ΣΥΝΕΤΕΥΞΕΙΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Άντυ Μπακοπούλου ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Νίκος Ψαθογιαννάκης

Έμβλημα του Προμηθέα είναι η φλόγα της φωτιάς. Αυτής που έχει «ζεστάνει» και ενώσει όλη την Πάτρα, αναζωπυρώνοντας την αγάπη για το τοπικό μπάσκετ, το οποίο επιτέλους «πετάει» μακριά.

Οι παίκτες της ομάδας που πλέον καμαρώνουμε ως πρέσβη στα πανελλήνια και ευρωπαϊκά σαλόνια, κυκλοφορούν στα μέρη μας ως … celebrities και γίνονται παντού το επίκεντρο της προσοχής και των θερμότερων αντιδράσεων.

Κόσμος κάθε ηλικίας τους αναγνωρίζει, τους αγκαλιάζει ή φωτογραφίζεται μαζί τους. Στο χριστουγεννιάτικο Best φόρεσαν «τα καλά τους» και πόζαραν σε ατμόσφαιρα ρεβεγιόν, αποκαλύπτοντας μια άλλη πλευρά τους, μακριά από το… καλάθι. Λεωνίδας Κασελάκης, Οκτάβιους Έλλις, Ολεξάντρ Λίποβυ με τη σαγηνευτική σύζυγό του Αλεξάνδρα «black tie» στο thebest. Η ιδέα ήταν ακριβώς να τους γνωρίσουμε «αλλιώς». Όχι μόνο επειδή διεκδικούν θέση στη διεθνή ελίτ του αθλήματος αλλά και επειδή εκπροσωπούν μια άλλη μπασκετική κουλτούρα, μακριά από τα στερεότυπα της εσωστρέφειας και του διχασμού. Ο Προμηθέας έχει πετύχει όσα δεν πέτυχε κανένας σύλλογος στην Πάτρα αλλά και σε όλη την περιφερειακή Ελλάδα. Είναι η μεγάλη έκπληξη σε αγωνιστικό, οργανωτικό και λειτουργικό επίπεδο, με ιδιόκτητες εγκαταστάσεις –πρότυπο και μια μοναδική, κοινωνική διεισδυτικότητα. Μεταδίδει δηλαδή ένα συναίσθημα οικειότητας, που δεν αφορά μόνο τον μπαμπά μέσα στο σπίτι, αλλά και τη μαμά και το παιδί.

