13 κορυφαίοι αθλητές που έγιναν σταρ του σινεμά

«Δεν περίμενα ποτέ να συμμετέχω σε μία ταινία. Ποτέ δεν ονειρεύτηκα να γίνω ηθοποιός», έχει δηλώσει ο Juancho Hernangomez για το Hustle, που τον έκανε διάσημο και στους fans της Έβδομης Τέχνης.

Και η αλήθεια είναι ότι το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Παναθηναϊκού δε θα είχε γίνει ποτέ πρωταγωνιστής σε κινηματογραφική παραγωγή αν δεν είχε προκύψει η πανδημία του κορωνοϊού.

Τότε, που είχαν «παγώσει» τα πάντα και ο Hernangomez αποφάσισε να σκοτώσει τον χρόνο του, μαθαίνοντας υποκριτική. Σκηνοθέτης, συμπρωταγωνιστής και εκ των παραγωγών της ταινίας που βγήκε στην πλατφόρμα του Netflix τον Ιούνιο του 2022 (και χρηματοδότησε μέχρι και ο Lebron James) ήταν ο Adam Sandler.

«Ήταν πολύ κουραστικό, αλλά διασκεδαστικό. Υπήρχαν μέρες που κάναμε γυρίσματα 12 έως 14 ώρες. Διήρκεσαν συνολικά δύο καλοκαίρια. Γνώρισα πολλούς υπέροχους ανθρώπους και γι’ αυτό η υπέροχη θα μου μείνει αξέχαστη για πάντα», έχει δηλώσει επίσης ο κινηματογραφικός Bo Cruz.

Ο 27χρονος Ισπανός φόργουορντ δεν ήταν φυσικά ο πρώτος. Μιμήθηκε πολλούς αθλητές-σταρ που γοητεύτηκαν από τη μεγάλη οθόνη.

Από τον Pele μέχρι τον Vinnie Jones και από τον Kareem Abdul Jabbar μέχρι τον Shaquille O’ Neal, η λίστα είναι μακρά στα δύο πιο λαοφιλή αθλήματα.

Kareem Abdul Jabbar

Όταν ο θρυλικός σέντερ έκανε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του, είχε κατακτήσει μόνο ένα πρωτάθλημα στο NBA, ήταν όμως ήδη πέντε φορές βραβευμένος με τον τίτλο του MVP της λίγκας. Ήταν το 1978 στο The Game of Death, ως ο κακός Καρατέκα που ενσαρκώνει μία από τις πίστες που πρέπει να περάσει ο Bruce Lee.

Δύο χρόνια αργότερα, έπαιξε έναν μικρό ρόλο και στο θρυλικό Airplane. Έκανε τον συγκυβερνήτη του σκάφους, αλλά ένα παιδάκι επέμενε ότι επρόκειτο για τον Kareem Abdul Jabbar.

Pele

Στο Escape to Victory (Η απόδραση των 11)ανήκει αναμφίβολα η πιο all time classic κινηματογραφική σκηνή στην οποία εμπλέκεται ποδοσφαιριστής. Ο Pele σκοράρει στα γερμανικά δίχτυα με ανάποδο ψαλίδι (σε αργή κίνηση), ισοφαρίζοντας σε 4-4 για την ομάδα των αιχμάλωτων-επίλεκτων, που τελικά καταφέρνουν να κερδίσουν την ελευθερία τους. Στην ταινία του 1981 έπαιξαν και πολλοί άλλοι ποδοσφαιριστές, με κυριότερους τους Bobby Moore και Osvaldo Ardiles.

Ο ίδιος ο Pele είχε εμφανιστεί στο In A Minor Miracle του 1983 ως αρωγός μιας ομάδας ορφανών που προσπαθούν να σώσουν το σπίτι τους και στο Hotshot (1987), όπου εμπνέει και καθοδηγεί έναν Αμερικάνο ποδοσφαιριστή που προσπαθεί να εξελιχθεί. Είχε κι ένα μικρό cameo στη βιογραφική ταινία Pele του Netflix (2021).

Paul Breitner

Παρά την αμφιλεγόμενη συμπεριφορά του εντός γηπέδου με τη φανέλα της Δυτικής Γερμανίας και της Μπάγερν, θεωρείται ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και το 1994 συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία ενδεκάδα των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Λίγοι -εκτός Γερμανίας- γνωρίζουν όμως ότι έχει πρωταγωνιστήσει σε δύο ταινίες δράσης, η μία εκ των οποίων γερμανόφωνο γουέστερν.

Ήταν το Potato Fritz το 1976, ενώ 10 χρόνια αργότερα επανήλθε στη σκηνή και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους για μία ακόμα μεγαλύτερη αποτυχία, στην ταινία δράσης Kunyonga – Mord In Afrika. Και καλά, τη δεύτερη απόπειρα μπορούμε να την καταλάβουμε, στην πρώτη όμως ήταν εν ενεργεία ποδοσφαιριστής και μάλιστα στην πιο φορμαρισμένη του περίοδο.

