Στις 15 Οκτωβρίου θα γίνει στην Πάτρα ο «1ος νυκτερινός ημιμαραθώνιος Πάτρας "Φάνης Τσιμιγκάτος"». Πολλές είναι οι μορφές των μεγάλων αποστάσεων στην Ελλάδα, και μάλιστα Πατρινοί.
Το sportin.gr παρουσιάζει τις δόξες του δρομικού κινήματος:
Ο Λουκάς Αδαμόπουλος
Λίγα λόγια για τον Λουκά Αδαμόπουλο, τον πρώτο μεταπολεμικό δρομέα που τίμησε την Πάτρα...
Ο Λουκάς Αδαμόπουλος γεννήθηκε το 1926 στην Πάτρα. Οι γονείς του ήταν ο Κωνσταντίνος και η Άννα Αδαμοπούλου. Ήταν ο τρίτος σε σειρά γέννησης από τα συνολικά επτά παιδιά της πατρικής του οικογένειας. Ξεκίνησε την αθλητική του καριέρα αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα Πατρών. Στη συνέχεια, σε ηλικία περίπου 20 ετών, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό στίβου ως ανεξάρτητος αθλητής. Καθοριστική για αυτή την αλλαγή πορείας ήταν η ενθάρρυνση και προτροπή του συμπολίτη του Γιάννη Βλάχου (διακεκριμένου προπολεμικά δρομέα αντοχής και συναθλητή των κορυφαίων μαραθωνοδρόμων Κυριακίδη και Ραγάζου στους βαλκανικούς αγώνες του 1936), ο οποίος έγινε ο πρώτος του προπονητής. Πολύ σύντομα κατά το έτος 1946 έκανε τη πρώτη του συμμετοχή με τα χρώματα της Παναχαϊκής Γυμναστικής Ένωσης (Π.Γ.Ε.) με την ευκαιρία του δρόμου 5000 μέτρων προς τιμήν του προσκεκλημένου νικητή του διεθνούς μαραθωνίου της Βοστώνης Στέλιου Κυριακίδη. Καταχειροκροτούμενος τερμάτισε πρώτος μπροστά από το δημαρχείο της πόλης ξεχωρίζοντας από όλους τους άλλους αθλητές της Παναχαϊκής.
Η ραγδαία εξέλιξη του Λουκά Αδαμόπουλου στις αμέσως επόμενες χρονιές προσέλκυσε την προσοχή των ειδικών και σύντομα έγινε μέλος της εθνικής ομάδας στίβου Αρχικά ειδικεύτηκε στους δρόμους αντοχής (5000 και 10000 μέτρων) και στην συνέχεια στους δρόμους ημιαντοχής (800 και 1500 μέτρων) καθώς και στα 3000 μέτρα με φυσικά εμπόδια.. Με την ευκαιρία της στράτευσής του στις αρχές του έτους 1949 και τη μεσολάβηση του εθνικού προπονητή Ότο Σίμιτσεκ, τοποθετήθηκε στο Γενικό Επιτελείο Στρατού στην Αθήνα. Εκεί και πιο συγκεκριμένα στο Παναθηναϊκό Στάδιο, του δόθηκε η ευκαιρία να λάβει μέρος σε πολλές πανελλήνιες και διεθνείς συναντήσεις και να καταξιωθεί ως πρωταθλητής διαγράφοντας μια λαμπρή αθλητική πορεία. Ξεχωριστή θέση σε αυτή τη πορεία έχουν:
η πρώτη θέση στο δρόμο 1500 μέτρων σε ελληνο-αιγυπτιακούς αγώνες (Παναθηναϊκό Στάδιο) το έτος 1949
η δεύτερη θέση στο δρόμο 1500 μέτρων σε ελληνο-αυστριακούς αγώνες (Παναθηναϊκό Στάδιο) κατά το ίδιο έτος
η κατάρριψη της πανελλήνιας επίδοσης των 1000 μέτρων με χρόνο 2΄35΄΄7 σε ελληνογαλλική ημερίδα στο Παναθηναϊκό Στάδιο, επίσης το έτος 1949
η βράβευσή του ως καλύτερου επαρχιώτη αθλητή για το έτος 1949 από τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ.
η δεύτερη θέση στο δρόμο 800 μέτρων στους Πανελληνίους αγώνες του 1950 (Τρίκαλα) σε χρόνο 1΄56΄΄ 8, η οποία ήταν η δεύτερη καλύτερη ελληνική επίδοση μέχρι εκείνη τη στιγμή
η συμμετοχή του στο Δ΄ Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου που πραγματοποιήθηκε στο στάδιο Χέϊζελ των Βρυξελλών το έτος 1950, όπου στους προκριματικούς αγώνες συναγωνίστηκε με παγκοσμίας κλάσεως αθλητές όπως οι Μπάνιστερ, Κλάρ και Ελ Μαμπρούκ
η κατάρριψη της πανελλήνιας επίδοσης της σκυταλοδρομίας 4X800 μέτρων με χρόνο 8΄05΄΄7 σε ημερίδα στο Παναθηναϊκό Στάδιο μαζί με τους Μαυροειδή, Κανελλίδη και Δεπάστα το έτος 1950
η πρώτη θέση στο δρόμο 3000 μέτρων κατά τους Πανελλήνιους Πανστρατιωτικούς αγώνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο το έτος 1951
Το καλοκαίρι του 1951 απολύθηκε από το στρατό και επέστρεψε στην Πάτρα. Αμέσως μετά παντρεύτηκε την Ευμορφία Χριστοπούλου και τον Σεπτέμβριο του 1952 απέκτησε το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά του (τη Μαριάννα). Για οικογενειακούς και βιοποριστικούς λόγους αναγκάστηκε να διακόψει για λίγο την αθλητική του δραστηριότητα. Αν και ήταν τελειόφοιτος της δημόσιας μέσης Εμπορικής Σχολής (χρωστούσε κάποια μαθήματα του τελευταίου έτους) για να εξασφαλίσει τα απαραίτητα «προς το ζην» εργάσθηκε ως γαλακτοπώλης συνεχίζοντας το επάγγελμα των γονιών του. Το έτος 1954 επαναδραστηριοποιήθηκε ως αθλητής με αποτέλεσμα (ανάμεσα σε άλλες διακρίσεις) να κληθεί να εκπροσωπήσει τη χώρα μας μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της εθνικής ομάδας στους δεύτερους μεταπολεμικούς Βαλκανικούς αγώνες που έγιναν στο στάδιο Παρτιζάν του Βελιγραδίου.
Το έτος 1957 εγκατέλειψε οριστικά την ενεργό δράση και μετά από λίγα χρόνια έγινε προπονητής στίβου. Από το 1969 έως το 1974 ανέλαβε με ιδιαίτερη επιτυχία το νεοσύστατο τμήμα στίβου του «Α.Ο. Πάτραι». Ταυτόχρονα, προς το τέλος αυτού του χρονικού διαστήματος, παρακολούθησε και αποφοίτησε από την σχολή προπονητών στίβου που διοργάνωσε ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ. στο στάδιο Καραϊσκάκη. Από το 1974 και μετά εργάσθηκε στην Παναχαϊκή Γυμναστική Ένωση. Κατά το διάστημα αυτό είτε μόνος του είτε συνεργαζόμενος και με άλλους προπονητές όπως οι Κερασίδης Ιορδάνης, Μοσχονάς Χρήστος, Θεόδωρος Μαλλιάς κ.ά., είχε επίσης πολλές επιτυχίες και αναδείχθηκαν αθλητές και αθλήτριες με αξιόλογες διακρίσεις. Εκτός από αθλητής και προπονητής ήταν και επίσημος κριτής στίβου.
Ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια της προπονητικής του καριέρας (αλλά και στη συνέχεια) έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη του γυναικείου αθλητισμού. Ήταν τέτοια η φιλοτιμία και η αγάπη του για τον αθλητισμό στίβου, καθώς και η βοήθεια που προσέφερε στους αθλητές του, που έχαιρε της καθολικής εκτίμησης και συμπάθειας των φίλων του αθλήματος. Επανειλημμένα, ιδίως στον τοπικό τύπο, γράφτηκαν για το Λουκά Αδαμόπουλο αφιερώματα και δέχτηκε πολλές τιμητικές βραβεύσεις από διάφορους αθλητικούς και κοινωνικούς φορείς όπως ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ, η Παναχαϊκή Γυμναστική Ένωση, ο Σύλλογος Ελλήνων Βετεράνων Αθλητών Στίβου Πάτρας, ο Δήμος Πάτρας κ.α. «Έφυγε» από κοντά μας σε ηλικία 87 ετών στις 4 Μαΐου 2013. Κηδεύτηκε στη Πάτρα στο νεκροταφείο του Ιερού Ναού Παναγίας Αλεξιωτίσσης συνοδεία συγγενών, φίλων, συναδέλφων, αθλητών, εκπροσώπων φορέων και πλήθους κόσμου.
Καλό σου ταξίδι, θείε Λουκά και αιωνία σου η μνήμη. Όσο ζούμε θα σε θυμόμαστε, έστω και αν αργήσαμε να ανακαλύψουμε την προσφορά σου.....
Κων/νος Αθ. Αδαμόπουλος
Εκπ/κός Φυσ. Αγωγής
