (1922).

Η Γένοβα, τρίτη σε τίτλους πόλη με 10, αναπολεί την κραταιά και πρώτη μεγάλη ομάδα της χώρας, τη Τζένοα, αυτήν που καθιέρωσε το ποδόσφαιρο στην «μπότα» και την προ τριών δεκαετιών σπουδαία Σαμπντόρια, η οποία όμως δεν κατάφερε να κερδίσει παρά μόνο έναν τίτλο.

Στη Σκωτία η μάχη δεν διεξάγεται μεταξύ πόλεων. Η πρωτεύουσα Εδιμβούργο δεν έχει δει Πρωτάθλημα από το 1960, το τελευταίο από τα 8 συνολικά της πόλης, που κατάκτησε η Χαρτ οφ Μιντλόθιαν (Χαρτς αν προτιμάτε), φτάνοντας τα 4, όσα έχει και η μεγάλη της αντίπαλος Χιμπέρνιαν.
Το ντέρμπι γίνεται μεταξύ των δύο τιτάνων της Γλασκώβης, των Ρέιντζερς (55) και της Σέλτικ (53). Άφησαν ένα από τα συνολικά 109 της πόλης, το κατέκτησε η Θερντ Λάναρκ (δεν υφίσταται πλέον) τον περασμένο αιώνα (1904)!

Στην Ελλάδα, η πρωτοκαθεδρία ανήκει στον Πειραιά με 47 τίτλους, όσους έχει κατακτήσει μόνος του ο Ολυμπιακός, απέναντι στους 33 των δύο μεγάλων των Αθηνών, του Παναθηναϊκού (20) και της ΑΕΚ (13). Ο τρίτος πόλος είναι η Θεσσαλονίκη (6 τίτλοι), του ισχυρού έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια Άρη (3) και του ΠΑΟΚ που ανέβασε στροφές από τη δεκαετία του '70 και μετά (3). Μόνη η ΑΕ Λάρισα κατάφερε να προσθέσει το όνομά της στη λίστα με τις πρωταθλήτριες ομάδες.

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή.

Στη δε Τουρκία η καρδιά του ποδοσφαίρου χτυπάει στην Κωνσταντινούπολη. Φενέρμπαχτσε (28), Γαλατάσαραϊ (24) και Μπεσίκτας (21) εναλλάσσονται στους τίτλους και με την προσθήκη κάποιων από μικρότερου βεληνεκούς ομάδων κατατάσσουν τη «βασιλεύουσα» πρώτη με 77 Πρωταθλήματα. Η Τραπεζούντα με τους 7 τίτλους της Τράμπζονσπορ μοιράζεται τη 2η θέση με τις ομάδες της πρωτεύουσας Άγκυρας, που αγνοούν το Πρωτάθλημα από το 1949!
Συνολικά 16 είναι οι χώρες στις οποίες η πρωτιά ανήκει σε πόλεις που δεν είναι πρωτεύουσες στις χώρες τους, σχεδόν το 1/3 δηλαδή.
Εκτός από τις προαναφερθείσες Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Σκωτία, Ελλάδα, Τουρκία στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι:
-Ελβετία: Ζυρίχη 41 (Γκρασχόπερ 27, Ζυρίχη 3, Ανγκλο-Αμέρικαν 1)
-Ισραήλ: Τελ Αβίβ 39 (Μακάμπι Τελ Αβίβ 23, Χάποελ Τελ Αβίβ 13, Μπνέι Γιεχούντα Τελ Αβίβ 1, Μπεϊτάρ Τελ Αβίβ 1, Σιμσόν Τελ Αβίβ 1)
-Λευκορωσία: Μπορίσοβ (ΜΠΑΤΕ 15)
-Λουξεμβούργο: Ες σιρ Αλζέτ 36 (Ζενές Ες 28, Φόλα Ες 8.)