Carlo Ancelotti

Άλλη μία σχετικά άγνωστη ιστορία. Το The World Of Don Camillo του 1983 είναι μια ιταλική κωμωδία, η οποία αφορούσε έναν ιερέα που προπονεί την ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης σε έναν αγώνα εναντίον των «κακών» διαβόλων. O ιερέας είναι ο Terence Hill και ένας εκ των παικτών–διαβόλων ο 24χρονος τότε Carlo Ancelotti, που έχτιζε ακόμα το όνομα του με τη φανέλα της Ρόμα.

Dennis Rodman

Ο επί επτά σερί φορές πρώτος ριμπάουντερ του NBA (1991-98) έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο όταν ήταν ακόμα στα ντουζένια του, το 1997, στο πλευρό των Jean-Claude Van Damme και Mickey Rourke. Ήταν για την ταινία Double Team, που κέρδισε τρία Χρυσά Βατόμουρα, όλα για χάρη του Dennis – Β’ ανδρικού ρόλου, πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού και χειρότερου κινηματογραφικού διδύμου (Rodman & Van Damme).

Δεν πτοήθηκε και δύο χρόνια αργότερα, πρωταγωνίστησε στην ταινία δράσης Simon Sez, που πάτωσε από όλες τις απόψεις (από τις λίγες ταινίες με 0% αξιολόγηση στο Rotten Tomatoes).

Κάπου εκεί, ο Rodman συνειδητοποίησε ότι δεν του πηγαίνει η υποκριτική και έκτοτε έπαιξε απλώς ένα μικρό ρολάκι στο The Comebacks (2007), ενώ εμφανίστηκε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές ριάλιτι. Το 1996 είχε το δικό του talk show ως παρουσιαστής, ονόματι The Rodman World Tour, που προβλήθηκε στο MTV και είχε 13 επεισόδια.

Michael Jordan

Ήταν Φεβρουάριος του 1996 όταν ο GOAT του μπάσκετ βρέθηκε στο ίδιο παρκέ με έναν άλλον θρύλο: τον Bugs Bunny. Το θρυλικό για την εποχή του Space Jam μας εξηγεί ποιοι ήταν οι αληθινοί λόγοι που ο Michael Jordan άφησε το μπέιζμπολ και επέστρεψε στο μπάσκετ.

Έπρεπε να παίξει συμπαίκτης με τα Looney Tunes προκειμένου να αντιμετωπίσει τα διαβολικά Νerdlucks, τα εξωγήινα πλάσματα που απειλούν τον κόσμο των Tunes. Τα Nerdlucks έχουν κλέψει το ταλέντο των καλύτερων μπασκετμπολιστών του NBA και προκαλούν σε έναν αγώνα μπάσκετ τα Looney Tunes, που έτσι και τον χάσουν θα υποδουλωθούν. Και έτσι, τα Tunes απευθύνονται στον έναν, τον μοναδικό, τον Air, που όμως θα πρέπει να καταβάλλει αγώνα δρόμου για να είναι έτοιμος, αφού δεν παίζει πια μπάσκετ, αλλά μπέιζμπολ.

Ο Jordan ήταν εξόφθαλμα κακός υποκριτικά, αλλά ΟΚ, δεν έτρεξε κάστανο, κανείς δεν του είχε ζητήσει να θέσει υποψηφιότητα για ΟΣΚΑΡ.

Ray Allen

Δέκα χρόνια πριν πάρει το πρώτο από τα δύο πρωταθλήματά του, ο εκ των κορυφαίων σουτέρ στην ιστορία του παιχνιδιού, έδειξε ότι έχει ταλέντο και στην υποκριτική. Στο εξαιρετικό He Got Game του Spike Lee (1998), μία από τις καλύτερες ταινίες που έχουν ως κεντρικό θέμα το μπάσκετ, ο 23χρονος τότε Ray Allen στέκεται σαν φτασμένος του χώρου πλάι στον τεράστιο Denzel Washington.

Υποδύεται ένα υπερταλέντο του αθλήματος στα high schools, ο οποίος παίρνει υποτροφία από μεγάλο κολέγιο αλλά ο κατάδικος πατέρας του για το φόνο της μητέρας του (Washington) προσπαθεί να τον πείσει να υπογράψει στο κολέγιο του κυβερνήτη προκειμένου να αποφυλακιστεί πιο γρήγορα.

Kevin Durant

Το 2012 ήταν μια πολυάσχολη χρονιά για τον τότε σούπερσταρ της Οκλαχόμα. Εκτός του ότι κατέκτησε χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο και το βραβείο του MVP στο All Star Game, πρωταγωνίστησε στο Thunderstruck, παίζοντας τον εαυτό του. Όταν ο 16χρονος Bryan αλλάζει μαγικά το ταλέντο του με αυτό του ινδάλματος του στο μπάσκετ, τον Kevin Durant φυσικά, γίνεται το αστέρι στην ομάδα του σχολείου, ενώ ο NBAer δεν μπορεί πια να βάλει καλάθι.

