Ενας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην ιστορία του ΝΟΠ, ήταν ο Ανδρέας Γεωργιάδης.

Ηταν γιος του Νίκου Γεωργιάδη, ευκατάστατου σταφιδέμπορου της Πάτρας (απεβίωσε το 1939) και της Φλωρίκας, μιας πανέμορφης γυναίκας, χορεύτριας τότε στα περίφημα καφέ Σαντάν, γνωστά πολυτελείας καφέ στην Πάτρα όπου ακόμα και μικροί θίασοι παρουσίαζαν πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Η Φλωρίκα καταγόταν από τη Ρουμανία, μάλιστα είχε πάει με τον Ανδρέα στο Βουκουρέστι για να γνωρίσει την οικογενειά της. Ηταν μια υπέροχη μάνα που μεγάλωσε με υποδειγματικό τρόπο τα τέσσερα παιδιά της. Πέθανε το 1976, τρία χρόνια πριν πεθάνει ο Ανδρέας κι ενώ ήταν χήρα για 37 χρόνια. Εκαναν τέσσερα παιδιά, εκτός από τον Ανδρέα, την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του συναθλητή του Ανδρέα, Κέκου Γεροθανάση, τον Τέλη, αθλητή της ΕΑΠ που πέθανε από φυματίωση το 1940 και τον Ξενοφώντα, που έγινε πρόξενος της Ελλάδας στο Λος Αντζελες των ΗΠΑ.

Ηταν κολλητός φίλος με τον Μιχάλη Καθρέπτα, αλλά και τους Μπάμπη Γεωργακόπουλο, Νίκο Τασόπουλο και Γιάννη Διλέρνια. Είχε διατηρήσει επαφές και με τον Επαμεινώνδα Πετραλιά, ο οποίος του τηλεφωνούσε συχνά - πυκνά για να μαθαίνει νέα για τον ΝΟΠ. Χαρακτηριστική η ατάκα του, κάθε φορά που σήκωνε το τηλέφωνο η γυναίκα του Βάσω: «Ελα παιδί μου, δώσε μου τον Κάπο!»

Το παρατσούκλι του ήταν «Κάπος», από το ιταλικό «Capo» που σημαίνει Αρχηγός. Ετσι τον φώναζαν όλοι: Κάπος! Ηταν ο ηγέτης του ΝΟΠ, ακόμα και τα χρόνια που διοικούσε τον Ομιλο ο κολοσσός Βασίλης Μαραγκόπουλος, το κουμάντο έκανε ο Γεωργιάδης. Λίγοι ξέρουν πως βγήκε το παρατσούκλι του. Κάποια στιγμή, τη δεκαετία του '50, αποφασίζει να πάει ο ΝΟΠ για φιλικά στην Ιταλία. Για να ενισχύσει την ομάδα, προσκαλεί τον φίλο του Ανδρέα Γαρύφαλλο να παίξει όπερ κι εγένετο. Ο Γεωργιάδης ήταν αρχηγός της αποστολής, οι Ιταλοί τον προσφωνούσαν «Capo», που τελικά του έμεινε!

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