-Μολδαβία: Τίρασπολ 21 (Σέριφ 21)
-Νορβηγία: Τρόντχαϊμ 27 (Ρόζενμποργκ 26, Φράιντιγκ 1)
-Πολωνία: Κρακοβία 19 (Βίσλα 13, Κρακόβια 5, Γκαρμπάρνια 1)
-Σαν Μαρίνο: Φιορεντίνο 9 (Τρε Φιόρι 8., Μοντεβίτο Φιορεντίνο 1)
-Σλοβενία: Μάριμπορ 16 (ΝΚ Μάριμπορ 16)
-Σουηδία: Γκέτεμποργκ 36 (ΙFΚ Γκέτεμποργκ 18, Έργκιτε 12, GAIS Γκέτεμποργκ 4, Χέκεν 1)
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι μητροπόλεις του ποδοσφαίρου ανά χώρα δεν διαθέτουν απαραίτητα και την πρώτη σε τίτλους ομάδα της χώρας. Για παράδειγμα, στη Σουηδία η FF Μάλμε έχει 23 τίτλους, αλλά πρώτη πόλη σε Πρωταθλήματα είναι το Γκέτεμποργκ, στην Πολωνία πρώτη πόλη είναι η Κρακοβία, αλλά η ομάδα με τα περισσότερα Πρωταθλήματα είναι η Λέγκια Βαρσοβίας με 15.
Η Μαδρίτη είναι η μητρόπολη του ισπανικού ποδοσφαίρου, λογική εξέλιξη, αφού στην πρωτεύουσα εδρεύουν η «βασίλισσα» Ρεάλ των 35 Πρωταθλημάτων και η Ατλέτικο, που συνεισέφερε 11 από τα συνολικά 46 της πόλης. Όσο και να προσπαθεί η σπουδαία Μπαρτσελόνα των 27 τίτλων δεν τα καταφέρνει, αφού η δεύτερη ομάδα της Βαρκελώνης, η Εσπανιόλ (φέτος αγωνίζεται στη 2η κατηγορία), δεν γνωρίζει τη λέξη Πρωτάθλημα.
Οι Βάσκοι έχουν 10, τα 8. της Αθλέτικ και τα 2 της Ρεάλ Σοσιεδάδ, αλλά έμειναν στάσιμοι τις τελευταίες 4 δεκαετίες.
Στο πέμπτο από τα μεγάλα Πρωταθλήματα της Ευρώπης, το γαλλικό, το Παρίσι οφείλει την πρωτιά του στην κυριαρχία της Παρί Σεν Ζερμέν την τελευταία δεκαετία. Η Παρί ΣΖ δεν έγινε μόνο η πρώτη σε τίτλους ομάδα της χώρας, παρά συνέβαλε ώστε να ξεφύγει η πρωτεύουσα από τη Μασσαλία και τη Σεντ Ετιέν, που για δεκαετίες είχαν το πάνω χέρι με την Ολιμπίκ Μαρσέιγ και την ΑS Σεντ Ετιέν αντίστοιχα. Εντυπωσιακή δε είναι η εμφάνιση του πριγκιπάτου του Μονακό, η ομάδα του οποίου βρίσκεται σε περίοπτη θέση, χωρίς ουσιαστικά να αποτελεί γαλλικό έδαφος.
Στην Πορτογαλία η κατάσταση είναι ξεκάθαρη. Αν δεν πάει ο τίτλος στην πρωτεύουσα Λισσαβόνα, που έχει 58 (Μπενφίκα 38, Σπόρτινγκ 19, Μπελενένσες 1, πριν από 77 χρόνια) θα ταξιδέψει στο Πόρτο, που κατέκτησε 31 (Πόρτο 30, Μποαβίστα 1, πριν από 22 χρόνια).
Στη Σερβία δεν υπάρχει άλλη πόλη από το Βελιγράδι. Και οι 31 τίτλοι έμειναν στην πρωτεύουσα, οι 16 στο μαύρο (Παρτιζάν), οι 14 στο κόκκινο (Ερυθρός Αστέρας) και ένας στο κίτρινο-μπλε (Όμπιλιτς, πριν από 25 χρόνια). Αν η Όμπιλιτς φορούσε πράσινα θα μιλούσαμε για ρουλέτα καζίνο.
