Οι πρώτες πληροφορίες για την ενασχόληση των Πατρινών με τον Αθλητισμό χρονολογούνται από το 1877, έτος κατά το οποίο οργανώθηκε και λειτούργησε, σε χώρο πίσω από το Ναό του Αγίου Ανδρέου σκοπευτήριο, ενώ τον επόμενο χρόνο (1878) ιδρύθηκε στην πόλη το πρώτο στοιχειώδες Γυμναστήριο, που στεγαζόταν σε κάποια αποθήκη (στην ίδια περιοχή).

Το 1877 έχουμε και την ίδρυση του πρώτου, αθλητικού, κατά κάποιο τρόπο, σωματείου, του Ομίλου Σκοπευτών Πάτρας (και αργότερα της Εταιρείας Σκοποβολής).

Κάθε απόγευμα ο γυμναστής I. Γ. Καρδάρας συγκέντρωνε και γύμναζε «μετ' οργάνων» τους πρωτοπόρους νέους, οι οποίοι, για την ίδρυση του Γυμναστηρίου, είχαν συμβάλλει οικονομικά. Οι μαθητές του τοπικού Γυμνασίου είχαν παρουσιάσει στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων» δύο θεατρικές παραστάσεις, στα μέσα Φεβρουαρίου και Οκτωβρίου του 1878, τα έσοδα των οποίων προορίζονταν για τη δημιουργία του πρώτου πατραϊκού Γυμναστηρίου, όπως και έγινε.

Για την αναγκαιότητα αναβίωσης του αρχαίου αθλητικού πνεύματος, ο εκδότης της εφημερίδας «Φορολογούμενος» Κωνσταντίνος Κ. Φιλόπουλος στις 20 Οκτωβρίου 1878, σε σχετικό άρθρο του, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Ότι η γυμναστική του σώματος και υπό διανοητικήν και υπό υγιεινήν άποψιν καθίσταται αναγκαιότατη, τούτο ονοματολογείται υπό πάντων την σήμερον και επιβεβαιούται υπό της ιστορίας απάντων των πεπολιτισμένων αρχαίων εθνών και των νυν ως τοιούτων φημιζομένων. Οι ημέτεροι πρόγονοι, συν τη αναπτύξει του νοός δια των γνώσεων και των επιστημών, και τη μορφώσει της καρδίας διά της μουσικής και των ωραίων τεχνών, εξήσκουν το σώμα εαυτών διά της ορχηστρικής, διά της ιππασίας και μάλιστα της γυμναστικής».

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