Την αυλαία του έριξε την προηγούμενη Παρασκευή 10 Μαΐου 2019 το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Ιστιοπλοΐας κλάσης J/24 της Πάτρας. Η διοργάνωση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και άφησε παρακαταθήκη στην πόλη και αρκετά κολακευτικά σχόλια από τις ξένες αλλά και τις Ελληνικές αποστολές.

Τη μία εβδομάδα που πέρασαν στην Πάτρα οι 180 και πλέον αθλητές και κριτές από 36 πληρώματα, γύρισαν στην πόλη, είδαν μνημεία και αξιοθέατα, και το ευχαριστήθηκαν με την ψυχή τους.

Τα ιστορικό των Αγώνων και κάποιες χαρακτηριστικές στιγμές:

* Η ιδέα της ανάληψης του αγώνα μπήκε πριν 4 χρόνια, από μια όμορφη στιγμή που προέκυψε από μια καθυστέρηση στην αναχώρηση,  από το μπουζούκι του Σπύρου και την γνωριμία  με τον Όμιλο.

Ο 2ος νικητής φέτος του πανευρωπαϊκού  με το σκάφος ΕΥΝΙΚΗ Δημήτρης Αλτσιάδης, όταν ταξίδευε για το Monte Carlo για να πάει στον Διεθνή Αγώνα του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου J24 πέρναγε από την Πάτρα, και λόγω μεγάλης καθυστέρησης του καραβιού έψαξε τους φίλους του στον όμιλο.

Εκεί "έμπλεξε " με τους ανθρώπους του ιστιοπλοϊκού, βγήκε το μπουζούκι του Σπύρου (Αντωνιάδη) πήρανε και την σχετική ενέργεια... και πήγαν στο Μόντε Κάρλο και βγήκαν πρώτοι σε 70 από τα καλύτερα πληρώματα της Ευρώπης.

Έκτοτε κάθε φορά που σκάφος j-24 περνάει από την Πάτρα και ειδικά ο Δημήτρης έρχεται να πάρει την "αύρα" των ανθρώπων του ιστιοπλοϊκού.

* Στη συνέχεια μπήκε η πρόταση στο τραπέζι της ελληνικής κλάσης και αφού έγινε δεκτή πλειοψήφησε έναντι της Θεσσαλονίκης με μικρή διαφορά μάλιστα. Το στήσιμο της διοργάνωσης ξεκίνησε πριν 3,5 χρόνια με ταξίδι του Προέδρου της κλάσης Άρη Παλληκάρη στην Αμερική στο παγκόσμιο συνέδριο της κλάσης όπου έγινε ο προγραμματισμός για τα επόμενα χρόνια.

Σε συνεργασία με τον Ιστιοπλοϊκό όμιλο Πατρών είχε πάρει μαζί του υλικό από την Πάτρα και τα 2 βασικά σημεία "υπεροχής" της πόλης μας ήταν η ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Ιταλία και το γεγονός ότι το event θα γίνονταν στο κέντρο της πόλης.  Όλα αυτά εν μέσω κρίσης. 

Τότε ακόμη το παραλιακό μέτωπο δεν είχε δοθεί και δεν είχε καταρρεύσει το υπόστεγο.

* Ακολουθήσαν 2 ταξίδια των ανθρώπων του ιστιοπλοϊκού στη Garda (Ιταλία) όπου κατέγραψαν τα πάντα, κυρίως σε επίπεδο εγκαταστάσεων αλλά και αναγκών. Ακολούθησε η επιλογή των προσώπων των διεθνών επιτροπών και του προέδρου της επιτροπής αγώνων, ο οποίος μπορεί να ανταποκριθεί στις δυσκολίες του στησίματος του στίβου του Πατραϊκού με την βοήθεια και την συμμετοχή των ανθρώπων του ιστιοπλοϊκού οι οποίοι δουλεύουν τον Πατραϊκό εδώ και 30 χρόνια. Το πρόσωπο που επιλέχθηκε ήταν ο Διεθνής PRO race officer Σούλης Παπαντωνίου, ίσως ο καλύτερος Έλληνας race officer, με εμπειρία από Ολυμπιακούς Αγώνες, Αυστραλία - Σύδνεϋ - Χόμπαρτ κ.α.

Από τους Πατρινούς η ομάδα ήταν ήδη έτοιμη με τον Τάκη Ρούντο, υπεύθυνο σκάφους επιτροπής και υλικών και ομάδα τον Σπύρο Αντωνιάδη, τον Θόδωρο Καλογερή, τον Αριστείδη Σιμάκη, τον Σωτήρη Σιώκο, τον Φώτη Ασημακόπουλο, τον Νίκο Ιατρίδη και τον Γιάννη Ζαχιώτη, ανθρώπους με μεγάλη εμπειρία από αγώνες και δύσκολους στίβους.

