Το μακρινό 1893 έχουμε την απαρχή της ποδηλασίας στην Πάτρα, καθώς εκείνη τη χρονιά εκδηλώθηκε στην πόλη πρωτοβουλία του Παναχαϊκού για να εισαχθεί η ποδηλασία ως άθλημα και στην Πάτρα. Στην Ελλάδα τα πρώτα ποδήλατα εισήχθησαν το 1869.

Τα πρώτα χρόνια η κοινωνία και ο Τύπος των Πατρών δεν είδαν με συμπάθεια την ποδηλασία. Δεν άργησαν όμως να εκτιμήσουν τη χρησιμότητα του ποδηλάτου ως μεταφορικού μέσου. Με τίτλο «Διά ποδηλάτου επί το ταχύτερον» και με προφανή θαυμασμό η «Πελοπόννησος» γράφει τις 10 Αυγούστου 1897:

«Εις Αχαΐαν μετέβη χθές επί ποδηλάτου υπάλληλος του καταστήματος Αμβούργερ και Σία, όπως λάβη εκ των κτημάτων της περιφερείας Δραγάνου δείγματα σταφίδος. Ανεχώρησε δε αυθημερόν κομίζων περί τας δέκα οκάδας διαφόρων ποιοτήτων».

Στην αύξηση της δημοτικότητας του ποδηλάτου συνέβαλλε και η διέλευση από την Πάτρα περιηγητών που ταξίδευαν με το νέο όχημα. Τον Απρίλιο του 1896 έφθασε στην Πάτρα προερχόμενος από το Μπρίντεζι ο Αυστριακός φοιτητής Ιωσήφ Αϊχμπίνλερ, 24 ετών, γιος βουλευτή της Βαυαρίας. Ο νεαρός φοιτητής συνέχισε την περιήγησή του προς την Αθήνα με το ποδήλατό του.

Τον ίδιο χρόνο πέρασε από την Πάτρα ένας Άγγλος ποδηλάτης με το ακριβότερο ποδήλατο της εποχής. Η αξία του υπολογιζόταν σε 75 λίρες Αγγλίας.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