Ένα από τα βαριά χαρτιά του πρωταθλήματος της Α' κατηγορίας της ΕΠΣ Αχαΐας είναι αναμφισβήτητα ο Γιάννης Καλλιακμάνης.

Ο 31χρονος τερματοφύλακας του Αετού Πατρών, με μακρά θητεία στις εθνικές κατηγορίες, αποτελεί εγγύηση για τα μετόπισθεν του Αετού.

Φυσικοθεραπευτής στο επάγγελμα (αλλά και με θητείες σε εταιρείες σεκιούριτι, έχει παίξει σε πάρα πολλές ομάδες:

Ξεκίνησε ως επιθετικός (γι' αυτό και είναι καλός με την μπάλα στα πόδια), στις ακαδημίες της Παναχαϊκής, 9 ετών ήταν, με προπονητή τον Βασίλη Στραβοπόδη. Στα 15 του μεταγράφηκε στο Ζαβλάνι παίζοντας στη Δ' Εθνική. Ακολούθησαν: Αχιλλέας Καμαρών (Δ'), Παναιγιάλειος (Γ'), Σπάρτη (Δ'), Αχαϊκή (Δ'), Εθνικός Σαγεΐκων (Δ', Γ'), Παναιγιάλειος (Β'), ΠΑΟ Λουτρακίου (Γ'), Δόξα Νέας Μανωλάδας (Γ'), Αστέρας Αμαλιάδας (Γ'), Πανηλειακός (Γ') και από την περίοδο 2017-'18 στον Αετό Πατρών και στην Α' ΕΠΣΑ (για πρώτη φορά στο τοπικό).

Χαρακτηρίζεται από την ηρεμία και την αυτοσυγκέντρωσή του.
Σπάνια θα τον δει κανείς αγχωμένο, την ίδια ηρεμία μεταδίδει και στους αμυντικούς γύρω του. Με μακρά θητεία σε Γ' και Δ' Εθνική θεωρείται «πολυτέλεια» για την Α' κατηγορία. Είναι εξαιρετικός με την μπάλα στα πόδια, μπορεί να βγάλει αντεπίθεση, ασίστ, βοηθάει την ομάδα του στην κίνηση στον ελεύθερο χώρο, φαίνεται κι από το βολέ που έχει.
Είναι κορυφαίος σε αυτόν τον τομέα. Διακρίνεται για την ευελιξία του, τις γρήγορες αντιδράσεις του, τα ρεφλέξ του.

Γενικά τό'χει το αρχηγιλίκι, εμπνέει και μπορείς να χτίσεις πάνω του. Άλλη ομάδα ο Αετός χωρίς τον Καλλιακμάνη, τελείως άλλη με τον Καλλιακμάνη!

Στο Λουτράκι τον έμαθε όλη η Ελλάδα, καθώς εκείνη τη σεζόν δέχτηκε το πρώτο του τέρμα τον ...Γενάρη, στη 12η αγωνιστική, ένα μοναδικό και αξεπέραστο ρεκόρ! Κορυφαία εκείνη η σεζόν, εξαιρετική ομάδα με σπουδαίους ανθρώπους στη διοίκηση, ειδικά ο πρόεδρος Θωμάς Καναβός.
Πολύ καλά πέρασε και στον Παναιγιάλειο. Αποχώρησε όταν έφυγε κι ο Νίκος Κουρμπανάς, τη χρονιά του 1-4 από την Παναχαϊκή στο Αίγιο, μα αισθάνθηκε προσωπική δικαίωση όταν επέστρεψε για 2η θητεία στους «μελανόλευκους».
Σπάνια τραυματίζεται, μία φορά συνέβη, όταν ήταν στην Αμαλιάδα, όπου δεν απέφυγε το χειρουργείο. Η χειρότερη στιγμή στην καριέρα του. Εκείνη την εποχή είχε ενδιαφερθεί και πάλι η Παναχαϊκή, αλλά δεν προχώρησε.

