Πολύς θόρυβος έγινε για το νέο νομοσχέδιο της Κυβέρνησης για τον Αθλητισμό, ειδικά τα άρθρα εκείνα που ορίζουν όριο ηλικίας για να είναι κάποιος παράγοντας σε ελληνική ομοσπονδία, αλλά και το όριο για τις θητείες σε ένα Δ.Σ.

Ξεκινάμε με το αυτονόητο πως ο εμπνευστής του νόμου δεν είχε δεύτερες σκέψεις. Δεν είχε δηλαδή κατά νου το πως θα ξεμπερδέψουμε μια ώρα αρχύτερα με τον Βασιλακόπουλο, που τόσα δεινά έχει φέρει στον Ολυμπιακό!
Μήτε σκεφτόταν ο συντάκτης του άρθρου το πως θα τελειώσει με διάφορους μη Νεοδημοκράτες παράγοντες προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για «ημέτερους».
Ούτε πάλι είχε ως κίνητρο να κάνει αυτός κουμάντο στις Ομοσπονδίες και όχι τα ίδια τα σωματεία που εκλέγουν τις διοικήσεις.

Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, κι η δική μας άποψη είναι πως το νέο νομοσχέδιο στοχεύει στην προκοπή και ανάπτυξη του Ελληνικού Αθλητισμού (μπλα μπλα μπλα) μακριά από ύστερες σκέψεις. Αυτοί που το ενέταξαν στο νόμο ξέρουν καλύτερα από εμάς και άρα σωστά έκαναν. Μας μένει μόνο μια απορία, αναφορικά με το όριο των 71 ετών. Υπάρχουν αυτονόητα ερωτήματα:

- Πόσοι βουλευτές ήσαν άνω των 71 ετών και ψήφισαν πως κάποιοι συνομήλικοί τους δεν μπορούν να είναι μέλη σε Ομοσπονδίες;

- Πόσοι δικαστές άνω των 71 ετών θα κρίνουν την συνταγματικότητα του νόμου;

- Πως γίνεται κατά το ελληνικό κράτος να πρέπει και να μπορείς να εργάζεσαι μέχρι τα 67 σου χρόνια, μα τέσσερα όμως χρόνια μετά, να είσαι ανίκανος να γίνεις μέλος σε μια ομοσπονδία;

- Ποιος είναι αυτός που ορίζει πως κανείς μα κανείς 71χρονος δεν μπορεί να είναι παράγοντας; Και βάζει τον εαυτό του πάνω από τη βούληση των σωματείων; Τι σόι λογική είναι αυτή;

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