Σε ό,τι αφορά το Πρωτάθλημα της άλλοτε Γιουγκοσλαβίας θα γίνει ξεχωριστή αναφορά, όπως στα άλλοτε Πρωταθλήματα της Τσεχοσλοβακίας, της Σοβιετικής Ένωσης και της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Ανατολικής).
Στην Κύπρο η μερίδα του λέοντος ανήκει στη Λευκωσία με 54 τίτλους. Ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε 28, η Ομόνοια 21, ο Ολυμπιακός 3 και από έναν η Ένωση Νέων Τραστ, η πρώτη πρωταθλήτρια της Μεγαλονήσου και η Τσετίν Καγιά. Οι 13 της Αμμοχώστου ανήκουν στη «μεγάλη κυρία» Ανόρθωση, ενώ οι 11 της Λεμεσού κατανέμονται στην ΑΕΛ (6), στον Απόλλωνα (4) και στον περσινό πρωταθλητή Άρη. Οι 5 τίτλοι της Λάρνακας προέρχονται από τους «γονιούς» της ΑΕΚ, την ΕΠΑ (3) και τον Πεζοπορικό (2).
Στην Ολλανδία οι 36 από τους 43 της πρωτεύουσας Άμστερνταμ προέρχονται φυσικά από τον τεράστιο Άγιαξ, οι 5 από τη RAP, ενώ από έναν κατέκτησαν η Ντε Φόλεβαϊκερς και η DWS. Ο δεύτερος πόλος είναι το Αϊντχόφεν με 25, εκ των οποίων οι 24 ανήκουν στην PSV, ενώ οι 18 από τους 23 του Ρότερνταμ, του τρίτου πόλου, είναι οι τίτλοι της Φέγενορντ.
Στο Βέλγιο η πρωτεύουσα Βρυξέλλες έχει 57 τίτλους, τους 34 από τη μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, την Άντερλεχτ, τους 11 από την Ινιόν Σεν Γκιλουάζ που επέστρεψε μετά από σχεδόν οκτώ δεκαετίες στο προσκήνιο και τους 12 από τη Ρασίνγκ (6), τη Ντάρινγκ (5) και το «παιδί» τους RWD Μόλενμπεεκ (1). Ο δεύτερος ισχυρός πόλος είναι η Μπριζ με 21 Πρωταθλήματα, τα 18 της Κλαμπ Μπριζ και τα 3 της Σερκλ Μπριζ.
Στην Αυστρία, παρά το ντεμαράζ της Ρεντ Μπουλ Ζάλτσμπουργκ, οι 17 τίτλοι είναι πολύ λίγοι μπροστά στους 78 της πρωτεύουσας Βιέννης, έστω και αν οι κύριες εκπρόσωποί της, η Ράπιντ (32) και η Αούστρια (24) δεν είναι πια τόσο ισχυρές. Για λογαριασμό της πρωτεύουσας κατέκτησαν τίτλους και οι Αντμίρα Βάκερ (8. ως Αντμίρα, η Βάκερ 1), Φερστ Βιέννα (6), Βίνερ Σπορτ Κλουμπ (3), Φλόρισντορφερ (1), Βίνερ Αθλέτικσπορτ Κλουμπ (1), Βίνερ Ασοτσιάτιονς Φούτμπαλκλουμπ (1) και η Χακόαχ (1, η εκπρόσωπος των Εβραίων)
Οι χώρες στις οποίες οι πρωτεύουσες έχουν την πρωτοκαθεδρία στο ποδόσφαιρο είναι συνολικά 34. Εκτός από τις 8. που προαναφέρθηκαν (Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Σερβία, Κύπρος, Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστρία), για τις υπόλοιπες 26 ισχύουν τα εξής:
-Αζερμπαϊτζάν: Μπακού 21 (Καραμπάχ 10, Νέφτσι 9, Μπακού 2)