Λεωνίδας Κασελάκης

Ο πιο νεοφερμένος, είναι και ο αρχηγός του Προμηθέα. O 29χρονος Λεωνίδας Κασελάκης έχει βραβευτεί με τα χρώματα της εθνικής ομάδας σε πρωταθλήματα παίδων, εφήβων και νέων ώσπου να εμφανιστεί ως επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής σε Υλισιακό και ΠΑΟΚ. Πώς όμως ξεκίνησαν όλα; «Επαιζα μπάσκετ από 7 ετών και πρωτομπήκα σε ομάδα στη Νίκη Αμαρουσίου, που είχε έδρα το σχολείο μου. Είχα πάθος με το σπορ, παρακολουθούσα συνέχεια αγώνες και έπαιζα με οποιαδήποτε αφορμή, αν και ο πατέρας μου δεν είχε σχέση με το άθλημα, ασχολούταν με το ποδόσφαιρο και το τένις. Ως μεγάλο ζιζάνιο με θυμάμαι να πετάω τα μπαλάκια στα κουρτινόξυλα. Στο οικογενειακό τραπέζι ήμουν μονίμως καθηλωμένος στον Αντέννα και την Α1.» Το κάλεσμα στον Προμηθέα έγινε ενάμισι χρόνο πριν όταν έπαιζε στην Αστάνα του Καζακστάν. «Ενιωσα πως με ήθελαν πολύ, διέγνωσα το μεγαλεπίβολο όραμα της διοίκησης και αποφάσισα συνειδητά να βοηθήσω. Εάν δεν έβλεπα αυτούς τους τόσο ψηλούς στόχους για ανοδική πορεία δεν θα ξαναγύριζα στην Ελλάδα. Στον Προμηθέα βρήκα κάτι να με «εξιτάρει», η πορεία της ομάδας είναι πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της επαρχίας, συν ότι είχα πολλούς γνωστούς συμπαίκτες που με παρακίνησαν να υπογράψω» εξηγεί. Κατά τον ίδιο, στην ανέλιξη της ομάδας έχει παίξει σημαντικό ρόλο πως δεν έχει αντίπαλους τις παραδοσιακές δυνάμεις οπότε χαράζει τη στρατηγική της δίχως πίεση. «Έχει τα καλά μιας μεγάλης ομάδας αλλά όχι τα αρνητικά της. Είναι υγιής αγωνιστικά και οικονομικά, προσφέρει τις συνθήκες στον αθλητή για να αφοσιωθεί στο μπάσκετ και έχει τη δυναμική για συνεχή βελτίωση», σχολιάζει. Πώς αισθάνεται ο ίδιος ως αρχηγός; «Τυπικός είναι ο ρόλος του αρχηγού. Το ουσιαστικό είναι να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των συμπαικτών σου, οι οποίοι περιμένουν να βγεις μπροστά στα δύσκολα, ψυχολογικά και αγωνιστικά. Ως αρχηγός δεν πρέπει να απαιτώ αλλά να εμπνέω» λέει. Η πρόκριση στον τελικό του πρωταθλήματος και η επικράτηση απέναντι σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό ήταν αδιαμφισβήτητα κορυφαίες στιγμές για την ομάδα αλλά κατά την άποψή του έχουμε να δούμε ακόμα εκπλήξεις και θριάμβους. Η Πάτρα σαν πόλη του αρέσει επειδή συνδυάζει υψηλή ποιότητα ζωής και βρίσκεται πολύ κοντά στην Αθήνα, ώστε να μπορεί να δει τους δικούς του με ταξίδι μιάμισης ώρας. «Όλα τα έχω εδώ. Εχω να πω μόνο καλά λόγια για τους ανθρώπους της ομάδας, οι οποίοι τα έχουν όλα οργανωμένα και λυμένα για μας. Στην πόλη απολαμβάνω και τη μεγάλη μου αδυναμία, τη θάλασσα που με ηρεμεί. Μεγαλεπίβολους προσωπικούς στόχους για μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό δεν έχω, όπως είχα μικρότερος, λόγω αντικειμενικών δεδομένων. Εγώ θέλω απλά να παίζω στο υψηλότερο επίπεδο που μπορώ με μόνη μου έγνοια τον Προμηθέα. Μου δίνει απλόχερα το κίνητρο να συνεισφέρω με όλες μου τις δυνάμεις για να φθάσει ολοένα και ψηλότερα».

Oκτάβιους Έλλις

Ο 26χρονος αμερικανός γίγαντας του «Προμηθέα» - το ύψος του φθάνει τα 2.09 – έχει κατακτήσει με το παρουσιαστικό του το γυναικόκοσμο της πόλης και με το πολυμέτωπο μπασκετικό του ταλέντο όλους τους οπαδούς. Διαρκώς χαμογελαστός, γεμάτος tattoos και αλλάζοντας διαρκώς χτενίσματα, ο Οκτάβιους Έλλις έχει χριστεί αναπόφευκτα ο γόης και star της ομάδας. Μας είπε την ιστορία του με απλότητα και αμεσότητα: «Γεννήθηκα στο Μέμφις του Τενεσί και πρωτόπαιξα μπάσκετ στα 12 χρόνια μου, το οποίο αρχικά δεν μου πολυάρεσε, αν και προέρχομαι από οικογένεια με παράδοση στο άθλημα. Στα 15 μου θα έλεγα πως το «ερωτεύτηκα» τελικά και όταν κέρδισα την πρώτη μου υποτροφία για το κολέγιο ήμουν κατενθουσιασμένος. Είναι μοναδικό συναίσθημα να είσαι στο γήπεδο και να ξεσηκώνεις τον κόσμο, να ξέρεις πως όλοι αυτοί έρχονται να σε δουν να παίζεις». Αργότερα, όντας πλέον επαγγελματίας, αποφάσισε να φύγει για την Ευρώπη εφόσον δεν κατατάχθηκε στο κορυφαία κατηγορία ομάδων του NBA. Όπως μας αφηγήθηκε: «Επαιξα για μικρό διάστημα σε Μοντενέγκρο και Ρωσία ώσπου να έρθω στην Ελλάδα. Στη χώρα σας μου φαίνονται όλα πολύ διαφορετικά. Είναι πρωτόγνωρα πολλά για μένα, από το πάρκινγκ μέχρι τα σπίτια. Μου αρέσει πάντως πάρα πολύ η φιλική συμπεριφορά των ανθρώπων. Στην Πάτρα όταν δεν είμαι σε αγώνες και προπονήσεις χαλαρώνω συνήθως με βιντεοπαιχνίδια στο σπίτι ή βλέπω ταινίες. Μου αρέσει να πηγαίνω στο κέντρο για καφέ και να αναπνέω τον καθαρό αέρα της θάλασσας. Δεν έχω πρόβλημα να φωτογραφίζομαι με τον κόσμο, καταλαβαίνω πως νιώθουν για έναν αθλητή του σπορ που αγαπούν». Αυτές τις μέρες μάλιστα ανυπομονεί να υποδεχθεί τους δικούς του, για περάσουν όλοι μαζί τα Χριστούγεννα στην Πάτρα.