Γενικά δεν έχει ποδοσφαιρικά απωθημένα. «Ίσως, τότε στα 17 μου να έπρεπε να φύγω από την Πάτρα, αλλά και την Ελλάδα. Πού να τα ξέρεις αυτά τότε όμως;».
Ο Γιάννης Καλλιακμάνης, θεωρεί πρότυπο τον Αντώνη Νικολοπολίδη, ενώ από τον χώρο του τοπικού ποδοσφαίρου διακρίνει πολλά στον νεαρό Θοδωρή Αθανασόπουλο του Αετού.
Σε κάθε περίπτωση, έχει σχέδια για το μέλλον. Θέλει να μείνει στον χώρο ως προπονητής τερματοφυλάκων και μικρών παιδιών στις ακαδημίες. Έχει συνεργασίες με τον Αίολο Αγυιάς σε αυτό το επίπεδο, όντας κάτοχος διπλώματος UEFA-C.

Ρωτήθηκε γιατί προτίμησε το τοπικό: «Ήμουν από τα 16 στις εθνικές κατηγορίες, Β', Γ' και Δ' Εθνική. Κούρασε όμως τα τελευταία κυρίως χρόνια η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα. Άλλωστε ήθελα να μείνω στην Πάτρα και να έχω λίγο περισσότερο χρόνο για τα επαγγελματικά».

- Τι βλέπεις για την Παναχαϊκή; Θα ανέβει φέτος;
- Θα γίνει το πρωτάθλημα;

Σε αντίθεση με ότι βλέπουμε εδώ και πολλά χρόνια, ο Καλλιακμάνης έχει διαφορετική άποψη για την εκπροσώπηση του Αχαϊκού ποδοσφαίρου. Η Παναχαϊκή, και γιατί όχι και ο Παναιγιάλειος, στην Α' Εθνική, μια - δυο ομάδες ακόμα στη Β' Εθνική και 3-4 ακόμα στη Γ' Εθνική.
Αν η ζωή του κάποια στιγμή γινόταν βιβλίο ο τίτλος κάλλιστα θα μπορούσε να είναι «Ερωτευμένος με τη μπάλα». Από μικρός δήλωνε ότι δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς το ποδόσφαιρο.

- Πότε και πως ανακάλυψες ότι έχεις ταλέντο;
- Δεν ανακάλυψα ότι είχα ταλέντο, απλά επειδή κάθε μέρα που έπαιζα με τους φίλους μου ποδόσφαιρο μου άρεσε να κάθομαι τερματοφύλακας και στη συνέχεια μαζί με τους φίλους μου πήγαμε στους μικρούς της Παναχαϊκής και από εκείνη τη χρονιά δεν το σταματήσαμε.

- Υπήρξε κάποιος που σε παρότρυνε να ασχοληθείς σοβαρά με το ποδόσφαιρο;
- Ο κύριος Λεβεντάκος θυμάμαι εκείνη τη χρονιά, μόλις είχα αρχίσει στην Παναχαϊκή, μου έδωσε την ιδέα και όταν κάθισα και το σκέφτηκα πήρα την απόφαση και πήγα και μου άρεσε.

- Αν έκανες το μεγάλο άλμα σε ποιας χώρας το πρωτάθλημα θα ήθελες να πας;
- Ή Ιταλίας ή Ισπανίας ή Αγγλίας. Η Ιταλία ξέρω ότι είναι η χώρα των τερματοφυλάκων από δηλώσεις προπονητών αλλά και τερματοφυλάκων. Ισπανία και Αγγλία απλά μου αρέσουν αυτά τα πρωταθλήματα, έχει πολύ καλούς παίκτες, οργάνωση.

- Το ενδεχόμενο της αποτυχίας σε τρομάζει;
- Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αλλά προσπαθώ να το βγάζω κατευθείαν απ' το μυαλό μου. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχει ένας τερματοφύλακας είναι υπομονή. Εάν δεν έχεις υπομονή δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Οπότε σκληρή δουλειά, τύχη και όταν σου δοθεί η ευκαιρία να την αρπάξεις και στο τέλος θα δικαιωθείς.

- Ποιο είναι το μεγαλύτερο προσόν σου μέσα στο γήπεδο;
Πιστεύω ότι έχω διορατικότητα και ότι, αν και δεν έχω τόσο ύψος, το άλμα μου είναι αρκετά καλό.

Κλείνοντας ευχαρίστησε όλους τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε.

Τ.S