Η δουλειά στην Κ20 της Παναχαϊκής, τι λέει ο προπονητής Φώτης Παπαπαναγής και οι αρχηγοί

Τετάρτη, Φεβρουάριος 28, 2018 - 1:37μμ
Η Κ20 της Παναχαϊκής σε παράταξη

Η Παναχαϊκή τα πηγαίνει περίφημα στην φετινή πορεία της στην Φούτμπολ Λιγκ, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος, με απώτερο σκοπό την επιστροφή στην Σούπερ Λιγκ έπειτα από πολλά χρόνια.

Μεγάλο ρόλο σε αυτό το γεγονός έχουν παίξει οι παίκτες απ' τις ακαδημίες και την Κ20, οι οποίοι διανύουν μια πολύ καλή σεζόν και στο δικό τους πρωτάθλημα. Το τεχνικό επιτελείο των ακαδημιών δουλεύει καθημερινώς με τους νέους ποδοσφαιριστές με στόχο την ανάδειξη νέων ταλέντων που θα βοηθήσουν άμεσα την Παναχαϊκή. Δεν μπορεί να παραληφθεί το γεγονός ότι προ ημερών η Κ16 της Παναχαϊκής έλαβε μέρος για πρώτη φορά στο Διεθνές Τουρνουά "Ferreti Cup" στην γειτονική Ιταλία, όπου τα πήγε πολύ καλά τερματίζοντας στην 5η θέση, έχοντας δυο νίκες με Πάρμα και Μπολόνια, μια ισοπαλία με την πρωτοπόρο Περούτζια και μια ήττα από την Μπόρνμουθ. Σίγουρα κέρδισε τις εντυπώσεις.

Κάτι καλό λοιπόν γίνεται και στις υποδομές της Παναχαϊκής και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Το sportin.gr βρέθηκε στο γήπεδο της Παναχαϊκής με τον Φώτη Παπαπαναγή, τον προπονητή των ακαδημιών, έναν άνθρωπο που δουλεύει σκληρά με τους νέους. Μας εξήγησε τους λόγους της ενασχόλησης του με τις ακαδημίες, τα προσόντα για να παράγει ένας προπονητής έργο, τους στόχους της Παναχαϊκής για την ενίσχυση των τμημάτων ακαδημιών, την φιλοσοφία της ομάδας του και τους προσωπικούς του στόχους.

- Ποιος είναι ο λόγος που ασχοληθήκατε με την προπονητική και τις ακαδημίες;
«Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς ποδόσφαιρο. Οφείλουμε πάρα πολλά στο ποδόσφαιρο και ένας λόγος που με έκανε να ασχοληθώ με τις ακαδημίες είναι επιλογή μου, να δουλεύω με παιδιά στο να κάνουμε κι εμείς κάτι για το ποδόσφαιρο. Στο ποδόσφαιρο σε όλους μας, 'μας έφτιαξε την ζωή'. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς όλοι για το ποδόσφαιρο».

