Τεράστια απώλεια για τον κλασικό αθλητισμό συνιστά ο χαμός του Βασίλη Σεβαστή που νικήθηκε στα 72 του χρόνια από τον κορωνοϊό.
Στην κυριολεξία έδωσε τη ζωή του γι' αυτό που αγάπησε όσο λίγοι, τον στίβο. Ο Σεβαστής, εν μέσω πανδημίας, δεν σταμάτησε να πηγαίνει στα γραφεία του ΣΕΓΑΣ. Και κει, πριν λίγο καιρό, σε μια έξαρση του ιού στα γραφεία της Ομοσπονδίας, κόλλησε τον ιό. Κι αυτό του στοίχισε τελικά την ίδια του τη ζωή.
Καλύμνιος στην καταγωγή βρέθηκε το 1975, έχοντας ήδη δοξαστεί ως πανελληνιονίκης του δεκάθλου, στην Αχαΐα ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής.
Πρώτα στο Γυμνάσιο Καλαβρύτων και από το 1977 μέχρι το 1996 σε διάφορα Σχολεία στην Πάτρα από όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Από το 1978 μέχρι το 1981 διετέλεσε διευθυντής στο Εθνικό Στάδιο κι επί θητείας του ολοκληρώθηκε το Εθνικό Κλειστό Γυμναστήριο. Διετέλεσε παράλληλα και προπονητής στο τμήμα στίβου Ολυμπιάδας αλλά και της ΕΑΠ καθώς και τεχνικός σύμβουλος της Τοπικής Επιτροπής ΣΕΓΑΣ Βόρειας Πελοποννήσου το διάστημα 1983-1984.
Ακόμα κι όταν επέστρεψε στην Αθήνα, την τελευταία 25ετία, δεν σταμάτησε να νοιάζεται για την Πάτρα και τον στίβο της. Ανά πάσα στιγμή «πεταγόταν» στην Πάτρα, παρακολουθώντας όχι μόνο τις μεγάλες διοργανώσεις, μα και τις «απλές» ημερίδες κλειστού στίβου στου Λαδόπουλου.
Εργάστηκε ιδιαίτερα και ευτύχησε να αναρριχηθεί μέχρι την προεδρία του ΣΕΓΑΣ. Παράγων με ιδιαίτερες διοικητικές ικανότητες, ηγήθηκε της Ομοσπονδίας για 25 χρόνια, όσα κανείς άλλος στην ιστορία της, και την οδήγησε στα «καλύτερά της χρόνια».
Ο ελληνικός κλασικός αθλητισμός και ο αχαϊκός στίβος του οφείλουν πάρα, μα πάρα πολλά...
