Έτσι ξαφνικά, εκεί που κανείς δεν το περίμενε, ο Γιώργος Ράντος κίνησε για το τελευταίο του ταξίδι. Ένας από τους τελευταίους «μεγάλους» του αθλητικού ρεπορτάζ.

Λάτρης της Παναχαϊκής, όσο δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, από τη δεκαετία του '60 κιόλας. Κολλητός του Δαβουρλή και των άλλων άσων, υπέγραψε με την πένα του δεκάδες άρθρα και σχόλια.

Εργάστηκε σχεδόν σε όλες τις τοπικές εφημερίδες, με μακρά θητεία στον «Κήρυκα» και φυσικά στις αθλητικές.
Πανέξυπνος, διορατικός, «λαγωνικό» ήξερε και μάθαινε τα πάντα.

Διαόλου κάλτσα, επενέβη στο να γίνουν μεταγραφές στην Παναχαϊκή, να χαλάσει άλλες, άλλων ομάδων (π.χ. Πάτραι) για να ωφεληθεί η Παναχαϊκή, κάποτε μπήκε σε ξένο διαμέρισμα και κρέμασε κασετοφωνάκι για να ακούσει στο κάτω διαμέρισμα / γραφεία της Παναχαϊκής, τη συνεδρίαση του Δ.Σ.

Ατέλειωτες οι ιστορίες που διηγιόταν σε καλούς του φίλους, ένας από τους πιο -έξω καρδιά- αθλητικούς συντάκτες της Πάτρας.

Ο Γιώργος Ράντος ανήκει στη φουρνιά των δημοσιογράφων που υπηρέτησαν -για χόμπι- σε χαλεπούς καιρούς τον αθλητικό Τύπο, εποχές που σαν «μιάσματα» έδιναν μάχη στις εφημερίδες για να μπει ένα μονόστηλο παραπάνω στα αθλητικά. Υπήρξε διάδοχος των Σέμπου, Σβολόπουλου, Σταματάτου, Γκίκα, Βλαχάκη και μερικών ακόμα στο αθλητικό ρεπορτάζ, «φουρνιά» με τον Βώρο, τον Αδαμόπουλο, τον Σωτηρόπουλο και 2-3 επίσης.

Χαιρόσουν να του πιάνεις κουβέντα και να σου μιλάει για την Παναχαϊκή, για τους παικταράδες της, τις άλλες μεγάλες ομάδες.
Ήταν από τους ελάχιστους που διέθετε το προσωπικό -σταθερό τότε- τηλέφωνο του Γιώργη Βαρδινογιάννη, στην οικία του. Και από τους ακόμα λιγότερους, που τον έπαιρναν και τους απάνταγε!

Ο Γιώργος Ράντος χάρηκε στη ζωή του, περισσότερο -από κάθε άλλη φορά- όταν είδε τα βλαστάρια του με τα «κοκκινόμαυρα». Ο γιος του Χάρης αγωνίστηκε με την ποδοσφαιρική ομάδα, ενώ η κόρη του Ανδριάνα υπήρξε πρωταθλήτρια στίβου με την ΠΓΕ.

Η δημοσιογραφία της Πάτρας και ο αθλητικός Τύπος του οφείλουν τόσα πολλά...

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