Ο μοναδικός χρυσός Ολυμπιονίκης της Πάτρας και της Αχαΐας είναι ο Νικόλαος Ανδριακόπουλος. Εξέχουσα αθλητική μορφή της Πάτρας καθώς παραμένει ο μοναδικός, από τους χιλιάδες Πατρινούς που μπόρεσαν να φτάσουν στην κορυφαία διάκριση, την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου σε μια Ολυμπιάδα!

Είναι άγνωστη η ζωή του σπουδαίου αυτού αθλητή, κάποια έγιναν γνωστά από έρευνα των Χαράλαμπου Παπαδόπουλου και Αντώνη Ελευθεριώτη, τους οποίους ευχαριστούμε.

Ο Νίκος Ανδριακόπουλος ήταν γιος του Παναγιώτη Ανδριακόπουλου. Γεννήθηκε το 1876, ενώ είναι άγνωστο το πότε πέθανε (δεν υπάρχουν τα αρχεία στο νεκροταφείο Αλεξιώτισσας, καθώς κάηκαν πριν από μερικά χρόνια, ενώ ουδέποτε γράφτηκε κάτι στον τοπικό Τύπο για τον θάνατο του, ίσως τούτο έγινε σε «δύσκολα» χρόνια, κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο - Κατοχή). Πάντως το 1930 διατηρούσε ακόμα το συμβολαιογραφείο του. Φοίτησε από το 1890 στο Β' Γυμνάσιο Πατρών, όπου λόγω της ενασχόλησης του με τον αθλητισμό απορριπτόταν για ανεπαρκή φοίτηση, έμενε δηλαδή στην ίδια τάξη. Το 1892 προάχθηκε στην Β' τάξη και το 1894 στην Γ' τάξη. Απολυτήριες εξετάσεις έδωσε το 1904 σε ηλικία 28 ετών, έως τότε ή κοβόταν για ανεπαρκή φοίτηση ή δεν παρουσιαζόταν καθόλου για φοίτηση ειδικά τις χρονιές που γίνονταν Πανελλήνια πρωταθλήματα ή αγώνες.

Σε ηλικία 15 χρονών γράφτηκε στον Παναχαϊκό Γυμναστικό Σύλλογο, από όπου και διαγράφηκε λίγα χρόνια αργότερα. Αργότερα έγινε αθλητής της ΓΕ Πατρών, όμως πριν τους Α' Ολυμπιακούς Αγώνες είχε επιστρέψει στον Παναχαϊκό. Η μεγάλη μυϊκή του δύναμη τον οδήγησε σε πολλές μεγάλες επιτυχίες.
Το 1896 συμμετείχε τυπικά σαν φίλαθλος στην πρώτη Ολυμπιάδα της Αθήνας, καθότι ο Παναχαϊκός είχε αποχωρήσει από τούς Αγώνες. Αναδείχτηκε πρώτος ολυμπιονίκης στην Αναρρίχηση επί κάλω, αγώνας που έγινε στις 29 Μαρτίου 1896 με χρόνο 23.4. Στον αγώνα συμμετείχαν δύο Ελληνες και 10 ξένοι αθλητές.

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΣΤΟ ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ
«Εν μέσω τόσων αγωνιστών ημεδαπών και ξένων, διεκδικούντων από πέντε ήδη ημερών εν τω Παναθηναϊκώ Σταδίω το γέρας του Ολυμπιονίκου, ευρέθη και εις συμπολίτης μας, εις νεαρός Πατρεύς, να τιμήση την ιδίαν πατρίδα, την ημετέραν πόλιν. Μέλος του «Παναχαϊκού Συλλόγου Πατρών», νεώτατος έτι ο Ανδριακόπουλος συμμετέσχε των Διεθνών Αγώνων ως έλλην φίλαθλος, άπαξα απόσχοντος του εις ο ανήκε σωματείου. Είχε πεποίθησιν εις τας δυνάμεις του αίνες τον ανέδειξαν νικητήν και κατά τους Πανελληνίους και έτρεξεν εις το Στάδιον μετά θάρρους, φιλοτιμηθείς υφ' οποιανδήποτε ιδιότητα να αντιπροσωπεύση την πατρίδα του. Και σκιρτά σήμερον η πατρίς του, διότι μετ' ολίγον θα τον δεξιωθή ως Ολυμπιονίκην, πρώτον, μεταξύ των συναγωνιστών του, αναδειχθέντα εις την επί κάλω αναρρίχησιον. Δευτέραν φοράν χάρις εις τον νεαρόν συμπολίτην μας εκυμάτισεν υπερηφάνως υπέρ τας κεφαλάς μυριάδων θεατών η ελληνική σημαία εν τω ιερώ εκείνω περιβόλω, οπόθεν προβάλλει ήδη το Εθνικόν μεγαλείον, τω Σταδίω. Ζητωκραυγάζει ακόμη ο Ελληνικός λαός εις την νίκην του Ανδριακοπούλου, επευφημούσιν οι ξένοι, χειροκροτούσιν οι Βασιλείς, και αι Πάτραι, η ιδιαιτέρα του Ολυμπιονίκου πατρίς ενθουσιά, συγκινείται, δακρύει, ευγνωμονούσα τω νικητή, διότι την αντιπροσώπευσεν επαξίως του ονόματος της εν τω Διεθνεί πεδίω της δόξης και της τιμής.

ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Η σημερινή μέρα ανέτειλεν ηλιόλουστος. Ούτε ψύχος, ούτε άνεμος, ούτε κόνις. Νομίζει τις ότι ευρέθη αποτόμως από του βορείου κλίματος εις το μεσημβρινόν. Εις το Στάδιον σήμερον δεκάτην ώραν έλαβον χώραν οι χθες αναβληθέντες αγώνες. Κόσμος παρίστατο ολίγος. Ιδίως αι κερκίδες των άνω διαζωμάτων περιελάμβανον αρκετόν κόσμον. Η είσοδος είναι ελευθέρα. Εκ της Βασιλικής Οικογενείας μόνον ο Διάδοχος και ο πρίγκηψ Γεώργιος παρίσταντο. Το ενδιαφέρον του πλήθους δεν ήτο τόσω ζωηρόν. τα χειροκροτήματα εν τούτοις δεν έλειπον. Ο Παπαϊωάννου ασκούμενος εις το δίζυγον κατεχειροκροτήθη. Πολλοί ελπίζουν ότι αυτός θέλει βραβευθεί. Πρώτος εν τούτοις ανακηρύσσεται νικητής ο ΦΛΑΤΟΒ Γερμανός και δεύτερος ο Σούτερ Ελβετός. Σήμερον την πρωΐαν εγένοντο οι αγώνες της αναρριχήσεως επί κάλου. Ελαβον μέρος 2 Ελληνες οι Νικ. Ανδριακόπουλος εκ Πατρών και Θ. Ξενάκης του Εθνικού Συλλόγου Αθηνών, 1 Γάλλος, 7 Γερμανοί, 1 'γγλος και 1 Δανός. Πρώτος ενίκησεν ο κ. Ν. Π. Ανδριακόπουλος (μέλος του Παναχαϊκού Συλλόγου Πατρών και υιός του εν Πάτραις κηροπλάστου κ. Π. Ανδριακοπούλου), δεύτερος δε ο Θ. Ξενάκης. Το αποτέλεσμα υπεδέχθη εν απεριγράπτω ενθουσιασμώ το πλήθος. Εις την αναρρίχησιν επί κάλω ο Ανδριακόπουλος επεδείξατο έκτακτον τέχνην. Οι Ελληνες εις το αγώνισμα τούτο υπερτέρησαν κατά πολύ. Ο Αγγλος Ελλιοτ αναρριχηθείς υστέρησε κατά πολύ, τούτο δε παρατηρήσαντες οι λοιποί ξένοι και αναγνωρίζοντες την αξίαν του Ελλιοτ παρητήθησαν του αγώνος.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Με ποικίλες εκδηλώσεις οι Πατρινοί εκφράσαν τον ενθουσιασμό τους για το επίτευγμα του μαθητή Νίκου Ανδριακόπουλου. Πορτρέτα του Ολυμπιονίκη αναρτήθηκαν σε αρκετές προθήκες μαγαζιών του κέντρου της πόλης και στο Γυμναστήριο του Παναχαϊκού.
Ο αρχιμουσικός της Μπάντας του Συλλόγου Felice Boghen ανακοίνωσε ότι συνέθεσε εμβατήριο - ύμνο στον Ολυμπιονίκη. Ο ζαχαροπλάστης Παύλος Βουρδέρης κατασκεύασε, προς τιμήν του Ν. Ανδριακόπουλου, πάστες με την επωνυμία «αναρρίχησις». Οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν χαρμόσυνα, οι γειτονιές αναστατώθηκαν και ο κόσμος έτρεχε να συγχαρεί τον κηροπλάστη Π. Ανδριακόπουλο, πατέρα του Ολυμπιονίκη.
Οταν επέστρεψε στην Πάτρα ο Ολυμπιονίκης, στις 5 Απριλίου το απόγευμα, οι Πατρινοί τον υποδέχτηκαν με τιμές ήρωα. Η κοσμοσυρροή στον σιδηροδρομικό σταθμό ήταν τόσο μεγάλη, όπως και ο ενθουσιασμός του πλήθους, ώστε ο δημοσιογράφος της εποχής να παραδεχθεί ότι «...ουδέποτε συνεκεντρώθη τόσον πλήθος και ουδέποτε ηκούσθησαν τόσαι ζητωκραυγαί...».
Οι Αρχές της πόλης, οι διοικούντες τα δύο Αθλητικά Σωματεία, δύο μουσικές μπάντες, παιδιά με πυρσούς, κόσμος με σημαίες και στεφάνια, σχεδόν όλη η πόλη είχε παραταχθεί στον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό (Αράτου και Οθωνος Αμαλίας) για να υποδεχθεί τον Ολυμπιονίκη, ο οποίος συνοδευόταν από τον δύο φορές Ολυμπιονίκη Ελβετό Λουδοβίκο Σούστερ (αδελφό του γυμναστή του «Π.Γ.Σ.») και την Ολυμπιακή Ομάδα των Η.Π.Α.
Μετά την άφιξη του τρένου, στις 7 μ.μ., ο Νικ. Ανδριακόπουλος, πάνω στους ώμους των συναθλητών του και υπό τις επευφημίες των Πατρινών που τον συνόδευαν, διέσχισε τους δρόμους της πόλης, η οποία είχε σημαιοστολιστεί. Η πομπή, μετά από μία στάση στην πλατεία Γεωργίου Α', έφθασε μέχρι το Γυμναστήριο του «Π.Γ.Σ.», όπου εκεί εκφώνησε πανηγυρικό λόγο ο πρόεδρος του Συλλόγου, ενώ η μπάντα ανέκρουσε τον Εθνικό Υμνο μέσα σε πραγματικό παραλήρημα του κόσμου. Στην παραζάλη μέσα, όμως, όπως ανακοινώθηκε την επόμενη ημέρα, ο Ολυμπιονίκης έχασε το αργυρό μετάλλιο του, γεγονός που οδήγησε τον πατέρα του να προσφέρει αμοιβή 25 δρχ. σε όποιον θα έβρισκε και θα παρέδιδε το ολυμπιακό τρόπαιο, κάτι που έγινε! Το βρήκε κάποιος φοιτητής από την Ναύπακτο και του το επέστρεψε έπειτα από έναν μήνα!

