Με το νόμο ΒΧΚΑ' της 10ης Ιουλίου 1899 «Περί Γυμναστικής και Αθλητικών Γυμναστικών Αγώνων», που συμπληρώθηκε με το ΦΕΚ της 3ης Ιανουαρίου 1900 «Περί Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων» και το 1901 με το Β.Δ. «Περί Πανελληνίων Αγώνων»,  ο Σύνδεσμος Ελληνικών Αθλητικών και Γυμναστικών Σωματείων ήταν εξαρτημένος από την  Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων.

Η ΕΟΑ εκτός των άλλων (Ελλανόδικες Επιτροπές, οργάνωση Πανελληνίων κ.λ.π.) διαχειριζόταν και το δημόσιο χρήμα, που προοριζόταν για την οικονομική ενίσχυση των Αθλητικών Συλλόγων - μελών του ΣΕΑΓΣ Έτσι, οι προηγούμενες αποφάσεις και δεσμεύσεις του Συνδέσμου, ήταν άνευ ουσίας, εάν δεν είχαν την έγκριση της ΕΟΑ.

Η συγκεντροποίηση όλων των αθλητικών υποθέσεων στα χέρια της Ε.Ο.Α. ήταν, όπως υποστηρίζουν πολλοί, αποτέλεσμα των παρεμβάσεων του Παλατιού.

Μπορεί ο ΣΕΓΑΣ να ιδρύθηκε χάρη σε μεγάλες προσπάθειες του Παναχαϊκού και όλα να ξεκίνησαν στην Πάτρα, όμως τούτο δεν σημαίνει πως οι σχέσεις πατρινών σωματείων και Ομοσπονδίας δεν πέρασαν από περιπέτειες.

Η πρώτη μεγάλη όξυνση των σχέσεων μεταξύ της Ομοσπονδίας και των αθλητικών συλλόγων της Πάτρας συνέβη το 1905, με αποτέλεσμα τα πατραϊκά σωματεία να απόσχουν από τους «Γ' Πανελλήνιους Αγώνες», δηλαδή το πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου. Εκτός των χρόνιων διενέξεων τους, οι αιτίες των οποίων πήγαζαν από τον γενικότερο ανταγωνισμό ανάμεσα στην Πάτρα και την Αθήνα, οι διοικούντες την Ομοσπονδία, μάλλον άκομψα και αντιδεοντολογικά, επέδειξαν αθηνοκεντρισμό εξοργίζοντας τους πατρινούς αθλητές, παράγοντες, φιλάθλους και τοπικούς δημοτικούς άρχοντες.

Αδιαφορώντας για τον χρόνο προετοιμασίας των πατρινών αθλητών, οι αρμόδιοι του ΣΕΑΓΣ κοινοποίησαν το πρόγραμμα των «Γ' Πανελληνίων Αγώνων» δύο μήνες αργότερα (αρχές Μαρτίου) από τον προκαθορισμένο χρόνο (αρχές Ιανουαρίου), γεγονός που δυσκόλευε τους πατρινούς στην επιλογή και προετοιμασία των αθλητών τους.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