Τα βραβεία Greek Ιnternational Women Awards (GIWA) είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Ελληνίδας επαγγελματία που διαπρέπει παγκοσμίως.
Είναι ένα project μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και υποστηρίζονται από μια ομάδα εργασίας εθελοντών.
Τα GIWA έχουν αφετηρία το Λονδίνο του 2015 και οι συμμετέχοντες και συμμετέχουσες ζουν και εργάζονται τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Το Infowoman.gr ως χορηγός επικοινωνίας των βραβείων αυτών δημιούργησε την ενότητα #shareyourstory και σ΄ αυτήν φιλοξενούνται οι αληθινές ιστορίες πολλών από των γυναικών που φέτος είναι υποψήφιες για τα 3α GIWA Αwards, με τις οποίες είχαμε τη χαρά να συνομιλήσουμε.
Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις 21 Σεπτεμβρίου 2023 σε μία μοναδική τελετή απονομής βραβείων στο The American College of Greece – Pierce Theater, στην Αγία Παρασκευή.
Όνομα και ιδιότητα. Ποια είναι η δική σου επαγγελματική ιστορία και τι σημαίνει για σένα η υποψηφιότητα σου στα GIWA;
Εύα Κουρλέση, μαθήτρια. Παράλληλα με το διάβασμα των πανελληνίων, έκανα αιτήσεις για πανεπιστήμια στις ΗΠΑ. Μεταξύ των οποίων ήταν το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Χάρβαρντ, Τάμπα και πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ. Εν τέλει, διάλεξα το πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ και αμέσως άρχισα να παίρνω δράσεις, όπως ότι έγινα αντιπρόεδρος του ελληνικού συλλόγου στο πανεπιστήμιο, επίτιμο μέλος συμβουλίου του Εθνικού συλλόγου Ελλήνων μαθητών στην Βόρεια Αμερική, μέλος της ΑΧΕΠΑ καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου συλλόγου Πατρινών Νέας Υόρκης. Ως προς την επαγγελματική μου δράση, μόλις τελείωσα εξάμηνη πρακτική στο Αμερικανικό κογκρέσο, στο πλάι του γερουσιαστή Τομ Κάρπερ στο γραφείο του, στο Γουίλμινγκτον, Ντέλαγουερ παράλληλα με τις σπουδές μου.
Ποια ήταν ως τώρα η μεγαλύτερη πρόκληση στην επαγγελματική σου διαδρομή;
Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να αφήσω οτιδήποτε θεωρούσα γνώριμο και οικείο, όπως την οικογένειά μου και τους φίλους μου και να ξεκινήσω μόνη μου για την άλλη άκρη του κόσμου. Το 2020, λόγω της πανδημίας, ελάχιστοι είχαν την δυνατότητα να λάβουν βίζα προς το εξωτερικό κι ήμουν μία από αυτές. Αναγκάστηκα να πετάξω μόνη μου, να εγκατασταθώ στις εστίες και να φτιάξω την κοινωνική μου ζωή εκεί. Δεν ήταν εύκολο. Έπρεπε να συνηθίσω σε διαφορετικούς ρυθμούς και παράλληλα να διατηρήσω έναν άριστο μέσο όρο στα μαθήματα.
Ποια ήταν ως τώρα η μεγαλύτερη ικανοποίηση στην επαγγελματική σου πορεία;
Η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι ότι η σκληρή δουλειά πραγματικά ανταμείβεται και αναγνωρίζεται σε κάθε επίπεδο. Αυτό σου δίνει τεράστια ηθική ικανοποίηση αλλά και κίνητρο να συνεχίσεις και να κάνεις ακόμα περισσότερα. Δουλεύοντας δίπλα σε πραγματικούς επαγγελματίες ακούς τις ιστορίες τους και μέσω αυτών μαθαίνεις ότι όλα είναι πιθανά. Είναι συνδυασμός επιμονής, υπομονής και χρόνου!
Με ποιο τρόπο έχεις ενδυναμώσει άλλες γυναίκες ή σκοπεύεις να το κάνεις μέσα από την επαγγελματική σου πορεία.
Όταν ήμουν 16 ετών εργαζόμουν εθελοντικά, στα πλαίσια της πρακτικής μου με τον μη-κερδοσκοπικό οργανισμό Αστερία, στον προσφυγικό καταυλισμό Μόρια, στο νησί της Μυτιλήνης. Εκεί, στα γραφεία του ΜΚΟ, κατέφθαναν καθημερινά γυναίκες με τα παιδιά τους, που της βοηθούσαμε να μάθουν και να γράφουν ελληνικά, να λάβουν τα είδη πρώτης ανάγκης που χρειάζονταν και να εξοικειωθούν με τους ευρωπαϊκούς φορείς. Επίσης, στο πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ είμαι μέλος της κοινωνικής αδελφότητας Kappa Sigma, όπου είναι μόνο για γυναίκες, όπου μέσω εράνων, έχουμε μαζέψει πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια να σταματήσουμε τον καρκίνο του μαστού καθώς και τον νόσο Αλτσχάιμερ. Μέσω αυτής ενδυναμώνουμε τα μέλη της καθημερινά.