* Για την τεχνική επιτροπή ο όμιλος διαθέτει ήδη μια ομάδα από τους καλύτερος καταμετρητές στην Ελλάδα και ο Φιλιπ Κορμπετ με τον Αντώνη Μπαρμπέτα του ιστιοπλοϊκού κλήθηκαν να πλαισιώσουν τα ιερά τέρατα της ιστιοπλοΐας τον Άγγλο Jardine και τον Γερμανό Peters.

* Το πιο σημαντικό σημείο της προετοιμασίας ήταν το πάθημα - μάθημα του περσινού Πανελλήνιου που έγινε στην Πάτρα και που οι καιρικές συνθήκες όπως βγήκαν πέρσι έδωσαν ένα γερό μάθημα και ανέτρεψαν τα σχέδια.  Ο όμιλος μαζί με την διοργάνωση του Πανευρωπαϊκού είχε αναλάβει σαν pre test event την διεξαγωγή του Πανελλήνιου το 2017 και το 2018.

Το 2017 όλα πήγαν καλά και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Όμως το 2018 ο καιρός υπενθύμισε ότι αυτός και μόνο αυτός είναι ο κυρίαρχος του αγώνα. Έβγαλε 8 μποφόρ και το κυριότερο έμπασε το καιρό στο λιμάνι και τρόμαξε όλους. Τα σκάφη πήγαν να σπάσουν και η ιδέα του Πανευρωπαϊκού έγινε εφιάλτης.

Εκεί που ο όμιλος είχε κανονίσει πάρτι υποδοχής όλοι μείνανε στον ντόκο να φυλάνε τα σκάφη να μην σπάσουν και στο μαγαζί δεν πήγε κανείς. Μάη μήνα έδωσε ένα δυνατό ταρακούνημα και ίσως την μεγαλύτερη βοήθεια που όφειλε να δώσει. Να μην εφησυχάσουμε...Τα ξαναβάλαμε κάτω και στήσαμε εκεί που είχαμε ασφάλεια και σιγουριά. Και όλα πήγαν καλά ακόμη και στο 6άρι της Δευτέρας και τις καταιγίδες του Σάββατου και της Κυριακής.  

* Η κλάση προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους ξένους στο να έρθουν στην Πάτρα, ταξίδεψε στην Ουγγαρία πέρσι (lake Ballaton) και Γερμανία. Τρία Ελληνικά πληρώματα πήγαν και ήρθαν μέσω της  Βαλκανικής οδού τραβώντας τα σκάφη στην Ουγγαρία.

Και ένα πλήρωμα, Αλτσιάδης πέρασε από την Πάτρα (κλασικά) για να πάει στα σύνορα της Γερμανίας και της Δανίας όπου έγινε το περσινό ευρωπαϊκό. Ο Γερμανός πάντως που ήλθε από εκεί φαίνεται είχε την πληροφορία και ζήτησε να πάρει και αυτός δύναμη από το μπουζούκι  του Σπύρου.

Και από ότι μάθαμε ο Σπύρος ανταποκρίθηκε. Ο Γερμανός στον αγώνα δεν πήγε καλά ..αλλά θα ξανάρθει… δεν μας αλλάζει με τίποτα.

* Την τελευταία ημέρα των αγώνων ήρθε στην επιτροπή μια γερμανική ομάδα, διότι ένας από το πλήρωμά τους αισθάνθηκε αδιαθεσία. Ήταν ο hellsman (δηλαδή από τους βασικούς του πληρώματος που εμπλέκεται στη τακτική κτλπ.) Εάν δεν τους βρίσκαμε άτομο δεν θα μπορούσαν να τρέξουν τη  τελευταία ημέρα.

Ο αγώνας άρχιζε σε μια ώρα και φυσικά έπρεπε να βρούμε πλήρωμα έμπειρο. Οι άνθρωποι του ομίλου τους βρήκαν τη λύση. Σε 20 λεπτά ήρθε η Στέλλα αθλήτρια των Laser του ομίλου. Μπήκε μέσα και η γερμανική ομάδα ανέβηκε 2 θέσεις στην βαθμολογία. Και αυτοί θα ξανάρθουν.

