Όταν το 1980 ο μεγάλος Πατρινός μαραθωνοδρόμος Νίκος Αργυρόπουλος εκπροσωπώντας την Ελλάδα, βρέθηκε στην εκκίνηση του Διεθνή Μαραθωνίου Βρυξελλών, που έγινε στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για τα χίλια χρόνια της πόλης, ένιωσε μια πολύ μεγάλη ευχάριστη έκπληξη.
Αντίκρυ του στεκόταν αγέρωχος ο θρυλικός Τσέχος μαραθωνοδρόμος Εμίλ Ζάτοπεκ, ο επονομαζόμενος και «Τσέχικη ατμομηχανή» έτοιμος με το χέρι υψωμένο κι ένα πιστόλι στην άκρη του να δώσει την εκκίνηση του σπουδαίου αγώνα.
Ο Αργυρόπουλος ολοκλήρωσε τον αγώνα με καλό χρόνο στα 2.22.00 και πήρε την 18η θέση παρά το γεγονός ότι κατά τη διαδρομή του παρουσιάστηκε ένα απρόοπτο πρόβλημα, το οποίο το ξεπέρασε επιστρατεύοντας όλη την ευρηματικότητα του.
Σε όλη τη διαδρομή Έλληνες εργάτες ανθρακωρύχοι τον επευφημούσαν και τον παρότρυναν με ενθουσιασμό.
Όταν επέστρεψε στο ξενοδοχείο Novotel που διέμενε ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Εμίλ Ζάτοπεκ και χωρίς να αιφνιδιαστεί του ζήτησε αυτόγραφο προτείνοντας την κάρτα του ξενοδοχείου που είχε στην τσέπη του.
Ο Ζάτοπεκ όχι μόνο δεν του αρνήθηκε αλλά έγραψε πάνω στην κάρτα και τις επιδόσεις του στο Μαραθώνιο και τα 10.000 μ.
Με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ «Ζάτοπεκ» την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου παραμονή του Νυχτερινού Ημιμαραθώνιου Πάτρας 2022 Φάνης Τσιμιγκάτος στις 8.30 μ.μ. στο δημοτικό Πολυχώρο Πολιτισμού της Ιχθυόσκαλας, γνωρίζοντας το περιστατικό ζητήσαμε από τον Νίκο Αργυρόπουλο το σπάνιο ντοκουμέντο το οποίο και δημοσιεύουμε.
Ο ΕΜΙΛ ΖΑΤΟΠΕΚ
Ο Εμίλ Ζάτοπεκ (Emil Zátopek, 19 Σεπτεμβρίου 1922 - 21 Νοεμβρίου 2000) επονομαζόμενος και «ο άνθρωπος- ατμομηχανή» για το ιδιαίτερο αγωνιστικό του στυλ (έδειχνε έτοιμος να καταρρεύσει, όμως αυτό ήταν μια ψευδαίσθηση), ήταν Τσέχος δρομέας μεγάλων αποστάσεων και ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές του 20ού αιώνα με 5 μετάλλια σε Ο.Α. και 4 σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Η πρώτη του εμφάνιση σε Ολυμπιακούς (στο Λονδίνο το 1948) συνοδεύτηκε από την κατάκτηση ενός ακόμη χρυσού μεταλλίου στα 10.000 μ., αλλά και του αργυρού στα 5.000 μ. Ο Ζάτοπεκ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Ολυμπιακών Αγώνων του Ελσίνκι το 1952, αφού κέρδισε 3 χρυσά μετάλλια (στα 5000μ., 10.000μ. και στο Μαραθώνιο δρόμο) με ολυμπιακά ρεκόρ, σε διάστημα 8 ημερών. Ακόμη, ήταν ο πρώτος αθλητής που κατόρθωσε να «σπάσει» το όριο των 29 λεπτών στα 10.000 μ. το 1954, ενώ τρία χρόνια πριν (1951) είχε σπάσει το όριο της μιας ώρας για την απόσταση των 20 χλμ.
Πλούσια ήταν η συγκομιδή του και σε δύο Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που έλαβε μέρος. Το 1950 στις Βρυξέλλες κέρδισε χρυσά μετάλλια σε 5 και 10 χλμ., ενώ τέσσερα χρόνια μετά (1954) στη Βέρνη πήρε την πρώτη θέση στα 10.000 μ. και την τρίτη στα 5 χλμ. Επίσης πέτυχε να καταρρίψει 18 φορές τα παγκόσμια ρεκόρ των δρόμων μεγάλων αποστάσεων.
