Η πρώτη επίσημη αθλητική εκδήλωση του Παναχαϊκού στο ιδιόκτητο γυμναστήριό του, κοντά στα Ψηλαλώνια, ήταν οι Δ' ετήσιοι αγώνες του που έγιναν το τριήμερο 21-23 Μαΐου 1895.

Είχαν προετοιμασθεί με ιδιαίτερη επιμέλεια. Ο χώρος που προοριζόταν για τους θεατές είχε χωρισθεί σε 11 τμήματα και ισάριθμοι «κοσμήτορες» βοηθούσαν τους προσερχόμενους να βρουν τις θέσεις των που ήταν όλες αριθμημένες.

Οπως αναφέρει ο ιστορικός Νίκος Πολίτης στο βιβλίο του "Ο Πατραϊκός Αθλητισμός", το δικαίωμα εισόδου για τα μη μέλη ήταν μία δραχμή την ημέρα, ή 2,50 δρχ. και για τις τρεις μέρες. Για τα μέλη του Συλλόγου η είσοδος ήταν ελευθέρα. Χωριστά τμήματα προορίζονταν για γυναίκες που αυτή τη φορά ήταν περισσότερες από τους άνδρες θεατές.

Ο διάκοσμος του γυμναστηρίου ήταν εντυπωσιακός με σημαίες, άνθη και μυρτιές. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Δημ. Βικέλας πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, ο Τιμολέων Φιλήμων γραμματεύς της ελληνικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, ο Ιω. Φωκιανός και τ' άλλα μέλη του Δ.Σ. του Πανελληνίου Γ.Σ. και φυσικά οι τοπικές αρχές. Οι φωτογράφοι Παπαμήτρου και Δημόπουλος φωτογράφιζαν από διάφορες θέσεις όχι τους αθλητές, αλλά το πλήθος που συνωστιζόταν στις ξύλινες κερκίδες.

Η εφημερίδα «Πελοπόννησος» έγραψε ότι το εσωτερικό του Γυμναστηρίου, γεμάτο κόσμο, έμοιαζε με «πεδιάδα ανθοστόλιστον εξ ίων και κρίνων».
Την πρώτη μέρα των αγώνων, 21 Μαΐου, οι αθλητές προσήλθαν στο γυμναστήριο «εν πομπή». Φορούσαν όλοι κίτρινα πανταλόνια, κυανόλευκες φανέλες και ζώνες. Ξεκίνησαν στις 6 το απόγευμα από το Σχολείο Μουσικής του συλλόγου (στην οδό Κορίνθου) με επικεφαλής την Μπάντα, τη σημαία και το συμβούλιο του Παναχαϊκού. Σε όλη τη διαδρομή ο κόσμος υποδεχόταν το πέρασμα τους με ζωηρά χειροκροτήματα. Η είσοδος των αθλητών στο Γυμναστήριο προκάλεσε ενθουσιώδεις εκδηλώσεις. Η τελετή άρχισε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου. Ακολούθησε ομιλία του προέδρου Χρ. Κορύλλου για τη σημασία της γυμναστικής και των γυμναστηρίων. Έπειτα ανδρική χορωδία εκ μελών του Συλλόγου έψαλε τον ύμνο του Παναχαϊκού και στη συνέχεια άρχισαν τα αγωνίσματα.

Από τα αθλητικά σωματεία των γειτονικών πόλεων μόνον ο «Παναιτωλικός» του Μεσολογγίου πήρε μέρος στους αγώνες. Δύο αθλητές του, οι Γ. Βασιλείου και Σταμ. Κόμβος, αγωνίστηκαν στο μονόζυγο και στο δίζυγο. Από την Αθήνα ήλθε ένας από τους ικανότερους Έλληνες αθλητές της εποχής. Ήταν ο Παν. Παρασκευόπουλος, 21 ετών, φοιτητής της ιατρικής και μέλος του Πανελληνίου, εγγονός του οπλαρχηγού του 1821 Παρασκευά Πλαπούτα.

