Επειδή κάποιοι στην Πάτρα (όχι πολλοί, πλέον) θεωρούμε ότι η Παναχαϊκή δεν είναι, απλά και μόνο, μια ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά, όπως συνέχεια λέμε, ένα σημαντικό αθλητικό, πολιτιστικό, ιστορικό και κοινωνικό στοιχείο της πόλης (που έχει προσφέρει πολλά στην πόλη, αλλά και η πόλη την έχει υμνήσει), είπαμε, μέρες που είναι, να μην την εγκαταλείψουμε (και εμείς), αλλά να της αφιερώσουμε λίγο χρόνο και ενδιαφέρον.

Στο ποδόσφαιρο υπάρχει ακμή και παρακμή. Την περίοδο 1968 – 1976, μια – τότε – απλά καλή ομάδα Β’ Εθνικής, με Πατρινούς παράγοντες (όχι επενδυτές, απλά παράγοντες), Πατρινούς ποδοσφαιριστές, οργάνωση στις υποδομές και με την στήριξη του συνόλου των Πατρινών φιλάθλων (μέσος όρος εισιτηρίων την περίοδο 1971 -1972, στην Αγυιά, 8.800, επομένως 11.000 φίλαθλοι στο γήπεδο, τότε που η Πάτρα είχε πληθυσμό 110.000 κατοίκους), κατάφερε να γίνει η πρώτη επαρχιακή ομάδα που έπαιξε στην Ευρώπη (1973) και να διατηρείται ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα της Α’ Εθνικής (6 η την περίοδο 1971 – 1972, 4 η την περίοδο 1972 – 1973, 6 η την περίοδο 1973 – 1974, 7 η την περίοδο 1974 – 1975). Ταυτόχρονα, αρχές δεκαετίας του 1970, δημιούργησε και το καλύτερο, τότε, επαρχιακό στάδιο στην χώρα (φιλοξένησε και Ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, λόγω τιμωρίας των γηπέδων τους, ακόμη και αρκετά παιγνίδια των διαφόρων Εθνικών ομάδων).

Σήμερα, όλα τα παραπάνω φαντάζουν εξωπραγματικά. Η Παναχαϊκή παίζει στην Γ’ Εθνική, το γήπεδό της γερασμένο (εδώ και δέκα και πλέον χρόνια συζητείται ανάπλασή του) και, ουσιαστικά, αυτό, που σήμερα εμφανίζεται ως Παναχαϊκή, εκφράζεται με 300 περίπου άτομα στο γήπεδο, το πολύ 30 άτομα στα εκτός έδρας παιχνίδια και 40 – 50 άτομα, που προσπαθούν, στο facebook, να διατηρήσουν ζωντανό το κοκκινόμαυρο χρώμα (ώστε να μην ξεθωριάσει.  εντελώς). Οι φορείς και οι θεσμοί απόντες, η ομάδα – απαξιωμένη – έχασε σχεδόν πλήρως την επαφή της με την πόλη (σε όλους τους τομείς), ο κόσμος πικραμένος και απογοητευμένος της έχει γυρίσει την πλάτη (κάποιοι, βέβαια, έστω και από μακριά παρακολουθούν, ελπίζοντας σε κάτι που θα αλλάξει το κλίμα), η Ερασιτεχνική Παναχαϊκή δηλώνει αδυναμία να σηκώσει το βάρος της ομάδας, οι ποδοσφαιρικοί γείτονες μας έχουν αφήσει πολύ πίσω, οπότε εύλογα (για όσους, βέβαια, ενδιαφέρονται) τίθεται το ερώτημα ΄΄τι μέλει γενέσθαι ;΄΄

