Ο Σταύρος Νταλαχάνης υπογράφει τις επιτυχίες των κολυμβητών και κολυμβητριών της ΝΕΠ τα τελευταία χρόνια, όπου ηγείται της αγωνιστικής ομάδας.

Ο έμπειρος προπονητής των "δελφινιών" θέτει υψηλούς στόχους για τους αθλητές και τις αθλήτριές του, καταφέρνοντας να υλοποιήσει τα όνειρα τους.

Ο Σταύρος Νταλαχάνης μιλά στο sportin.gr για τα παιδιά τους, όπως αποκαλεί τους κολυμβητές του, για την πρώτη του επαφή με το νερό στο παλιό κολυμβητήριο του ΝΟΠ, καθώς και για την μεγάλη του αγάπη τον Ολυμπιακό.

Υπάρχει κάποιο μυστικό για τις επιτυχίες των αθλητών σου;

Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μυστικό, θεωρώ μόνο ότι έχουμε άψογη σχέση με τους αθλητές και αθλήτριές μου, που βασίζεται στην ειλικρίνεια. Δουλεύουμε όλοι μαζί για να μπορέσουν να υλοποιήσουν τους στόχους τους και να τους ξεπεράσουν. Αυτό αποτελεί και επιτυχία για κάθε αθλητή.

Πόσο εύκολο είναι να συνδυάσουν τα παιδιά σχολείο και πρωταθλητισμό;

Τα περισσότερα παιδιά έχουν υψηλούς στόχους σε σχολείο και πισίνα. Ιεραρχικά το σχολείο έχει προτεραιότητα και για αυτό προσπαθώ η προετοιμασία να είναι ευχάριστη, μεθοδική και αυξανόμενης δυσκολίας προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους και στην κολύμβηση.

Πώς καταφέρνεις να κρατάς τα "παιδιά" στην πισίνα;

Όλα τα παιδιά αγαπούν τον αθλητισμό και θεωρώ ότι έχουν προσαρμοστεί στη δυσκολία της προπόνησης στην κολύμβηση και είναι όλα τόσο μεθοδικά, που καταφέρνουν εκτός από καλοί αθλητές και αθλήτριες να είναι και καλοί στο σχολείο. Από εκεί και πέρα και εγώ προσαρμόζω τις προπονήσεις έτσι ώστε όταν έχουν εξετάσεις να είναι το πρόγραμμα λιγότερο πιεστικό, όμως όταν περνούν αυτή τη περίοδο στο σχολείο είναι πιο πιεστικό το πρόγραμμα στην πισίνα. Και στο τέλος της εβδομάδας έχουν ξεκούραση, γιατί πάνω απ' όλα είναι παιδιά και χρειάζονται χρόνο και για ξεκούραση και για βόλτα, αλλά πάντα με μέτρο.

Την ενασχόλησή σου με την κολύμβηση την ξεκίνησες σαν αθλητής;

Ναι, από το ΝΟΠ και συγκεκριμένα στο παλιό του κολυμβητήριο δίπλα στο γήπεδο της ΕΑΠ το 1978. Εκεί έμαθα να κολυμπάω και στη συνέχεια να κάνω πρωταθλητισμό. Έχω κολυμπήσει για το ΝΟΠ, τον ΟΠΑΘΑ, τον Θρίαμβο, αλλά και για τον Ολυμπιακό, όπου εκεί επί της ουσίας κατάλαβα πως είναι ναν είσαι ένας πρωταθλητής μεταξύ άλλων 30 πρωταθλητών. Όλα αυτά με έχουν κάνει πιο έμπειρο για να διαχειρίζομαι διαφορετικά επίπεδα αθλητών.

Πώς είναι η συνεργασία με τους αθλητές που δεν είναι στη ΝΕΠ;

Μπορεί να μην ανήκουν στη ΝΕΠ, αλλά είναι αθλητικά παιδιά μου. Δεν έχω ξεχωρίσει ποτέ παιδιά, όλοι ακολουθούν ένα αυξανόμενης δυσκολίας πρόγραμμα και καθένας εξελίσσεται, όπως μπορεί. Για μένα επιτυχία είναι να νιώθουν τα παιδιά ότι ο προπονητής τους βλέπει ισάξια και υπολογίζει σε όλους.

Σαν προπονητής τι στόχους βάζεις;

Πάντα βάζουμε υψηλούς στόχους γιατί αλλιώς θα μέναμε στάσιμοι. Πάντα θέλω και ονειρεύομαι το κάτι παραπάνω για το κάθε παιδί. Πάντα θέλεις μετά το χάλκινο το χρυσό, μετά το χρυσό την Εθνική, μετά την Εθνική το ευρωπαϊκό και πάει λέγοντας.

Τί κάνει τη διαφορά στην αγωνιστική ομάδα της ΝΕΠ;

Έχουμε 37 αθλητές στην αγωνιστική ομάδα της ΝΕΠ, με 12 παιδιά να έχουν έρθει φέτος για πρώτη φορά. Έχουμε ένα δημιουργικό σύνολο, όπου οι μεγαλύτεροι πρέπει να βοηθήσουν τους μικρότερους για να μπορούν να εξελίσσονται. Είναι όμορφο οι αθλητές εκτός από Ολυμπιονίκες να έχουν και πρότυπα από την καθημερινότητά τους.

Πόσο δύσκολο είναι ένα ατομικό άθλημα, όπως η κολύμβηση;

Σε ένα ατομικό άθλημα αντίπαλος είναι το χρονόμετρο, δεν υπάρχει σωματική επαφή. Στην κολύμβηση στόχος είναι να ξεπεράσεις την καθημερινότητα και την κούραση για να κερδίσεις το χρονόμετρο.

Τί μπορεί να σε "χαλάσει" σε έναν αθλητή ή μία αθλήτρια;

Ο βεντετισμός που βγαίνει συνήθως μεταξύ των αθλητών. Είμαι της άποψης ότι όταν έρχεται μία επιτυχία δεν χρειάζεται να την βροντοφωνάζουμε. Θέλω σεμνότητα από τους αθλητές μου και όταν δεν υπάρχουν επιτυχίες να προσπαθούμε να βελτιωθούμε.

Στην πισίνα είσαι ήρεμος, ισχύει το ίδιος και στο γήπεδο;

Όχι, εδώ είναι η δουλειά μου και πρέπει να διδάξω τα παιδιά καλή συμπεριφορά, στο ποδόσφαιρο είναι άλλο. Παρακολουθώ την αγαπημένη μου ομάδα, τον Ολυμπιακό, αλλά μπορώ να κάνω και κάποιους σχολιασμούς. Δεν θα μπορούσα να δω όμως με τίποτα τον Ολυμπιακό στο γήπεδο με οργανωμένους και παρωπίδες.

Θα ήθελα όμως να μπορούσα να πάω στο γήπεδο με τα παιδιά μου, να δω τον αγώνα σε οικογενειακή κερκίδα. Νομίζω είμαστε κοντά σε αυτή την ώρα.

Αμαλία Λαλιώτη