Βρισκόμαστε στο μακρινό 1951, ποδοσφαιρικά δρέπει δάφνες στην Αχαΐα, ο Αχιλλέας Πάτρας. Μια εντυπωσιακή ομάδα εκείνα τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Μάλιστα τέσσερα χρόνια νωρίτερα, την περίοδο 1946-1947, στην ίδια διοργάνωση, στο Κύπελλο Ελλάδας, είχε κάνει έναν άθλο!

Είχε φτάσει στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, η πρώτη ομάδα από την Αχαΐα που το πετύχαινε. Μάλιστα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστεί κανείς πως ήταν ομάδα Β' κατηγορίας ΕΠΣ Πατρών και στο διάβα του είχε παρασύρει την Παναχαϊκή (0-0 στις 2 Μαρτίου και 2-1 στις 5 Μαρτίου) στις 9 Μαρτίου την ΑΕΚ Αθηνών (!) με 2-1, μπροστά σε 4.000 θεατές και στα προημιτελικά, στις 24 Απριλίου, τον Αρη Αθήνας επίσης με το αγαπημένο του σκορ, 2-1.

Έφτασε μέχρι τους «4», όπου όμως έχασε στο Καραϊσκάκη (μονό παιχνίδι, νοκ άουτ, χωρίς επαναληπτικό) με 4-1 από τον Ολυμπιακό, στις 21 Μαΐου).

Τέσσερα χρόνια μετά, ποδοσφαιρική περίοδος 1950-1951 ο Αχιλλέας καλείται να αντιμετωπίσει, στο πλαίσιο του Κυπέλλου Ελλάδας τον Παναθηναϊκό, στα πλαίσια της φάσης των «16». Η αναμέτρηση ήταν νοκ άουτ, σε μονό δηλαδή παιχνίδι, το οποίο μετά από κλήρωση της έδρας, ορίστηκε να γίνει στην Πάτρα.

Ομως το παιχνίδι δεν έγινε! Λόγω της βροχόπτωσης το γήπεδο της Παναχαϊκής, που επρόκειτο να φιλοξενήσει την αναμέτρηση, κρίθηκε ακατάλληλο από τον διαιτητή. Ετσι, σύμφωνα με τον κανονισμό, επρόκειτο να γίνει την επόμενη ημέρα.

Ομως ούτε αυτό συνέβη, ο Παναθηναϊκός προκρίθηκε στα προημιτελικά με 2-0 (α.α.), αφού ο Αχιλλέας παραιτήθηκε του επαναληπτικού αγώνος, με έγγραφό που έστειλε στην Επιτροπή Κυπέλλου της ΕΠΟ. Το αντάλλαγμα γι' αυτήν την κίνηση ήταν να παραιτηθεί ο ΠΑΟ από την αποζημίωσή του και να αναλάβει να καλύψει αυτός τα έξοδα της αποστολής του ματς (συνηθιζόταν τότε τα έξοδα της αποστολής της φιλοξενούμενης ομάδος να καλύπτονται από τις εισπράξεις των εισιτηρίων του παιχνιδιού, το 50% των οποίων κατέληγε στα ταμεία της φιλοξενούμενης ομάδος).

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