Τελευταία, το ερώτημα αυτό συνδέθηκε με την έλευση στην Πάτρα των Αμερικανών. Προσωπικά, από αυτά που είδα και άκουσα, δεν κατάφερα να γίνω σοφότερος, σε σχέση με την εντύπωση που είχα από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Παρότι, ευρέως χρησιμοποιείται ο όρος ΄΄επενδυτές΄΄, εν τούτοις, κατά την παρουσία τους στην Πάτρα, δεν είδα θεσμούς και φορείς να συναντηθούν μαζί τους, όπως δικαιολογημένα θα αναμενόταν (δεν γνωρίζουμε, αν προσκλήθηκαν ή όχι, πάντως ο κ. Σταθάκης, προ διμήνου περίπου, είχε ήδη επισκεφθεί τον Δήμο και την Περιφέρεια, αλλά με τους Αμερικανούς δεν υπήρξε ανάλογη συνέχεια), ούτε δόθηκε – όπως αρκετοί περίμεναν – μία συνέντευξη τύπου σε κάποιο ξενοδοχείο, με παρουσίαση, αναλυτικά και με συγκεκριμένο τρόπο, της επένδυσης (όπως αρμόζει στην ιστορία της ομάδας, στις αγωνίες, τα ερωτηματικά και τις απαιτήσεις του κόσμου, αλλά – μην ξεχνάμε – και στην επετειακή χρονιά που τελειώνει). Μέχρι στιγμής, δεν γνωρίζουμε, αν έχει υπογραφεί κάποια σύμβαση με την Ερασιτεχνική Παναχαϊκή, τι ακριβώς προβλέπει, ποια είναι η διάρκειά της, τι θα γίνει αν η ομάδα – αγωνιστικά – ανέβει στην SUPER LEAQUE 2, ή – το κυριότερο και πολύ σημαντικό – τι θαγίνει αν – ο μη γένοιτο – δεν ανέβει κ.λπ. Υποσχέσεις, ναι, ακούγονται (όπως, άλλωστε και συνεχώς εδώ και πολλά χρόνια), αλλά με γενικότητες (διαχειρίσιμη, λένε, η κατάσταση, όμως ποια ακριβώς είναι η κατάσταση ......). Νομίζω, ότι θαήταν σαφώς καλύτερα, για τον κόσμο, αν είμαστε πιο συγκεκριμένοι, πιο σίγουροι, πιο πειστικοί στο πως θα λυθούν τα εκκρεμή θέματα του επόμενου καλοκαιριού (διοικητικά – μετοχικά – εταιρικά – οικονομικά, παλιές υποχρεώσεις κ.λπ.). Η περιπέτεια του περασμένου καλοκαιριού, νομίζω, ότι το επιβάλλει. Ο κόσμος έχει ανάγκη τη σιγουριά στα πιο πάνω θέματα. Και, βεβαίως, θέλει την σιγουριά, ότι η ομάδα του χρόνου θα παίζει SUPER LEAQUE 2. Θεωρεί αδιανόητο, ότι αυτό μπορεί να μην γίνει (είτε για αγωνιστικούς είτε για άλλους λόγους). Ο καιρός, όμως, περνάει, ο κόσμος είναι προφανές ότι δεν πείθεται και συνεχίζει – απογοητευμένος - να απέχει. Η δε παρουσία των Αμερικανών στην Πάτρα, παρά το αναμενόμενο (ας δεχθούμε ΄΄δικαιολογημένο΄΄ ως ένα σημείο) σχετικό ΄΄λιβάνισμα΄΄ και τα σχετικά επικοινωνιακά ΄΄τρικ΄΄, δεν άλλαξε ούτε στο ελάχιστο την κατάσταση αυτή. Και μέσα σε όλα αυτά, παραμένει συνεχώς το ερώτημα, τι τελικά θα γίνει και μ’ αυτή την περιβόητη ανάπλαση του γηπέδου κ.λπ. (τελειώνει η χρονιά), για την οποία ακούγονται διάφορα. Σε όλα τα θέματα αυτά, ΄΄δεν βγαίνει άκρη΄΄, επομένως – αναγκαστικά – ο κόσμος ΄΄φτιάχνει΄΄ σενάρια. Όμως, για να έχεις την απαίτηση να είχε πλησιάσει ο κόσμος την ομάδα, πρέπει όλα αυτά να είχαν – από καιρό – πολύ διαφορετική εικόνα. Όλοι το ξέρουμε, το καταλαβαίνουμε και δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε.