* Τελειώνοντας τις κούρσες αρκετοί βούτηξαν στο λιμάνι. Και δεν ξεκόλλαγαν. Οι Γερμανίδες ζήτησαν να αφήσουν το σκάφος στο νερό για να πάνε βόλτα την επομένη. Έμεναν στον Ν.Ο.Π. είχαν φέρει ποδήλατα και το βράδυ μετά τις απονομές χάθηκαν όπως όλες οι ομάδες στην ζεστή και πολύκοσμη καρδιά της Πάτρας. Ένα στοιχείο υπεροχής αυτής της πόλης είναι η ζωντάνια και ο κόσμος και η νεολαία που κυκλοφορεί μέχρι αργά.

* ...φέτος ούτε γιορτές έκαναν οι άνθρωποι του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πατρών. Πριν το Πάσχα ήταν ο αγώνας Θυσίας και ταυτόχρονα η αποστολή της πρόκρισης των αθλητών Όπτιμιστ στο Μάτι. Η αποστολή γύρισε Μεγάλη Πέμπτη βράδυ και Δευτέρα του Πάσχα έφυγαν για τη Σύρο στην πρόκριση των Laser.

Επέστρεψαν Σάββατο βράδυ και Κυριακή πρωί μπήκαν στον αγώνα για το Πανευρωπαϊκό. Η Πατρινή ομάδα Πριμαρόλια όχι μόνο δεν είχε σκάφος για προπονήσεις αλλά και από τότε που ήρθε το σκάφος δεν υπήρχε χρόνος για προετοιμασία και άντεξε σε αυτό το σφικτό πρόγραμμα.

Τώρα μπορεί να καταλάβει κανείς το τι κατάφεραν... Με ένα σκάφος που γνώρισαν μόνο κατά την διάρκεια του αγώνα και με την κούραση 2 πανελληνίων και ενός πανευρωπαϊκού. Άξιοι...

* Όταν ήρθαν οι ξένοι ζήτησαν μεταξύ άλλων έναν scorer manager, δηλαδή έναν άνθρωπο που θα βγάζει αποτελέσματα και θα τα κοινοποιεί αμέσως προκειμένου οι αγωνιζόμενοι να κάνουν την τακτική τους. Ο άνθρωπός που ο όμιλος είχε ορίσει δεν είχε γυρίσει από την Σύρο όπου ήταν στην αποστολή του ιστιοπλοϊκού στα laser.

Μάταια προσπαθούσαν οι άνθρωποι του ιστιοπλοϊκού να τους καθησυχάσουν. Επειδή δεν ηρεμούσαν βάλαμε στοίχημα. Σε πόσην ώρα εσείς το κάνετε στη χώρα σας. Μας είπαν σε 5 λεπτά. Ο έφορος του Ι.Ο.Π. Κώστας Γεωργόπουλος γύρισε από την Σύρο την Κυριακή και ανέβαζε τα αποτελέσματα σε 3 λεπτά. Έκτοτε αποκαλέστηκε “fast scorer manager”.

* Βέβαια αυτό που δεν είδαν οι ξένοι και μεταξύ μας καλύτερα διότι δεν θα το πίστευαν, είναι το πότε και πως φτιάχτηκε αυτός ο χώρος της γραμματείας, από ερείπιο, καταβρώμικο και παρατημένο χώρο, μετασχηματίστηκε σε χώρους γραμματείας με 5 αίθουσες και μια τουαλέτα, και χώρο υπαίθριο και στεγασμένο για τις καταμετρήσεις. Κάποιος είπε ότι δουλεύαμε για καιρό.

Δεν τολμήσαμε να τους πούμε ότι έγινε σε μια εβδομάδα. Αργύρη Πετράτο ούτε έχουν αλλά ούτε φαντάζονται ότι υπάρχει, που με την πολυετή εμπειρία του από το καρναβάλι μπορεί να κάνει ότι δεν μπορούν οι άλλοι. Ούτε Αντρέα Μπαλαδάκη έχουν, ούτε τα συνεργία του Δήμου φαντάζονται που όταν θέλουν σαρώνουν. 

* Εάν θέλει να προσεγγίσει κάποιος το ύφος και το μεράκι των ανθρώπων αυτής της κλάσης, δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από το παρακάτω. Το πλήρωμα μιας από τις γερμανικές ομάδες αποτελείται από μία οικογένεια. Τα  προηγούμενα χρόνια στους αγώνες συμμετείχαν πατέρας και κόρη. Η κόρη φέτος απέκτησε μωρό λίγων μηνών και στην αποστολή ήλθε και ο μικρούλης. Και η κόρη έτρεξε κανονικά με τον πατέρα.