-Αλβανία: Τίρανα 61 (Tίρανα-πρώην Νεντόρι-26, Ντινάμο 18, Παρτιζάνι 17)
-Ανδόρα: Λα Βέλλα 21 (Σάντα Κολόμα 13, Πρινσιπάτ 3, Λουσιτάνος 2, Ράνγκερς 2, Κονστέλ Λασιό 1)
-Αρμενία: Γερεβάν 24 (Πιούνικ 15, Άλασκερτ 4, Αραράτ Αρμένια 2, Αραράτ Γερεβάν 1, Ουλίσες 1, Γερεβάν 1)
-Βόρεια Ιρλανδία: Μπέλφαστ 106 (Λίνφιλντ 56, Γκλεντόραν 23, Σέλτικ 14, Κρουσέιντερς 7, Κλίφτονβιλ 5, Κουίνς Άιλαντ 1)
-Βόρεια Μακεδονία: Σκόπια 20 (Βαρντάρ 11, Σκούπι 4, Ραμποτνίτσκι 4, Μακεντόνιγια Γκόρτσε Πετρόβ 1)
-Βοσνία: Σαράγεβο 9 (Ζελιέζνιτσαρ 5, Σαράγεβο 4)
-Βουλγαρία: Σόφια 70 (ΤΣΣΚΑ 31, Λέφσκι 26, Σλάβια 7, Λοκομοτίβ 4, Ατλέτικ Σλάβια 1, Σπόρτκλουμπ 1)
-Γεωργία: Τιφλίδα 22 (Ντινάμο 19, WIT Γκεόργκια 2, Σαμπούρταλο 1)
-Δανία: Κοπεγχάγη 77 (KB Κοπεγχάγης 15, FC Κοπεγχάγη 15, Μπρόντμπι 11, Ακαντέμισκ 9, Β93 Κοπεγχάγης 9, Β1903 Κοπεγχάγης 7, Φρεμ 6, Χβιντόβρε 3, Λίνγκμπι 2)
-Εσθονία: Τάλιν 30 (Φλόρα 14, Λεβάντια 10, Λαντάνα 2, Νόρμα 2, TVMK 1, Ίντρονετ 1)
-Ιρλανδία: Δουβλίνο 70 (Σάμροκ Ρόβερς 21, Σέλμπουρν 13, Μποΐμιανς 11, Σεντ Πάτρικς Αθλέτικ 8., Ντραμκόντρα 5, Σεντ Τζέιμς Γκέιτ 2)
-Ισλανδία: Ρέικιαβικ 75 (KR 27, Βαλούρ 23, Φραμ 18, Βίκνγκουρ 7)
-Καζαχστάν: Αστάνα 10 (FC Αστάνα 7, Ζένις 3)
-Κόσοβο: Πρίστινα 11 (FC Πρίστινα 11)
-Κροατία: Ζάγκρεμπ 25 (Ντινάμο 24, ΝΚ Ζάγκρεμπ 1)
-Λετονία: Ρίγα 33 (Σκόντο 15, FK Ρίγα 8, ΑSK Ρίγα 3, FC Ρίγα 3, Κάιζερβαλντ 2, FS Ρίγα 2)
-Μαυροβούνιο: Ποντγκόριτσα 7 (Μπουντούτσνοστ 6, OFK Τίτογκραντ 1)
-Ουγγαρία: Βουδαπέστη 103 (Φερεντσβάρος 34, ΜΤΚ 23, Ουίπεστ 20, Χόνβεντ 14, Βάσας 6, Τσέπελ 4, Τόρνα Κλουμπ 2)
-Ουκρανία: Κίεβο 16 (Ντινάμο 16)
-Ρουμανία: Βουκουρέστι 61 (Στεάουα 26, Ντινάμο 18, Βένους 7, Ραπίντ 3, Κολεντίνα 2, Ολίμπια 2, Ουνιρέα Τρικολόρ 2, Ρομάνο-Αμερικάνα 1)
-Ρωσία: Μόσχα 19 (Σπαρτάκ 10, ΤΣΣΚΑ 6, Λοκομοτίβ 3)
-Σλοβακία: Μπρατισλάβα 17 (Σλόβαν 13, Ίντερ 2, Πετρζάλκα 2)
-Τσεχία: Πράγα 20 (Σπάρτα 13, Σλάβια 7)
-Φερόε: Τόρσχαβν 35 (ΗΒ Τόρσχαβν, 24, Β36 Τόρσχαβν 11)
-Φινλανδία: Ελσίνκι 56 (HJK Ελσίνκι 33, ΗPS 9, ΗΙFK 7, Κίφεν 4, PUS 1, Oύνιτας 1, Τόβεριτ 1)
Ιδιαίτερες περιπτώσεις αποτελούν η Λιθουανία και η Μάλτα. Στη χώρα της Βαλτικής η πρωτεύουσα Βίλνιους και η άλλοτε πρωτεύουσα Κάουνας μοιράζονται τους τίτλους, από 10. Η Ζαλγκίρις Βίλνιους έχει 10 Πρωταθλήματα, όσα κατέκτησαν μαζί δύο ομάδες του Κάουνας, οι οποίες δεν υφίστανται πλέον η FBK (8.) και η Ινκάρα (2).