Πρόθεσή μου δεν είναι να κάνω κριτική στον κ. Σταθάκη και στους συνεργάτες του, ούτε στην Ερασιτεχνική Παναχαϊκή. Άλλωστε, η μεν πλευρά του κ. Σταθάκη είπε το περασμένο καλοκαίρι ‘’ ..... οι Αμερικανοί – για αυτή τη χρονιά – βάζουν περίπου 300.000 ΕΥΡΩ ....... τα υπόλοιπα 100.000 ΕΥΡΩ βπερίπου που απαιτούνται, θα προσπαθήσουμε να τα βρούμε ....΄΄, η δε Ερασιτεχνική Παναχαϊκή είπε ξεκάθαρα ΄΄ ..... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ .....!!!! ΄΄. Τώρα, αν οι δηλώσεις αυτές ικανοποιούν τις απαιτήσεις του κόσμου (εν όψει της ιστορίας της ομάδας, της δυναμικής της, της πολύχρονης ταλαιπωρίας της) και αν δίνουν την απαιτούμενη προοπτική, ο καθένας ας έχει την γνώμη του. Η καθαρή γενική εικόνα, όμως, είναι ότι ο κόσμος δεν ικανοποιείται, δεν πείθεται. Παρόλα αυτά, δεν μπορεί να ζητήσεις τίποτα περισσότερο, διότι καμία από τις δύο αυτές πλευρές δεν υποσχέθηκε κάτι περισσότερο. Ιδίως, επειδή δεν εμφανίσθηκε τελευταία – τουλάχιστον κατά τρόπο πειστικό – και κάποια καλύτερη λύση. Η Ερασιτεχνική Παναχαϊκή, όπως σήμερα εμφανίζεται, είναι βέβαιο (αυτό συζητείται) ότι – σε αρκετά θέματα – δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτά που θέλει ο κόσμος. Και δεν φαίνεται, ότι μπορεί να αλλάξει κάτι. Από την άλλη πλευρά, οι υπεύθυνοι της ποδοσφαιρικής ομάδας δεν φαίνεται – τουλάχιστον μέχρι στιγμής – ότι μπορεί να φέρουν τον κόσμο στο γήπεδο. Όμως, χωρίς επιστροφή του κόσμου στο γήπεδο, η ομάδα δεν έχει μέλλον. Και, ήδη, η δύσκολη αυτή κατάσταση είναι σε κομβικό σημείο. Διότι η ομάδα είναι πολύ μακριά από αυτό που θα έπρεπε να είναι και όσο περνά ο καιρός η απόσταση αυτή μεγαλώνει. Προοπτική δεν διαφαίνεται, αν δε η ομάδα – ο μη γένοιτο – δεν καταφέρει να ανέβει, τότε, ειλικρινά, δεν ξέρω, με τι κουράγιο θα μπορούμε να συζητάμε.

