Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα εμφανίστηκε, τρία χρόνια μετά την παγκόσμια «πρώτη» - 1863 Αγγλία), δηλαδή το 1866, στην Κέρκυρα, σύμφωνα με την «Αλήθεια» (φύλλο αρ. 74 της 4ης Φεβρουαρίου 1866), που αναφέρει πως τα μέλη του πληρώματος αγγλικής φρεγάτας που είχε αγκυροβολήσει στην Κέρκυρα, έδωσαν τον πρώτο ποδοσφαιρικό αγώνα με αντίπαλο μια ομάδα από ντόπιους.

Στην Πάτρα εισήχθη από Αγγλους εμπόρους ή υπαλλήλους σταφιδικών οίκων (Μόρφι, Κροβ, Βουδ, Μάρσαλ κ.ά.) οι οποίοι πήγαιναν και στην πατρίδα τους και το έφεραν μάλλον το 1898 ή και νωρίτερα. Αλλωστε η Πάτρα του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού, λόγω του ευρωπαϊκού της προσανατολισμού ήκμασε σε πολλούς τομείς (π.χ. δημοσίευση διεθνών ειδήσεων στον τοπικό Τύπο), έναντι της υπόλοιπης χώρας «αξιοποιώντας» τις επαφές που είχε, λόγω του λιμανιού, με τον «έξω κόσμο». Θα ήταν πιο ακριβές εάν θεωρήσουμε ως γενέθλιο του αχαϊκού ποδοσφαίρου το 1891, χρονιά που ιδρύθηκε ο Παναχαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος, ο αρχαιότερος εκ των συλλόγων που καλλιέργησαν ποτέ το το ποδόσφαιρο στην Πάτρα.

Την ποδοσφαιρική αρχή έκαναν τα μέλη της αγγλικής παροικίας στην Πάτρα, καθώς η οικονομική τους κατάσταση, τους επέτρεπε να έχουν τον ελεύθερο χρόνο για να ασχολούνται με τις αθλοπαιδιές, γνωστές και διαδεδομένες ήδη στην Αγγλία.

Ο Γουλιέλμος Μόρφι, με καταγωγή από την Ιρλανδία και έδρα στο Ρίτσμοντ του Λονδίνου, εγκαταστάθηκε στην Πάτρα το 1885 (σταφιδέμπορος) και ίδρυσε την ναυτιλιακή εταιρεία, ενώ πέθανε το 1926. Απέκτησε πέντε παιδιά, την Εντιθ, την Εθελ, τον Αρθουρ, τον Οουεν και τον Χάρολντ. Ο Μόρφι συνέβαλε στη διάδοση της κολύμβησης και της κωπηλασίας, στην καλλιέργεια του εκδρομισμού και της ποδηλασίας, στην εμφάνιση του τένις και του ποδοσφαίρου, ενώ οι γιοί του έπαιζαν ποδόσφαιρο στην Πάτρα, στα τέλη του 19ου αιώνα – αρχές του 20ού. Ο Αρθρουρ Μόρφι φέρεται πως ανέλαβε την πρωτοβουλία για να φτιάξει ο Παναχαϊκός τμήμα ποδοσφαίρου το 1899. Ακολούθως έγινε αθλητής της ΓΕΠ και διοικητικό της στέλεχος.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