Κατά τη διάρκεια των αγώνων Tihio Race στο Τείχιο Δωρίδας σε ένα μονοπάτι, χωρίς ιδιαίτερη τεχνική δυσκολία, μέσα σε ένα πολύ όμορφο δάσος όπου περνούσαν οι διαδρομές των 20 και 30 χλμ ένας από τους συμμετέχοντας αθλητές γλίστρησε, με αποτέλεσμα να φύγει εκτός μονοπατιού και να κάνει μία ανεξέλεγκτη πτώση περίπου 10 μέτρων.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα θλαστικό τραύμα στο κεφάλι με λίγη αιμορραγία και ένα χτυπημένο αριστερό χέρι στο ύψος του ώμου (σπάσιμο ή εξάρθρωση).
Οι συναθλητές που ήταν μαζί του ειδοποίησαν άμεσα τον Τεχνικό Δ/ντή και αυτός με τη σειρά του τις ομάδες διάσωσης και όλους όσους βρίσκονταν στην περιοχή και μπορούσαν να προσφέρουν βοήθεια.
"Εμείς ενημερωθήκαμε στις 12.15 και χρειαστήκαμε 10' οδήγησης για να φτάσουμε στο πλησιέστερο σημείο και 15' με τα πόδια μέχρι το σημείο του ατυχήματος.
Λίγο αργότερα έφτασαν οι διασώστες και η γιατρός του αγώνα και αφού εκτιμήθηκε η σοβαρότητα της κατάστασης του αθλητή πάρθηκε η απόφαση ότι αφού μπορούσε, με υποβοήθηση να περπατήσει, θα ήταν ο ευκολότερος και ταχύτερος τρόπος, ώστε να βγει στον πλησιέστερο χωματόδρομο όπου το ασθενοφόρο είχε ήδη φτάσει και περίμενε.
Γνωρίζοντας πλέον το ακριβές σημείο ο Τεχνικός Δ/ντής βρήκε ακόμα πλησιέστερο σημείο όπου μπορούσε να φτάσει το ασθενοφόρο όπου και παρέλαβε τον αθλητή για να μεταφερθεί στο πλησιέστερο νοσοκομείο, τελικά διακομίστηκε στην Πάτρα.
Αν και το ατύχημα έγινε πολύ κοντά σε δρόμο (το σημείο της πτώσης ήταν 2 χλμ μονοπατιού από τον πλησιέστερο χωματόδρομο ή 800 μέτρα εκτός μονοπατιού) χρειάστηκαν πάνω από 45 λεπτά μέχρι να φτάσουν οι ομάδες διάσωσης και ακόμα 1 ώρα μέχρι να φτάσει στο ασθενοφόρο (φτάσαμε στις 12.40 και ο αθλητής έφτασε στο ασθενοφόρο στις 13.45).
Όπως αντιλαμβάνεστε αν ο αθλητής είχε έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό ή το σημείο ήταν απομακρυσμένο, ο χρόνος αντιμετώπισης είναι πολύ μεγάλος και δείχνει πόσο εκτεθειμένοι είμαστε όλοι μας στο ορεινό πεδίο" αναφέρει η συζυγος του αθλητή.
Τα μαθήματα από το συγκεκριμένο ατύχημα:
-τρέχοντας στο μονοπάτι για να φτάσουμε στο σημείο, κινούμενοι με αντίθετη κατεύθυνση της ροής του αγώνα, συναντήσαμε πολλούς αθλητές που θέλοντας να βοηθήσουν μας έλεγαν 1 χλμ ο ένας , 1.5 χλ, ό άλλος 2 χλμ ο τρίτος, κλπ και συνειδητοποιήσαμε ότι ελάχιστοι έκαναν σωστή εκτίμηση.
Αν βρεθείτε ποτέ σε παρόμοια κατάσταση ο καλύτερος τρόπος είναι να δείτε την ώρα που φύγατε από το σημείο και να ενημερώσετε με διαφορά χρόνου.
-η καλή φυσική κατάσταση και η ικανότητα κίνησης στο ανάλογο πεδίο είναι απαραίτητες για τους γιατρούς και διασώστες που αναλαμβάνουν την κάλυψη αντίστοιχων οργανώσεων.
Το συμβάν έδειξε πως είναι πολύ εύκολο και χωρίς να υπάρχουν extreme συνθήκες να συμβεί ένα ατύχημα και πως η επείγουσα αερομεταφορά είναι μονόδρομος!
Τις συγκλονιστικές στιγμές περιέγραψε η σύζυγός του Αργυρώ Λιόλιου Μητρούλια, παιδίατρος και δρομέας ομοίως: "Ο Παναγιώτης στις 12η ώρα έπεσε στην πλάγια γιατί δεν μπόρεσε να στρίψει εγκαίρως αριστερά και βρέθηκε στο κενό . Είπε ότι δε φαινόταν η στροφή και όταν κατάλαβε πως αρχισε να πεφτει εκλεισε τα ματια του για να μην βλεπει και έβαλε το αριστερό του χέρι για να προστατεύσει το κεφάλι του. Ο αριστερός ωμος του και το βραχιονιο οστό διαλύθηκαν. Πήρε πέντε ώρες να αποκατασταθεί η βλάβη στο χειρουργείο και έχει πολύ δρόμο μπροστά του να διανύσει. Από τις 12 η ώρα φτάσαμε στο νοσοκομείο 5μιση ώρες μετά. Είμαι η ίδια γιατρός και χρειάστηκε να του βάλω οξυγόνο στο ασθενοφόρο γιατί κάτι συνέβαινε. Ο πολυτραυματιας στις εξετάσεις φάνηκε πως είχε μόνο το μεγάλο τραυματισμό στο χέρι και το κεφάλι τη γλύτωσε μόνο με ράμματα.Ενα έχω να πω:ο Παναγιώτης αν ειχε κάποια εσωτερική η εξωτερική αιμορραγία θα είχε αφήσει την τελευταία του πνοή πριν φτάσει στην Πάτρα. Ήταν απλά τυχερός. Κάτι πρέπει να αλλάξει από εδώ και στο εξής στις διασώσεις. Είμαστε όλοι δρομείς και έχουμε και παιδιά. Δεν μπορεί να βασιζόμαστε στην τύχη και στη δική μας ατομική ευθύνη. Ευχαριστούμε όλους τους συναθλητές που βοήθησαν τον Παναγιώτη άμεσα, το συναθλητή του ιατρό αναισθησιολόγο κο Γιώργο Δαμασιώτη που σταμάτησε τον αγώνα του και έδωσε πρώτες βοήθειες τη ιατρό κα Λουκοπουλου Παρασκευή και τους διασώστες που κινητοποίηθηκαν αμέσως. Επίσης ευχαριστούμε τους διοργανωτές που έκαναν ο,τι ήταν ανθρώπινως δυνατό για να βοηθήσουν. Εύχομαι να μην ξανασυμβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο αλλά επειδή το θεωρώ αδύνατον να μη συμβεί εύχομαι να αλλάξουν οι συνθήκες διάσωσης και να μην ξανακινδυνευσει κάνεις αθλητής."
* Ευχαριστούμε τον Νίκο Παναγιωτόπουλο