Εγώ είμαι από αυτούς που δεν έχουν πεισθεί, ότι η πλευρά Σταθάκη θα καταφέρει αυτό που θέλει ο κόσμος. Μακάρι να τα καταφέρει και με ικανοποίηση θα ζητήσω συγγνώμη. Αν η ομάδα του χρόνου παίζει στην SUPER LEAQUE 2, θα είναι επιτυχία, με την έννοια ότι θα διατηρηθεί ζωντανή, θα πάρει αναπνοές, θα κερδίσει χρόνο για να οργανωθεί καλύτερα και θα έχει κάποια ελπίδα για το μέλλον (και θα δούμε). Αν, όμως, δεν ανέβει, θα πρόκειται για αποτυχία, για περαιτέρω συρρίκνωση. Από την άλλη πλευρά, αν το εγχείρημα Σταθάκη δεν πετύχει, η Ερασιτεχνική Παναχαϊκή, θα είναι (αυτή τη φορά) προετοιμασμένη για τη συνέχεια του ποδοσφαιρικού τμήματος ; Επειδή, όμως, είμαι αρκετά ανήσυχος για το μέλλον της ομάδας, θεωρώ υποχρέωσή μου να ρωτήσω και τα εξής : Ανησυχώ δικαιολογημένα ή είμαι υπερβολικός ; Υπάρχουν Πατρινοί – σε θέση ευθύνης ή στα κέντρα αποφάσεων – που θεωρούν, ότι η Παναχαϊκή αποτελεί σημαντικό αθλητικό, πολιτιστικό, ιστορικό και κοινωνικό στοιχείο της πόλης (που έχει προσφέρει στην πόλη, αλλά και μπορεί να προφέρει πολλά) και ότι αξίζει της προσοχής τους (που λείπει εδώ και πολλά χρόνια) ή όχι ; Οι υπεύθυνοι του αθλητικού τομέα των αυτοδιοικητικών παρατάξεων (Δημοτικών και Περιφερειακών) τι λένε ; Οι αθλητικοί τομείς των πολιτικών κομμάτων τι λένε ; Υπάρχουν κάποιοι που έχουν ασχοληθεί με το θέμα αυτό και, αν ναι, είναι σε θέση να διατυπώσουν κάποιες προτάσεις για κάτι καλύτερο ή όχι ;
Υπάρχουν Πατρινοί που πιστεύουν, ότι η Παναχαϊκή ανήκει στην πόλη και ότι αξίζει το ενδιαφέρον της πόλης ; Υπάρχουν Πατρινοί, που θέλουν να βοηθήσουν, να δρομολογηθεί κάτι διαφορετικό από αυτό που εδώ και πολλά χρόνια μας ταλαιπωρεί ; Επειδή παρακολουθώ, πάρα πολλά χρόνια (πάνω από μισό αιώνα) την πορεία της Παναχαϊκής και την σχέση της με την πόλη, η γνώμη μου είναι ότι βασική αρχή για την επιτυχία είναι η άρρηκτη σχέση πόλης και ομάδας και ότι μια υγιής,προσεγμένη και αξιόπιστη Παναχαϊκή μπορεί – ως οργανισμός - να προσφέρει πολλά στην πόλη (όπως παλιά). Και στις δύσκολες εποχές που ζούμε μπορεί να δώσει διεξόδους, σε αρκετό κόσμο. 

Το στάδιο των διαπιστώσεων – σχετικά με το τι φταίει - έχει προ πολλού ολοκληρωθεί. Το ερώτημα είναι, αν μπορούμε να περάσουμε στο στάδιο τωνπροτάσεων και της δράσης. Δεν μπορώ να δεχθώ, ότι αδυνατούμε – όλοι σ’ αυτή τη πόλη – να αντιστρέψουμε το κλίμα. Δεν μπορώ να δεχθώ, ότι η πόλη που κάποτε υμνούσε αυτή την ομάδα, τώρα την έχει ξεχάσει και την αγνοεί. Από μόνος του ο κόσμος δεν μπορεί να κάνει πολλά. Κάποιοι πρέπει να ενδιαφερθούν, να δείξουν το δρόμο, να οργανώσουν την επιστροφή στην κανονικότητα. Υπάρχουν. Όμως, το ερώτημα είναι αν θέλουν. 

Δεν αισιοδοξώ, ότι θα πάρω πολλές απαντήσεις. Ίσως ελάχιστες (αν και νομίζω, ότι υπάρχει κόσμος που θα ήθελε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα). Απλά, πιστεύω, ότι έπρεπε να γράψω αυτά τα λίγα και πρόχειρα και αυτό έκανα. Σκεπτόμενος, πάντα, και το χειρότερο, ότι δηλαδή αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα και ουσιαστικά, ίσως, σε λίγο, η Παναχαϊκή να αποτελεί μια ανάμνηση παλιά (δεν είναι λίγοι που το λένε αυτό). Πάντως, σε όλους αυτούς, που άφησαν βαριά κληρονομιά στην Αγυιά, δεν θα άξιζε κάτι τέτοιο. Και, φυσικά, αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα είναι ένα ακόμη μείον για την πόλη, για όλους.

Χρόνια Πολλά σε όλους, υγεία, δύναμη για την αντιμετώπιση των συνεχώς αυξανόμενων δυσκολιών στη ζωή μας, χαρές, ευτυχία και γενικά κάθε καλό στο νέο έτος.

ΚΩΣΤΑΣ Ι. ΣΤΑΜΠΟΛΙΤΗΣ