- Ποια πιστεύετε ότι είναι τα απαραίτητα προσόντα για να γίνει ένας προπονητής πετυχημένος και να παράγει έργο;
«Καταρχήν οποίος πάει στο εξωτερικό θα συνειδητοποιήσει ότι ο πήχης στο να αποκαλεί τον εαυτό του προπονητή, είναι πολύ ψηλά. Τον εαυτό μου δεν τον θεωρώ προπονητή, τον θεωρώ εκπαιδευτή. Δουλεύω με παιδιά. Μπορεί να προπονώ παιδιά αλλά ο προπονητής είναι άλλο πράγμα. Έξω δεν υπάρχουμε πουθενά και για πολλούς λόγους. Παρ όλο που το ελληνικό ποδόσφαιρο και σε επίπεδο ακαδημιών το σέβονται αρκετά στο εξωτερικό, και σε επίπεδο συλλογικό, και σε εθνικών ομάδων. Μην σου πω ότι στο εξωτερικό έχει απασχολήσει και την ψυχοσύνθεση των ελληνικών ομάδων. Στο εξωτερικό οι προπονητές είναι επιτελεία και λέγονται manager και όχι coaches. Διότι συγκεντρώνει πάρα πολλά άλλου είδους χαρακτηριστικά και όχι στο να κάνει καλή προπόνηση. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν καλή προπόνηση. Είναι coach. Ο προπονητής έξω είναι άλλο πράγμα. Με αυτήν την έννοια δεν ξέρω αν υπάρχουν Έλληνες προπονητές. Υπάρχουν άνθρωποι πολλοί ικανοί και μορφωμένοι στο ποδόσφαιρο, νέα παιδιά αλλά σε επίπεδο ακαδημιών, τα μοντέλα πάσχουν στο μπάτζετ, στα προπονητικά κέντρα, πράγμα που στο εξωτερικό είναι αυτονόητα. Και στην Ελλάδα όποιος έχει κάνει προπονητικό κέντρο, έχει παράγει έργο. Δεν είναι παρά πολλές οι ομάδες αλλά έχουν παράγει έργο. Στο εξωτερικό, οι προπονητές των ηλικιών 12, 13, 14 και 15, θεωρούνται οι πιο καλοί προπονητές και τους σέβονται περισσότερο απ' ότι έναν Κ20 προπονητή. Αν δεν δουλέψουν αυτοί σε αυτές τις ηλικίες, δεν μπορεί ο Κ20 να δουλέψει. Είναι πρώτη ομάδα ο Κ20. Είναι άλλη διαχείριση και δεν κάνει εκπαίδευση. Είναι προπονητής. Στην Ελλάδα στις ηλικίες 8 με 12 δεν δουλεύουμε καθόλου. Και δουλεύουμε ούτε στις ηλικίες 12 με 15. Στο εξωτερικό η υπόθεση ακαδημίες και υποδομές έχει πάει σε άλλο επίπεδο επιστημονικό και στην Ελλάδα ψαχνόμαστε ακόμα για τα αυτονόητα. Παρόλο που έχουμε πάρα πολύ ταλαντούχους παίκτες. Δηλαδή ο Έλληνας ποδοσφαιριστής είναι ένας μεσογειακός τύπος ανθρώπου και δεν διαφέρει σε τίποτα απ' τους ξένους. Το ίδιο είναι και ο Ιταλός, ο Ισπανός, ο νότιος Γάλλος. Τα προβλήματά μας είναι δομικά και οργανωτικά».

