Τέτοιες μέρες ήταν που το πανελλήνιο άρχισε να αναρωτιέται στ' αλήθεια για το συμβαίνει στην Πάτρα με τον Απόλλωνα και κείνον τον πιτσιρικά τον Κώστα Πετρόπουλο.
Η μαρτυρία* που παραθέτουμε είναι χαρακτηριστική:
«Στο πρωτάθλημα της τότε Β' Εθνικής (Σ.Σ. νυν Α2) και στον αγώνα του Απόλλωνα Πάτρας στο Αγρίνιο με αντίπαλο την τοπική ομάδα του Αγρινίου, στις 4 Απριλίου 1976, που έληξε με σκορ 159-49 υπέρ του Απόλλωνα, ο 20χρονος τότε Κώστας -Νουρέγιεφ- Πετρόπουλος πέτυχε άνετα, 93 πόντους, αποδεικνύοντας ότι ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο του Ελληνικού μπάσκετ της δεκαετίας του '70 (μαζί φυσικά με τους Χάρη Παπαγεωργίου και Τάκη Κορωναίο).
Θεωρώ, κατά την προσωπική μου πάντα άποψη, ότι τότε ήταν και η μεγάλη του ευκαιρία να παίξει σε μεγαλύτερη ομάδα χωρίς να θέλω να μειώσω την ομάδα του πάντα μαχητικού Απόλλωνα. Εξάλλου, αν ήταν άλλες οι εποχές, ίσως θα μπορούσε, με την κατάλληλη ατομική προπόνηση, αλλά και την ανάλογη φροντίδα από γιατρούς, φυσιοθεραπευτές κλπ να γίνει ντραφτ και στο ΝΒΑ. Και γιατί όχι; Μήπως δεν είχε τα προσόντα; Δεν ξέρω όμως τι έφταιξε πέρα από τις 6 εγχειρήσεις που δυστυχώς έκανε και δεν έπαιξε τελικά σε έναν από τους μεγάλους του Ελληνικού μπάσκετ, γιατί ύστερα από 10 χρόνια και ύστερα από τόσα σοβαρά προβλήματα στα πόδια του, στις 11 Ιανουαρίου του 1986, σε αγώνα όμως της Α' Εθνικής πλέον (Σ.Σ. νυν Basketleague), μεταξύ Απόλλωνα Πατρών και Ιωνικού Νίκαιας, ο αξιότατος αυτός παίχτης και άνθρωπος, Κώστας Πετρόπουλος είχε πυροβολήσει το καλάθι του Ιωνικού με 51 πόντους!».
* Γράφει ο Γιώργος Παπαδάκης, φίλαθλος, με θητεία στην Πάτρα.
Και δύο σχόλια:
1: Το τι είχαμε δει στην Πάτρα σε αγώνες επίσημους και φιλικούς αλλά και προπονήσεις. δεν περιγράφεται. Δεν είναι υπερβολικό να ειπωθεί ότι τα είχαμε συνηθίσει και ίσως δεν μας έκανε και ιδιαίτερη εντύπωση. Μη έχοντας τη δυνατότητα να παρακολουθούμε ΝΒΑ ή άλλα κορυφαία πρωταθλήματα καταλάβαμε αρκετά χρόνια μετά, στα 90ς πλέον, τι βλέπαμε. Εκπληκτικές, μοναδικές φάσεις και χάι - λάιτ που όταν συμβαίνουν σήμερα αποτελούν θέμα συζήτησης για ημέρες. Τότε ήταν απλά Σάββατο βράδυ σε παιχνίδι ή Τετάρτη απόγευμα σε μια συνηθισμένη προπόνηση.
Μεγάλο κρίμα που το τηλεοπτικό υλικό είναι περιορισμένο.
ΥΓ. Ο Έλληνας Τζούλιους Ερβινγκ όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν στις μεταδόσεις τους Συρίγος και Σκουντής.
2: Δε θα ξεχάσω, σε αγώνα του Απόλλωνα Πατρών με τον Παναθηναϊκό στον «Τάφο του Ινδού», μετά από δύο καλάθια με μπάσιμο του Νουρέγιεφ, σταμάτησε ο αγώνας και χειροκροτούσε όλο το γήπεδο ακόμα και ο αντίπαλος πάγκος!