Τι έχει όμως να πει για τη διαφορετικότητα του Προμηθέα και το «οικογενειακό» του προφίλ σαν ομάδα;

«Όλα ξεκινούν από τον πρόεδρο. Είναι τόσο καλός και σπάνιος άνθρωπος ο mister Liolios. Δεν νοιάζεται για το μπάσκετ με τον τρόπο που το κάνουν οι άλλοι, δηλαδή για την υπεροχή και την επιτυχία στη συμβατική μορφή επικράτησης. Θέλει διαρκώς να φροντίζει και να δίνει στην ομάδα. Μεταχειρίζεται τον αθλητή σαν συγγενή του, σαν δικό του άνθρωπο» εξηγεί αφοπλιστικά ο δημοφιλής center. Τι σχεδιάζει να κάνει όταν αποχαιρετήσει τα γήπεδα; «Σκέφτομαι να γίνω επιχειρηματίας στο χώρο της εστίασης, της διασκέδασης και του nightlife. Μου αρέσει να κοιτάζω τους ανθρώπους όταν είναι χαρούμενοι και περνούν καλά» ομολογεί στο thebest.

Ολεξάντρ και Αλεξάντρα Λύποβυ

Ζευγάρι που ξεσηκώνει παντού τα βλέμματα, ο Ολεξάντρ και η Αλεξάντρα Λίποβυ ή αλλιώς ο «Lypo» και η «Sasha». Δίμετρος εκείνος, με φιγούρα μοντέλου εκείνη, διαθέτουν τη λευκή επιδερμίδα της πατρίδας τους, της Ουκρανίας και ζουν στην Πάτρα για τρίτη χρονιά, κατοικώντας στα Ψηλαλώνια.