Στο «νησί των Ιπποτών», από 26 τίτλους έχουν η Σλιέμα, χάρη στους Γουόντερερς, η Φλοριάνα με την ομώνυμη ομάδα και η Βαλέτα. Μόνο που η ομάδα της πρωτεύουσας FC Βαλέτα έχει 25 Πρωταθλήματα και το 26ο προήλθε από την ομάδα του βασιλικού βρετανικού συντάγματος του νησιού. Άλλωστε οι Βρετανοί διέδωσαν το ποδόσφαιρο στο νησί της Μεσογείου.
Στο μικροσκοπικό Γιβραλτάρ, έκτασης μόλις 6,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων δεν μιλάμε για πόλεις, αλλά για γειτονιές. Όλα τα παιχνίδια του εγχώριου Πρωταθλήματος διεξάγονται στο στάδιο «Βικτόρια», χωρητικότητας μόλις 2.000 θέσεων.
Στο πριγκιπάτο του Λίχτενσταϊν δεν διεξάγεται Πρωτάθλημα. Γίνονται μόνο αγώνες Κυπέλλου. Οι ομάδες του μετέχουν στα Πρωταθλήματα Ελβετίας.
Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί η Ουαλία, στην οποία διεξάγεται Πρωτάθλημα, πλην όμως καμία από τις ομάδες των μεγάλων πόλεων της (Κάρντιφ, Σουόνσι, Νιούπορτ, Ρέξαμ) δεν μετέχει σ’ αυτό, αφού είναι επαγγελματικές και παίρνουν μέρος στα Πρωταθλήματα της Αγγλίας. Μετείχαν όμως στο Κύπελλο Ουαλίας, ωσότου η UEFA απαγόρευσε τη συμμετοχή τους και σ’ αυτό, ώστε να αποφευχθεί ενδεχόμενη πρόκρισή τους στα Κύπελλα Ευρώπης.
Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι η αναφορά γίνεται σε χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ποδοσφαιρικής Συνομοσπονδίας και όχι σε χώρες-κράτη, αφού ως γνωστόν η Αγγλία, η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρεια Ιρλανδία αποτελούν τις συνιστώσες χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου. Μάλιστα το Όλστερ, η Βόρεια Ιρλανδία δηλαδή, αποτελεί γεωγραφικά τμήμα του νησιού της Ιρλανδίας και όχι του νησιού της Βρετανίας.
Τα 4 Πρωταθλήματα που χάθηκαν στον χρόνο.
Η ενοποίηση της Δυτικής και της Ανατολικής σε μία Γερμανία το 1990, η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, ο κατακερματισμός της Γιουγκοσλαβίας λόγω της εμφυλιοπολεμικής σύρραξης το 1992 και το βελούδινο διαζύγιο μεταξύ Τσέχων και Σλοβάκων, που χώρισε στα δύο την Τσεχοσλοβακία το 1993 είχαν ως αποτέλεσμα την οριστική διακοπή των αντίστοιχων 4 Πρωταθλημάτων. Και στις 4 χώρες οι ομάδες της πρωτεύουσας είχαν τον πρώτο λόγο.
