Για τρεις περίπου δεκαετίες μεγάλο μέρος της ποδοσφαιρικής δράσης της Πάτρας φιλοξενήθηκε στο γήπεδο Τασσόπουλου που βρισκόταν στη γωνία των οδών Κορίνθου και Βορείου Ηπείρου.

Άλλωστε την περίοδο του μεσοπολέμου μόνο το γήπεδο των Προσφυγικών υπήρχε ακόμα, ενώ δεν χρησιμοποιούνταν πια το γήπεδο της Αχαϊκής Παλαίστρας στο Σκαγιοπούλειο.

Το γήπεδο Τασσόπουλου ή και Χαλκωματά, στην ουσία διαμορφώθηκε το 1924, δηλαδή αμέσως μετά την ίδρυση (επανασυγχώνευση) της ΠΓΕ το 1923. Μάλιστα το 1925 (27 Δεκεμβρίου) φιλοξένησε τους αγώνες της Α' κατηγορίας του τοπικού πρωταθλήματος, ενώ τον Γενάρη της ίδιας χρονιάς τους Παναχαϊκούς αθλητικούς αγώνες.

Πάντως στις 2-2-1929 ένα φιλικό ανάμεσα στην Παναχαϊκή και την ΑΕΚ Αθηνών (0-2) έγινε τελικά στα Προσφυγικά και όχι στο γήπεδο Τασσόπουλου, επειδή κρίθηκε μικρό).

Το γήπεδο δεν ήταν μόνο υπόθεση της Παναχαϊκής, ο Ολυμπιακός για μικρό διάστημα στα μέσα της δεκαετίας του '30 το χρησιμοποιούσε ως έδρα.

Η ΠΓΕ πούλησε το 1934 το ένα από τα δύο γυμναστήριά της, αυτό της ΓΕΠ, στην Αγία Βαρβάρα (το άλλο ήταν του Παναχαϊκού στην οδό Μεσολογγίου). Με τα χρήματα που εισπράχθηκαν αγοράστηκε στην Αγυιά έκταση 32 στρεμμάτων (έναντι 684.450 δρχ) την οποία μετέτρεψε σε γήπεδο, τότε το μεγαλύτερο στην Ελλάδα. Το πρώτο παιχνίδι που έδωσε η Παναχαϊκή στο γήπεδό της, ήταν στις 25 Ιουνίου του 1939 (5.30 μ.μ.) με τον Αστέρα Πατρών. Ηταν φιλικό και η Παναχαϊκή επικράτησε με 3-1.

Αυτό σήμανε επί της ουσίας και το τέλος του γήπεδο Τασσόπουλου, δίπλα στο οποίο έμενε ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής, ο Γιώργος Καπουράλος, που πάντως προτίμησε να παίξει μπάλα στον Ολυμπιακό Πατρών και όχι στην Παναχαϊκή.

Στο συγκεκριμένο γήπεδο Τασσόπουλου (ονομάστηκε για λίγο τη δεκαετία του '30 και «γήπεδο Στόλτενοφ», καθώς φέρεται πως είχε περάσει στην ιδιοκτησία του παράγοντα της Παναχαϊκής Βέρνερ Στόλτενοφ), κατά τη διάρκεια της κατοχής, οι Ιταλοί είχαν στρατόπεδο συγκεντρώσεως αιχμαλώτων, όπου κρατούσαν μερικούς Άγγλους στρατιώτες που είχαν συλλάβει.

Μάλιστα όπως αναφέρει ο Δημήτρης Λάγαρης, «Σ' ένα νυχτερινό συναγερμό, με το άκουσμα των σειρήνων, οι σκοποί του στρατοπέδου εγκατέλειψαν τις θέσεις τους κι έτσι τέσσερις Άγγλοι κρατούμενοι βρήκαν την ευκαιρία να πηδήσουν τα συρματοπλέγματα του φράχτη και να φύγουν τελείως ανενόχλητοι. Οταν λίγες μέρες αργότερα διετάχθη η μεταφορά των κρατουμένων Άγγλων στην Αθήνα, οι Ιταλοί διέταξαν να δοθή το σήμα συναγερμού την ώρα της μεταφοράς των Βρετανών αιχμαλώτων από φόβο μήπως το σκάσουν».

Ενδιαφέρουσα είναι και η αφήγηση του ένθερμου φιλάθλου της Παναχαϊκής Νίκου Αγγελογιαννόπουλου (πεθ. το 2006) σε συνέντευξή του στον Κώστα Θεοδωρόπουλο στην «Πελοπόννησο» το 1999: «Το αλφάβητο το έμαθα στο γήπεδο της Παναχαϊκής, όταν ήταν στο ποτάμι, δίπλα στο εργοστάσιο του Κρητικού. Ξέρετε τι κάναμε για να έχουμε την ικανοποίηση ότι βοηθάμε και μεις την ομάδα; Υπήρχε μια τρόμπα για να βγαίνει νερό στο γήπεδο. Μετά την προπόνηση βαράγαμε την τρόμπα για να τρέχει νερό και να πλένουν τα πόδια τους οι ποδοσφαιριστές. Για να πάμε στο γήπεδο περνούσαμε από ένα ποτάμι (σ.σ. ο Διακονιάρης) και στο βούρκο λερώναμε τα πόδια μας. Τότε οι αστυνομικοί έκαναν υπηρεσία με μια βίτσα στα χέρια. Οταν μας έβλεπαν με λάσπες μας... τσουτσούριζαν και μας υποχρέωναν να γυρίσουμε σπίτια μας».

Μετά την απελευθέρωση το γήπεδο πέρασε στα χέρια του Απόλλωνα και πολύ σύντομα έπαψε να υπάρχει, οικοδομήθηκε.

Η ζημιά έγινε το 1939 όταν έγινε η διάνοιξη της οδού Κορίνθου, που τότε σταμάταγε στην οδό Βορείου Ηπείρου. Διανοίχθηκε μέχρι το ύψος του Διακονιάρη με αποτέλεσμα να απαλλοτριωθεί ένα μικρό κομμάτι πίσω από το τέρμα, κάνοντάς το ακατάλληλο.

Και τι σύμπτωση! Σήμερα ολοκληρώνεται η διάνοιξη της Ναυαρίνου (προέκταση της Κανακάρη) στο ύψος της Ελ. Βενιζέλου, δηλαδή στο πάνω τέρμα του παλιού γηπέδου Τασσόπουλου.

* Ευχαριστούμε τον Κώστα Βγενόπουλο (απόγονο του ποδοσφαιριστή της Παναχαϊκής, Γιαννακόπουλου) για τις πληροφορίες.

ΛΕΖΑΝΤΕΣ

1. Αεροφωτογραφία του 1931. Η οδός που (νοητά) τέμενει διαγώνια το γήπεδο είναι η Βορείου Ηπείρου. Το γήπεδο ξεκινούσε από την οδό Κορίνθου (η όδος που δεν έχει διανοιγεί ακόμα στο κάτω τέρμα) και έφτανε μέχρι τη Ναυαρίνου.

2. Κατάμεστο από κόσμο στους Παναχαϊκούς αγωνες στίβου το 1925

3. Μία από τις πρώτες φωτογραφίες της Παναχαϊκής στο γήπεδο Τασσόπουλου το 1925

4. Iδού και το σήμερα

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