Ο 28χρονος Ολεξάντρ γεννήθηκε στο Χάρκοβο και η Αλεξάντρα στο Κίεβο, όπου και γνωρίστηκαν μέσω φίλων. Ο γάμος τους κρατάει πάνω από τρία χρόνια και δηλώνουν τυχεροί που βρήκαν ο ένας τον άλλον. «Παίζω μπάσκετ από τα 8 μου χρόνια, κάποια στιγμή μπήκα στον πειρασμό να διαλέξω το χόκεϊ, αλλά με παρότρυνση του αδελφού μου που ήταν επαγγελματίας μπασκετμπολίστας μετακόμισα στα 16 μου στο Κίεβο και ξεκίνησα να παίζω στην πρώτη μου ομάδα. Με την κήρυξη του πολέμου αποφάσισα να φύγω από την Ουκρανία και έπαιξα σε Σερβία, Ουγγαρία, Γεωργία πριν εγκατασταθώ στην Ελλάδα» διηγείται ο Ολεξάντρ. «Χάρη στον «Προμηθέα» απολαμβάνω στην Πάτρα αυτή την υπέροχη, ατέλειωτη καλοκαιρία με τον ήλιο και τη θάλασσα αλλά και ανθρώπους τόσο φιλικούς και ανοιχτούς γύρω μου. Εδώ ο κόσμος με ξέρει περισσότερο από την πατρίδα μου. Ολοι δείχνουν πόσο αγαπούν τα σπορ και πόσο παρακολουθούν τον αθλητισμό μέσω των media. Απολαμβάνω ιδιαίτερα μια ωραία βόλτα στη μαρίνα, τις καφετέριες, τα εστιατόρια και τα bars παραλιακά αλλά και στο κέντρο της πόλης. Πηγαίνουμε επίσης σινεμά ή για μπόουλινγκ. Με την Αλεξάντρα είμαστε πολύ δεμένοι. Με στηρίζει και με ενθαρρύνει κάθε φορά για το επόμενο βήμα στην αθλητική μου πορεία». Όπως ομολογεί το μεγαλύτερο όνειρο είναι να παίξει κάποτε στο NBA όπως άλλωστε θα ποθούσε κάθε παίκτης. Τον ενδιαφέρει όμως να εμφανιστεί και στη Euroleague σε σημαντικές ομάδες και βέβαια να βελτιώνει ολοένα τις επιδόσεις του και να αυξήσει τις αποδοχές του, παίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερο. Είναι μέλος της Εθνικής Ουκρανίας και έχει ήδη εμφανιστεί στο ευρωμπάσκετ και το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Η 25χρονη Αλεξάντρα αναπολεί ακόμα το «υποβρύχιο» αστείο που της έκανε για την ιδιότητά του όταν πρωτοσυναντήθηκαν σε ρεστοράν του Κιέβου, τότε που όλα τα κορίτσια κοιτούσαν με θαυμασμό εκείνον και τους πανύψηλους συμπαίκτες του. Τότε η ίδια δούλευε ως designer γραφιστικής σε μεγάλη εταιρία και παράλληλα έκανε μόντελινγκ. «Είναι σίγουρα πιο εύκολο να ζεις στον τόπο σου, με τους δικούς σου ανθρώπους και τη γλώσσα σου. Όμως δεν σκέφτομαι τον εαυτό μου, αλλά εκείνον. Είμαι χαρούμενη όταν είναι χαρούμενος. Ηταν σωστό να έρθει στην Ευρώπη πετυχαίνοντας καλύτερα συμβόλαια και να βάλει τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον και για τους δυο μας. Εννοείται βέβαια πως με τέτοια ζωή δεν ξέρεις πού θα βρεθείς την επόμενη μέρα, ο σύζυγός σου ταξιδεύει συνέχεια και είναι διαρκώς απασχολημένος και μένεις πολλές ώρες μόνη σου. Όμως μπορείς να σκεφτείς και τα θετικά. Είναι ενδιαφέρον να γνωρίζεις καινούρια μέρη και διαφορετικές κουλτούρες, να αλλάζεις παραστάσεις και να συλλέγεις εμπειρίες. Επιπλέον, νιώθεις όμορφα που δίνεις την ευκαιρία στο σύντροφό σου να προχωρήσει μπροστά» αναφέρει η Αλεξάντρα. Σαν χαρακτήρες είναι πολύ διαφορετικοί. Περιγράφει τον άντρα της ήσυχο, σεμνό και ευγενικό, ενώ εκείνη είναι πολύ πιο εκδηλωτική, αυθόρμητη και εκρηκτική. «Είμαστε σαν το νερό με τη φωτιά» σχολιάζει γελώντας. Τι όμως πιστεύει για τους Ελληνες; «Έχω αγαπήσει τους Έλληνες. Είναι τόσο ευχάριστοι, σου μιλούν όμορφα και δείχνουν να νοιάζονται αληθινά για σένα. Συχνά μας κερνούν σε εξόδους μας και με κολακεύει πολύ, που μου κάνουν κομπλιμέντα ειδικά οι γυναίκες. Αυτό είναι έκπληξη για μένα επειδή στην πατρίδα μου δεν συμβαίνει, ούτε συνηθίζεται μεταξύ γυναικών». Για το μέλλον επιθυμεί ένα καλό επίπεδο ζωής και πολλά όμορφα ταξίδια. Δεν θέλει όπως λέει να γίνει εκατομμυριούχος, αλλά ένα άνετο σπίτι στη θάλασσα θα το ήθελε. Αν δεν το αποκτήσει από τη δουλειά του άντρα της, θα εργαστεί εκείνη για να τα καταφέρει. Φροντίζει ευλαβικά το δέρμα της, τα μαλλιά της και τη διατροφή της και περιμένει πώς και πώς τα Χριστούγεννα, που είναι η αγαπημένη της γιορτή του χρόνου. «Με αγάπη, χαρά και χριστουγεννιάτικο διάκοσμο όλα είναι μαγικά αυτές τις μέρες. Δεν μας λείπει τίποτα εδώ στην Πάτρα, ίσως μόνο το… χιόνι, αλλά δεν πειράζει! Προκαλεί και προβλήματα!» καταλήγει με χιούμορ.