Όχι κάτι σπουδαίο, τουλάχιστον όμως ο Durant είναι συμπαθητικότερος ερμηνευτικά σε σύγκριση με τους περισσότερους συναδέλφους του που ασχολήθηκαν με το είδος. Ωστόσο, δεν έχει δοκιμάσει ποτέ ξανά έκτοτε.

David Beckham

Φυσικά και δε θα έμενε έξω από τον χορό ο πολυπράγμων Becks και το περίεργο είναι μάλλον ότι εκτός από το ντοκιμαντερίστικο The Class of ‘92, όπου μοιραία το όνομα του είναι στη μαρκίζα, δεν έχει παίξει ακόμα κάποιον πρωταγωνιστικό ρόλο. Εμφανίστηκε και στις τρεις ταινίες Goal (ως ο εαυτός του), αλλά κυρίως για να κλωτσάει την μπάλα – ειδικά στην πρώτη ήταν ο ορισμός του κομπάρσου.

Λόγω της φιλίας του με τον Guy Ritchie, έχει κάνει δύο cameo εμφανίσεις στα The Man from U.N.C.L.E και King Arthur: Legend of the Sword. Πρώτο βιολί είναι μόνο στο μικρού μήκους -17λεπτο- Outlaws του 2015 και βέβαια το καλύτερο από όλα είναι ότι δεν εμφανίζεται δευτερόλεπτο στο Bend it like Beckham του 2002.

Vinnie Jones

To 1998 o Vinnie Jones ήταν 33 ετών και είχε ενεργό συμβόλαιο με την ΚΠΡ. Άπαξ και δέχτηκε όμως την πρόταση του Guy Ritchie για συμμετοχή στην γκανγκστερική μαύρη κωμωδία Lock, Stock and Two Smoking Barrels, τελείωσε με το ποδόσφαιρο και γύρισε ολοκληρωτικά σελίδα.

Μεταξύ πρώην αθλητών είναι αυτός με τους πιο επιδραστικούς ρόλους στον κινηματογράφο και δεδομένων των βραβεύσεων που έχει λάβει είναι και ο πιο επιτυχημένος. Ίσως, να είναι τόσο καλός διότι υποδύεται τον ποδοσφαιρικό εαυτό του, τον κακοποιό δηλαδή, όπως συμβαίνει και στo Snatch (2000) και στην κωμωδία Eurotrip (2004) και φυσικά στο X-Men: The Last Stand (2006).

Ίσως, ακόμα χειρότερος να είναι στο Escape Plan (2013), όπου υποδύεται έναν βίαιο, σαδιστή μπράβο στο πλευρό των Sylvester Stallone και Arnold Schwarzenegger.

Shaquille O’Neal

Ο μακράν πιο δραστήριος από τους μπασκετμπολίστες, κανονικός celebrity και εκτός αθλητισμού, μια πληθωρική περσόνα που ακόμα και τώρα, στα 51 χρόνια του, αποκαλύπτει πτυχές του χαρακτήρα του. Έχει στο βιογραφικό του έξι άλμπουμ ως ράπερ, πρωταγωνιστικούς ρόλους σε δικά του reality shows και συμμετοχή σε έξι κινηματογραφικές παραγωγές.

Το ντεμπούτο έγινε μόλις στα 22 χρόνια του (1994) με το Blue Chips. Συνέχισε με τα Kazaam (1996) και Steel (1997), ενώ επεκτάθηκε υποκριτικά και στις επόμενες δύο δεκαετίες με τα Scary Movie 4 (2006), Grown Ups 2 (2013) και Blended (2014).

Σίγουρα πάντως είναι πιο περήφανος για τα τέσσερα πρωταθλήματα NBA, τους δύο τίτλους ως πρώτος σκόρερ, το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο και το βραβείο του MVP, καθώς οι περισσότερες ήταν αμφιλεγόμενες κινηματογραφικές παραγωγές, που δεν έλαβαν και τα καλύτερα σχόλια από τους κριτικούς.

Eric Cantona

Στην περίπτωση του μιλάμε κανονικά για δεύτερη καριέρα, την οποία ξεκίνησε αμέσως μετά την απόσυρση του από το ποδόσφαιρο, με ένα μικρό ρόλο στη μεγάλη παραγωγή Elizabeth του 1998. Στο Looking for Eric του 2009 έγινε πρωταγωνιστής, ως ο ποδοσφαιρικός ήρωας που δίνει χείρα βοηθείας σε έναν υπό κρίση ταχυδρόμο, φανατικό ποδοσφαιρόφιλο και οπαδό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Το 2011, πρωταγωνίστησε στην περιπέτεια μυστηρίου Switch, ενώ το 2014 έπαιξε τον καουμπόη στην Άγρια Δύση στο The Salvation. Έχει εμφανιστεί και στο θέατρο, το 2010, σε μια παράσταση που σκηνοθέτησε η γυναίκα του, Rachida Brakni.

πηγη