Ο περισσότερος χρόνος των αγώνων του Μαΐου 1895 καταναλώθηκε σε ασκήσεις οργανικής γυμναστικής. Ο Ελβετός γυμναστής του Παναχαϊκού Άλεξ Σούτερ έδινε σ' αυτές προτεραιότητα και παρακινούσε όσους επιδίδονταν στον κλασικό αθλητισμό να δοκιμάζουν τις ικανότητες των και στη γυμναστική. Έτσι στις ασκήσεις στο μονόζυγο και στο δίζυγο πήραν μέρος 16 αθλητές, μεταξύ των οποίων και οι δύο Μεσολογγίτες. Επίσης στο μονόζυγο επέδειξε την ικανότητα του και ο μικρότερος στην ηλικία εταίρος του Παναχαϊκού. Ήταν ο δεκάχρονος Ακρατόπουλος, που για να φθάσει το μονόζυγο τον σήκωνε ο Σούτερ στα χέρια.

Από τους 24 Πατρινούς αθλητές που αγωνίστηκαν πέτυχαν πρώτη νίκη σε διάφορα αγωνίσματα οι εξής: Ο Ανδρέας Χρηστόπουλος στην πάλη, στην άρση βάρους και στη λιθοβολία. Διακρίθηκε και στην οργανική γυμναστική. Ο Αριστόβουλος Πετμεζάς στο άλμα επί κοντώ, στους κρίκους και στο άλμα σε ιππικό εφαλτήριο. Ο Παν. Τσάκαλος στο άλμα εις μήκος. Αγωνίστηκε και στο άλμα επί κοντώ, ενώ στάθηκε άτυχος, πέθανε μετά από λίγους μήνες. Ο νεαρός Γ. Μάρσαλ στον δρόμο 450 μέτρων μεταξύ 20 εταίρων και κατέλαβε και τη δεύτερη θέση στον δρόμο 250 μέτρων.
Στην οργανική γυμναστική βραβεύτηκαν για την επίδοση τους: Τα μέλη Πετμεζάς, Χρηστόπουλος, Σπηλιόπουλος, Ανδριακόπουλος, Καρανασόπουλος (και ο Μεσολογγίτης Κόμβος). Οι εταίροι Καλαϊσάκης, Μαυρούλιας, Τρούσας και Δριβελόπουλος. Διακρίθηκαν επίσης ως «δευτεραθλητές» οι εξής: Ο Ιωάννης Διακίδης στην πάλη και στην αθλητική γυμναστική. Ο Νικ. Ανδριακόπουλος στο άλμα εις μήκος και στους κρίκους. Ο Βασ. Λιακογιάννης στο άλμα επί κοντώ.

Θεαματική επίδειξη ασκήσεων με αλτήρες έγινε την πρώτη ημέρα των αγώνων. Οι κεφαλές των αλτήρων ήσαν αλειμμένες με φώσφορο και περιείχαν καψούλια που κατά τη διάρκεια των ασκήσεων έσκαγαν κατά κανονικά χρονικά διαστήματα.

Τη δεύτερη μέρα των αγώνων στην κεντρική λεκάνη του λιμένος διεξήχθησαν κολυμβητικοί αγώνες. Προκάλεσαν το ζωηρό ενδιαφέρον του κοινού, διότι είχε από το 1892 να δει παρόμοιο θέαμα. Έλαβαν μέρος επτά κολυμβητές, οι Αλεξ. Ανεξανδρόπουλος, Ηρ. Αναστασόπουλος, Αγησίλαος Διαμαντόπουλος, Χ. Κωστής, Σ. Κωστόπουλος, Γ. Μαρκεζίνης και Αντώνης Πεπανός. Μέλος της Γυμναστικής Εταιρείας τώρα ο Πεπανός μετείχε στους αγώνες ως φίλαθλος και εκτός συναγωνισμού. Και φυσικά τερμάτισε πρώτος και στα τρία αγωνίσματα. Στο κυνήγι νήσσων πρώτευσε ο Διαμαντόπουλος. Το διασκεδαστικό αυτό παιγνίδι διεξαγόταν ως εξής: Στον θαλάσσιο χώρο των αγώνων και σε κάποια απόσταση από την αφετηρία άφηναν ελεύθερες πάπιες. Νικητής ήταν όποιος κολυμβητής κατόρθωνε πρώτος να συλλάβει μία πάπια, την οποία και κρατούσε ως έπαθλο.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