Υπήρχε μία περίοδος που το να κάνεις ρεπορτάζ πυγμαχίας έκρυβε ένα μεγάλο κίνδυνο. Να λαθέψεις το όνομα του αθλητή, να μην ξέρεις πως να τον γράψεις. Είναι το μικρό του όνομα ή το επώνυμο;

Βλέπετε, χωρίς να υπάρχει άλλη εξήγηση, κάποιοι πυγμάχοι είχαν επίθετο που κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν και το μικρό τους. Κι αυτό ήταν κάτι που είδαμε κυρίως στην Παναχαϊκή, σε συντριπτικό ποσοστό, και αργότερα στην ΕΑΠ, στην ΠΥΓΜΗ, στον Τόφαλο.

Πρώτος από όλος μας συστήθηκε ο Βασίλης Κλεάνθης. Ποιος είναι ο Βασίλης, ποιος ο Κλεάνθης; Τελικά με τα πολλά (όσα και τα μετάλλια του) μάθαμε πως Κλεάνθης ήταν το μικρό του και Βασίλης το επίθετο.

Την ίδια ώρα είχαμε διακρίσεις από τον Αγγελο Ζάχο!

Και το φαινόμενο φούντωνε... Γράφαμε για τον Μάκη Μάνθο, τον Ηλία Μάνθο (αδελφάκια), τον Βασίλη Χαρίτο και τον άλλον Βασίλη Χαρίτο, τον Παναγιώτη Χαρίτο, τον Σπύρο Μάνο, τον Οδυσσέα Ζήση, τον Ανδρέα Θωμά, τον Χρήστο Θωμά (κι αυτά αδελφάκια), τον Αριστοτέλη Θοδωρή, τον Δημήτρη Κώστα, τον Φάνη Κώστα, τον Χρήστο Φάνη, τον Θοδωρή Βάσσο, τον Βασίλη Θωμά, τον Χρήστο Σπύρου, τον Νίκο Κοσμά, αλλά και για μια κοπέλα, τη Φωτεινή Μηνά!

Και επίσης είχαμε και έναν με δυνητικά ...διπλό επίθετο, τον Ρωμανό Σταματελάτο. Και περιμένουμε με αγωνία new entry στη λίστα!

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