Στη ΛΔ Γερμανίας η Ντινάμο Βερολίνου πήρε 10 σερί τίτλους δίνονταν την πρωτοκαθεδρία στο Ανατολικό Βερολίνο. Ήταν η βασική ομάδα της Στάζι. Υπήρξε όμως και δεύτερη, προγενέστερη, η Φόρβερτς. Αν και σχηματίστηκε στη Λειψία μετακόμισε στο Βερολίνο και κέρδισε 6 τίτλους. Στις αρχές του ’70 εκδιώχθηκε στη Φρανκφούρτη που βρίσκεται στον ποταμό Όντερ (δεν πρέπει να συγχέεται με την Φρανκφούρτη της Δυτικής Γερμανίας που βρίσκεται στον ποταμό Μάιν), ώστε να ανεβάσει επίπεδο η Ντινάμο. Πλέον ονομάζεται FC Φρανκφούρτη.
Έως την εμφάνιση της Ντινάμο Βερολίνου οι τίτλοι εναλλάσσονταν μεταξύ δύο ιστορικών ομάδων της Ντινάμο Δρέσδης και του Μαγδεμβούργου.
Στη Γιουγκοσλαβία το Βελιγράδι είχε τον πρώτο λόγο με 30 τίτλους, τους 19 του Ερυθρού Αστέρα και τους 11 της Παρτιζάν. Σε απόσταση ήταν το Σπλιτ με τα 7 Πρωταθλήματα της Χάιντουκ και το Ζάγκρεμπ με τα 4 της Ντινάμο.
Στη δε Σοβιετική Ένωση η Ντινάμο Κιέβου μπορεί να ήταν η κορυφαία ομάδα της χώρας με 13 τίτλους (η Σαχτάρ Ντονέτσκ αποτελούσε τότε μικρομεσαία ομάδα), αλλά η Μόσχα συνολικά είχε 34 τίτλους, τους 12 της Σπαρτάκ, τους 11 της Ντινάμο (η ομάδα που δοξάστηκε ο Λεβ Γιασίν, αλλά από το 1976 δεν έχει δει τίτλο), τους 7 της ΤΣΣΚΑ και τους 3 της άλλοτε κραταιής Τορπέντο.
Ντνιέπρ (Ντρίπρο) και Ντινάμο Τιφλίδας είχαν από 2 τίτλους και μόλις έναν η Ζενίτ του Λένινγκραντ, όπως ονομάζονταν τότε η Αγία Πετρούπολη.
Στην Τσεχοσλοβακία τον πρώτο λόγο είχε η Πράγα με 47 τίτλους, από τις Σπάρτα (21), Σλάβια (13), Ντούκλα (11), Βικτόρια Ζϊζκοβ (1), Μποχέμιανς (1), έναντι 9 που είχε η Μπρατισλάβα, με τις Σλόβαν (8.), Ίντερ (1). Ο διαχωρισμός σε δύο ξεχωριστά κράτη επανάφερε στο προσκήνιο τη Σλάβια, εξαφάνισε όμως την ιστορική Ντούκλα των θρύλων Γιόζεφ Μάζοπουστ, Γιόζεφ Άνταμετς και αργότερα των Ίβο Βίκτορ, Ζντένεκ Νέχοντα.
Σημείωση
Στους πίνακες που ακολουθούν εμφανίζονται με γαλάζιο χρώμα οι χώρες στις οποίες δεν υπερισχύουν συνολικά οι ομάδες της πρωτεύουσας, με ροζ χρώμα οι χώρες στις οποίες τον πρώτο λόγο έχουν συνολικά οι «πρωτευουσιάνες», με πράσινο χρώμα οι ειδικές περιπτώσεις και με κίτρινο χρώμα το σύνολο των τίτλων που έχουν κερδίσει οι ομάδες της πρωτεύουσας κάθε χώρας.
Τέλος, με πορτοκαλί χρώμα αναφέρονται τα 4 Πρωταθλήματα που διακόπηκαν, λόγω διάσπασης ή ενοποίησης χωρών.
* Του φίλαθλου και ιστορικού ερευνητή, Γρηγόρη Δημακάκου
Υποστήριξη: SilkTech