Ωστόσο, η απώλεια του μεταλλίου δεν εμπόδισε την πραγματοποίηση μιας προς τιμήν του Ολυμπιονίκη μουσικής εσπερίδας, που δόθηκε την επόμενη ημέρα (6 Απριλίου) στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων».
Φοίτησε στην Νομική (εγγράφη το 1904, μαζί με τον Γεώργιο Παπανδρέου), άσκησε για λίγα χρόνια την δικηγορία και στη συνέχεια έγινε συμβολαιογράφος. Το 1906 μάλιστα εξέδωσε το βιβλίο «Πραγματεία περί γάμου». Με το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε διοικητικά με τον Παναχαικό. Σε καταλόγους του 1910 αναφέρεται ως κηροπλάστης, με έδρα την οδό Ανεξαρτησίας 20 (Γεροκωστοπούλου). Το 1910 είναι αναπληρωματικό μέλος στη Σχολή Εργατικού Κέντρου (Κανακάρη και Ερμού). Διετέλεσε επίσης, πρόεδρος στο σωματείο Αγαθοποιίας, την ίδια περίοδο. Το σπίτι του ήταν επί της οδού Γερμανού 36 (μεταξύ Σωτηριάδου και Β. Ρούφου).

Στους Β' Εσωτερικούς αγώνες του Παναχαϊκού στις 16-17/3/1893 στο Δημόσιο Γυμναστήριο (νυν Δικαστικό Μέγαρο), ήταν πρώτος στο άλμα απλούν καθ' ύψος υπέρ σχοινίου. Στους Γ' Εσωτερικούς Αγώνες (21-22/5/1894) ήταν 2ος στην Αθλητική Γυμναστική και 2ος στην Οργανική Γυμναστική. Στους Δ' Ετήσιους Εσωτερικούς Αγώνες (21-23/5/1895) που έγιναν στο Γυμναστήριο του Παναχαϊκού, επί της Μεσολογγίου και Γεωργίου Ολυμπίου, ήταν 4ος στον αγώνα δρόμου 250 μ., ενώ έλαβε μέρος και στον αγώνα 1.150μ.. Επίσης, διακρίθηκε στην άρση βαρών διά της μιας χειρός, στο καθ' ύψος άλμα με απλούν βατήρα, ενώ ήταν εκ των νικητών στην Οργανική Γυμναστική και στο Γενικό Βραβείο.

Τ.S