- Πόσο σημαντικό είναι να τροφοδοτείται η ομάδα ανδρών από τις ακαδημίες;
«Είναι το αυτονόητο. Μόνο κέρδος έχεις το να παράγεις παίκτες απ' τις ακαδημίες σου και για αξία μεταπώλησης ίσως αλλά και για πολλούς λόγους, δεν είναι μόνο το οικονομικό. Το έχουν αρκετά οι αγγλικοί σύλλογοι αυτό. Όταν είχα πάει στο Λίβερπουλ, μας εξήγησε ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας πως το σχέδιο τους είναι το 1/3 της επαγγελματικής ομάδας να μην φορέσει άλλη φανέλα. Δηλαδή, παιδιά που να έχουν μεγαλώσει απ' την ακαδημία, να τελείωναν την καριέρα τους στην ίδια ομάδα. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Αρκετοί σύλλογοι έχουν ένα τέτοιο πλάνο. Θέλουν παιδιά απ' την ακαδημία. Είναι πολλαπλό το κέρδος σου όταν παίζουν παιδιά από τις ακαδημίες. Δεν είναι μόνο το οικονομικό. Και για επαρχιακές πόλεις είναι ακόμα πιο σημαντικό γιατί δεν έχουν την οικονομική ευρωστία που έχουν οι πολύ μεγάλες ομάδες που να αγοράζουν παίκτες κτλ. Παρ' όλα αυτά, απ' ότι βλέπεις, οι πολύ μεγάλες ομάδες ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τις ακαδημίες και επενδύουν μεγάλα κεφάλαια. Για παράδειγμα η ακαδημία του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ έχουν πάνω από 2 εκατομμύρια μπάτζετ. Δηλαδή, όσο έχει μια ομάδα Α' Εθνικής. Αυτές οι δύο ομάδες παράγουν παίκτες γιατί ξοδεύουν πάρα πολλά. Σε όλες τις ομάδες που υπάρχουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα σε Α' και Β' Εθνική, υπάρχουν παίκτες απ' τις ακαδημίες τον Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ. Και στο εξωτερικό. Παλιά το είχε αυτό ο Παναθηναϊκός. Ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα που δούλεψε στις ακαδημίες στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Και για πολλά χρόνια το είχε. Ένας παίκτης επίσης αν έχει μεγαλώσει απ' την ακαδημία, την ομάδα την βλέπει αλλιώς. Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Είναι τόσα ακόμα! Καταρχήν είναι το κλίμα στα αποδυτήρια και υπάρχει μια ατμόσφαιρα όταν έχεις παίκτες που είναι πολλά χρόνια μαζί. Έτσι γίνονται οι ομάδες. Η παραγωγή παικτών είναι μονόδρομος αλλιώς πως θα επιβιώσεις αν δεν παράγεις; Είναι κάτι που ακολουθεί τους κανόνες τις ποδοσφαιρική αγοράς.»

- Ποιοι είναι στόχοι στις ακαδημίες της Παναχαϊκής;
«Καταρχήν έχουμε φτιάξει μέσα σε τρεις μήνες, τρεις ομάδες οι οποίες παρουσιάζουν κατά την προσωπική μου άποψη και ένα συγκεκριμένο στιλ, έχουν μια αγωνιστική ταυτότητα. Και οι τρεις ομάδες. Αυτό έγινε με την βοήθεια των σωματείων γιατί μας έδωσαν παίκτες, κάποια σωματεία μας εμπιστεύτηκαν. Μαζέψαμε κάποιους παίκτες. Σίγουρα δεν έχουμε μαζέψει τους καλύτερους παίκτες της Πάτρας. Υπάρχουν κι άλλοι παίκτες εννοώ, που έπαιζαν στα αντρικά και δεν μπορούσαμε να τους πάρουμε. Νομίζω ότι έχουνε γίνει πολύ μεγάλα βήματα στο να στήσουμε μια βάση, να έχουμε αγωνιστικές ακαδημίες. Η μία δουλειά της ακαδημίας είναι να βρίσκει τους καλύτερους παίκτες της Πάτρας -αφού μιλάμε για Παναχαϊκή- και να τους εκπαιδεύσει. Η εκπαίδευση ξεκινάει απ' τα δώδεκα και τελειώνει στα δεκαοχτώ. Ένα ταλέντο πρέπει να κάνει όλη την εκπαίδευση από τα δώδεκα μέχρι τα δεκαοχτώ. Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και η προσωπικότητα. Την προσωπικότητα μπορείς να την επηρεάσεις σε αυτήν την ηλικία και είναι αυτό που μπορείς να επηρεάσεις πιο πολύ απ' όλα. Η προσωπικότητα του θα του κάνει καριέρα. Η μία δουλειά της ακαδημίας είναι να βρει τους καλύτερους παίκτες και η άλλη να τους εκπαιδεύσει. Όταν μιλάμε για ακαδημία μιλάμε για ελίτ παίκτες. Τα υπόλοιπα είναι οι υποδομές, οι οποίες είναι μαζικός αθλητισμός, και είναι ένα από τα κομμάτια που πρέπει να ασχοληθούμε. Για μένα μαζικός αθλητισμός με προτεραιότητα την δικιά μας ακαδημία, του ερασιτέχνη που είναι μαζικός αθλητισμός, είναι όλες οι ακαδημίες της Πάτρας. Για την Παναχαϊκή θεωρώ ότι μαζικός αθλητισμός είναι όλες οι ακαδημίες τις Πάτρας. Γιατί από όλες τις ακαδημίες της Πάτρας μπορεί να αντλήσει παίκτες. Άκουσα, και μου έκανε εντύπωση όταν ήρθα στην Πάτρα, ότι η Παναχαϊκή δεν είχε αγωνιστικές ακαδημίες! Νόμιζα ότι είχε αγωνιστικές ακαδημίες αλλά ήταν σε άλλη οργάνωση. Ο στόχος είναι πολλαπλός. Δεν μπορούν να παίξουν όλοι οι παίκτες που θα έχει ακαδημία της Παναχαϊκής. Από αυτούς κάποιους θα επανδρώσουν και θα συνεχίσουν να παίξουν σε άλλες ομάδες, κάποιους θα πάρει η πρώτη ομάδα και με αυτόν τον τρόπο βοηθάει τον ιστό γύρω από την ομάδα και για μένα είναι το πιο σοβαρό πράγμα που πρέπει να κάνει μια ΠΑΕ».

- Ποια είναι η φιλοσοφία της ομάδας;
«Αυτό που διδάσκουμε εμείς, το στιλ των ομάδων της ακαδημίας, είναι κυριαρχικό και ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. Αυτό σημαίνει κατοχή μπάλας, που για να γίνει αυτό χρειάζεται και ανάλογη τεχνική. Παίζουμε επιθετικό και ελκυστικό ποδόσφαιρο. Αυτός πιστεύω ότι είναι ο μονόδρομος στην εκπαίδευση. Πιστεύεις ότι θα ήταν καλό στην εκπαίδευση στο μπάσκετ να παίζουν οι παίκτες ζώνη; Όταν είναι δώδεκα δεκατριών και δεκατεσσάρων χρονών; Όπως και εδώ λοιπόν, έτσι και στο μπάσκετ ο παίκτης θα εκπαιδεύεται στο ένας εναντίον ενός, άμυνα - επίθεση συνέχεια, για να αναπτυχθεί. Όταν φτάσει 22, σε αντρική ομάδα, ναι εκεί θα παίξει και ζώνη. Αλλά αν παίξει ζώνη από τα δώδεκα δεν θα αναπτυχθεί. Έτσι και στο ποδόσφαιρο. Αν βάζουμε τα παιδιά να παίζουνε όχι επιθετικά αλλά να εκπαιδεύονται και σε άλλα κομμάτια, και στις τέσσερις φάσεις του παιχνιδιού, όπως άμυνα επίθεση και φάσεις. Αν τον βάλεις να παίξει μόνο αμυντικά, με μεγάλες μπαλιές κτλ., δεν θα μάθει. Στις ακαδημίες πρέπει να θέσεις εσύ το πρόβλημα, για να μάθουν να το λύνουν τα παιδιά. Χωρίς να μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Είναι μια παθογένεια που έχουμε στην Ελλάδα. Ακόμα κι εγώ εμμένω κάποιες φορές αποτέλεσμα -που είναι εγωιστικό- και χάνουμε την ουσία που είναι η εκπαίδευση. Ώστε να μάθει το παιδί να πηγαίνει στο επόμενο επίπεδο. Εμείς πρέπει να βάζουμε τα προβλήματα στους παίκτες και να μην μας απασχολεί τόσο πολύ στα 12, 13, 14, 15, 16. Απ' τα δεκαεπτά και πάνω πρέπει οι παίκτες να μάθουν πως να κερδίζουν. Αλλά δεν θα θυσιάσει το αποτέλεσμα με το τρόπο παιχνιδιού. Όλοι οι παίκτες και προπονητές θέλουν να κερδίζουν. Σε όλο τον κόσμο. Στην εκπαίδευση όμως λες ότι θέλω να κερδίσω παίζοντας έτσι. Αν δεν παίξω έτσι δεν θέλω να κερδίσω. Δεν με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα αν δεν παίξω έτσι».

- Ποιες συμβουλές δίνεται στους ποδοσφαιριστής σας;
«Είναι καθημερινές. Έχουμε και ανθρώπους εκτός ποδοσφαίρου για συμβουλές με πολλές συζητήσεις, άσχετες για το ποδόσφαιρο, προσπαθώντας όπως σου 'πα να επηρεάσουμε το μυαλό. Μόνο έτσι θα γίνει επαγγελματίας. Το πρώτο πράγμα που προσπαθώ να βάλω σαν βάση είναι στο πως θα βλέπουν το ποδόσφαιρο. Δηλαδή το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα παιχνίδι. Πρέπει να ξεκινήσεις από εκεί. Όταν έρχομαι για προπόνηση και είμαι 12 - 13 ετών, δεν πρέπει να αρχίζω να παίζω. Τα παιδιά στα δώδεκα δεκατρία έρχονται για να παίξουν. Κάποιοι όμως απ' αυτούς έρχονται για να κάνουν προπόνηση να γίνουν καλύτεροι. Αυτό εννοώ να του επηρεάσεις. Να έρχεται στο γήπεδο, να μαθαίνει πως ελέγχει τον εαυτό του. Ολο το θέμα είναι να καταλάβει το παιχνίδι. Άλλο είναι να παίζω το παιχνίδι και άλλο ξέρω το παιχνίδι. Η εκπαίδευση δεν ασχολείται με το γήπεδο με το να μάθουμε καλύτερη ντρίπλα η καλύτερη πάσα η υποδοχή. Ασχολείται με όλη την συμπεριφορά. Από το τι θα φας, να προσέχεις τον εαυτό σου, αν είσαι διατεθειμένος για θυσίες. Είναι ένα βασικό πράγμα αυτό για να κάνει καριέρα κάποιος. Αλλιώς είναι δύσκολο το ψηλό επίπεδο».

-Ποιοι είναι οι προσωπικοί σας στόχοι;
«Ο στόχος μου είναι όταν τελειώσω από εδώ, να έχει γίνει αυτό που έχω έρθει να κάνω. Δηλαδή, η Παναχαϊκή να έχει έξι τμήματα, έξι ομάδες από 12 μέχρι 18 ετών, με επιλεγμένα και εκπαιδευμένα παιδιά. Αυτός είναι ο στόχος μου»!

-Πως βλέπετε την πορεία Παναχαϊκής;
«Για την ομάδα των ανδρών δεν υπάρχουν. Για μένα παίζει, μαζί με μια άλλη ομάδα, το καλύτερο ποδόσφαιρο στην κατηγορία και μιλάω σαν προπονητής αυτή τη στιγμή. Τα αποτελέσματα απ' την άλλη μεριά είναι συγκυριακά κάποιες στιγμές. Ελπίζω ότι θα πετύχει τους στόχους, αν και δεν ήταν στους άμεσους, και να ανέβει στην Σούπερ Λίγκα. Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε την υγεία που υπάρχει στην ομάδα και είναι αν θέλεις και είναι ένα παράδειγμα και προς άλλες ομάδες για το πως πρέπει να πορευτούμε».

- Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο;
«Η ομάδα της Κ20 έχει την εξής δομή και με αυτόν τον τρόπο το έχουμε φτιάξει. Η μισή ομάδα είναι Κ17 και αυτό έχει μια σημασία. Δεν μαζέψαμε μια ομάδα Κ20 για να μας εκπροσωπήσει, και μας εκπροσωπεί πάρα πολύ καλά. Παίζουν για να προετοιμάζονται, ώστε να έχουμε έτοιμη την επόμενη ομάδα. Και για την επόμενη και την μεθεπόμενη. Έτσι δουλεύει και η Κ17 που είναι Κ16, και η Κ15 που είναι Κ14. Και η πολύ καλή πορεία της ομάδας στην Ιταλία στο «Ferreti Cup», ήταν η απαρχή μιας κατάστασης, βάσει προγράμματος στην εκπαίδευση και στην απόκτηση εμπειριών.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΩΤΗΣ ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΗΣ

Ως ποδοσφαιριστής έχει αρκετές εμπειρίες κυρίως στη Β' Εθνική αλλά και στην Γ'. Αγωνίστηκε για πέντε χρόνια στον Αχαρναικό, δύο στον Χαραυγακό και τρία χρόνια στην Δόξα Βύρωνα, όταν αυτές έπαιζαν στην Β' Εθνική. Το πρώτο επίσημο παιχνίδι για τον Φώτη Παπαπαναγή ήταν σε ηλικία 15 χρόνων, και το τελευταίο στα 40! Τα επαγγελματικά χρόνια σε ομάδες ήταν γύρω στα 10 με 11. Επίσης, έχει παίξει ποδόσφαιρο σάλας στον Εθνικό Αστέρα. Ως προπονητής, εργάζεται τα τελευταία 25 χρόνια , έχοντας δουλέψει μαζικά στον αθλητισμό ενώ ήταν ακόμη ποδοσφαιριστής στην Δ' Εθνική, σε ηλικία 33 ετών. Έχει παρακολουθήσει δεκάδες σεμινάρια στο εξωτερικό έχοντας όλα τα διπλώματα προπονητικής. Εχει πάει επίσης στις ακαδημίες της Λίβερπουλ και της Μπάγερν Λεβερκούζεν. Έχει τελειώσει το Ουέφα Προ, το Ελίτ Γιουθ, το οποίο είναι και το ανώτερο δίπλωμα σε επίπεδο ακαδημιών (Κ20, Κ17 και Κ15) μεγάλων ΠΑΕ. Έχει δουλέψει στις ακαδημίες του Εθνικού Αστέρα πριν δεκαπέντε χρόνια, και για εννέα χρόνια δούλεψε στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, μια εμπειρία που εξέλιξε τον ίδιον σαν προπονητή και τον γέμισε με εμπειρίες, με συμμετοχή σε πολλά διεθνή τουρνουά και παιχνίδια.

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ

Ο Γενικός Αρχηγός της ομάδας των νέων και βετεράνος ποδοσφαιριστής της Παναχαϊκής, Μπάμπης Σπανοσωτηρόπουλος μίλησε με τα καλύτερα λόγια για πορεία και την δουλειά του προπονητή Φώτη Παπαπαναγή λέγοντας: «Εγώ αν και δεν είμαι υπέρ των ξένων ανθρώπων, θα πω όμως ότι είναι προς τιμή μας που έχουμε τον Φώτη Παπαπαναγή που ασχολείται σοβαρά και ειδικά στα τμήματα των παιδιών αυτών. Εχω χρόνια να δω τέτοιον άνθρωπο με τέτοια γνώση και όρεξη για δουλειά πάνω στο ποδόσφαιρο. Με τιμάει που δουλεύει τόσο επαγγελματικά με τους νέους και φαίνεται ότι αγαπάει αυτό που κάνει».

ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΧΗΓΟΙ

Εκ μέρους της ομάδας και των συμπαικτών τους στην Κ20, μίλησαν στο sportin.gr οι δύο αρχηγοί Στέφανος Αμπάρα και Ανδρέας Χριστόπουλος.
Ο Στέφανος Αμπάρα είπε:
«Κατάγομαι από την Αλβανία και είμαι 18 ετών. Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο όταν ήμουν 8 χρονών στο Μενίδι, το μέρος όπου έχω μεγαλώσει. Στα 10 μου, πήγα στον Ολυμπιακό τότε που γινόντουσαν τα δοκιμάστηκαν για τους 99άρηδες. Με διάλεξαν και από τότε μέχρι πέρσι ήμουν στις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Στην Παναχαϊκή ήρθα φέτος με τον κ. Παπαπαναγή. Ο άνθρωπος που με στήριξε ήταν ο πατέρας μου και η οικογένεια, και μετά κάποιοι προπονητές οι οποίοι με βοήθησαν αρκετά. Ο πρώτος προπονητής που είχα στην ακαδημία ήταν ο Φώτης Ντρούγκας, μετά είχα τον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο πριν πάω στο Ολυμπιακό. Επίσης, ο προπονητής μου ο Φώτης Παπαπαναγής με έχει στηρίξει αυτά τα τρία χρόνια . Στα αγωνιστικά τμήματα στην Σούπερ Λιγκ που παίζαμε, ήταν ο Τάσος Θέος στην Κ15 και τον Δημήτρη Μαυρογενίδη στην Κ17. Παίζω ως στόπερ και δεξί μπακ. Όσο μεγαλώνουμε και περνά ο καιρός, ονειρεύομαι να παίξω σε επαγγελματικά επίπεδο. Να γίνω δηλαδή επαγγελματίας. Παρακολουθώ όλα τα παιχνίδια της Παναχαϊκής και βλέπω ότι υπάρχει ένα οικογενειακό κλίμα. Ο κόσμος στηρίζει την ομάδα. Εγώ προσωπικά έχω κάνει θυσίες που μπορεί να ναι πολλές ή και λίγες, απλά πιστεύω ότι όλοι όσοι προσπαθούν να πετύχουν αυτόν τον στόχο, κάθε μέρα κάνουν θυσίες. Αν και είμαστε καινούργια ομάδα, εγώ προσωπικά δεν γνώριζα κανέναν από τους συμπαίκτες μου, δεθήκαμε απ' την αρχή όλοι. Το κλίμα είναι πολύ καλό. Με δύο τρία άτομα μπορώ να πω ότι είμαστε κάθε μέρα μαζί. Περνάμε όλη την μέρα μαζί και είμαστε συγκάτοικοι. Είμαστε μια παρέα όχι μόνο εντός του γηπέδου αλλά και εκτός, και θεωρώ ότι βοηθάει πολύ στο γήπεδο».
Η τοποθέτηση του Ανδρέα Χριστόπουλου:
«Είμαι 18 ετών και κατάγομαι από την Πάτρα. Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο στην Α.Ε Πάτρα 2005 σε ηλικία 6 χρόνων. Ο άνθρωπος που με στήριξε στα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα ήταν ο Φίλιππος Σχινάς. Ηταν αυτός που με εμπιστεύτηκε πιο πολύ. Παίζω ως αμυντικό χαφ και δεξί μπακ. Το όνειρό μου είναι να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και να έχω μια καλή δουλειά στο μέλλον. Υποστηρίζω την Ρεάλ Μαδρίτης και την Παναχαϊκή. Η Παναχαϊκή φέτος τα πάει πολύ καλά συγκριτικά με άλλες χρονιές, είναι πιο οργανωμένα και θεωρώ ότι όλοι κάνουν μια καλή προσπάθεια. Δεν θα θυσίαζα τους προσωπικούς μου στόχους. Βήμα - βήμα θα προσπαθήσω να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου δίχως να θυσιάσω κάτι. Το κλίμα στην ομάδα είναι πολύ ωραίο. Όλοι μιλάμε μεταξύ μας και συνεργαζόμαστε. Λέμε ο καθένας την άποψή του είτε με τον προπονητή είτε οι παίκτες. Έχουμε μια πολύ καλή σχέση και με τον προπονητή μας και με το τεχνικό τιμ. Η πρώτη ομάδα μας στηρίζει και έρχεται στα παιχνίδια και μας παρακολουθεί. Γενικώς είναι πάρα πολύ καλά όλα».

Στις φωτογραφίες, ο Φώτης Παπαπαναγής και οι δύο αρχηγοί Αμπάρα και Χριστόπουλος

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

Υποστήριξη: SilkTech