Οι πρώτες δυσκολίες της Ολυμπιάδας

Αθλητές της Ολυμπιάδας (σημαιοφόρος ο Βασίλης Κολοκυθάς) στο γήπεδο του Πανελλήνιου

Δεν ήταν όλα τα χρόνια ρόδινα για το τμήμα στίβου της Ολυμπιάδας.

Στα μέσα της δεκαετίας '70 και μετά τον θάνατο του Λάβδα, υπήρξε περίοδος κρίσης, το τμήμα κόντεψε να αφανιστεί.

Ηταν περίοδος που οι αθλοπαιδιές είχαν αρχίσει να είναι στην πρώτη γραμμή του διοικητικού ενδιαφέροντος. Κι είναι χαρακτηριστικό πως η επιχορήγηση αθλητών, όπως π.χ. του Βαλκανιονίκη Ανδρέα Ξανθάκη δίνονταν για τις ανάγκες του τμήματος μπάσκετ. Αθλητές που σε αποστολές στο εξωτερικό, χρησιμοποιούσαν το ένα κουπόνι σίτισης που τους έδινε ο ΣΕΓΑΣ και το δεύτερο το εξαργύρωναν, δίνοντας τα λεφτά για την προκοπή του τμήματος στίβου. Αγωνίζονταν και πρωταγωνιστούσαν αρκετές φορές με ένα γεύμα την ημέρα.

Η δεκαετία του '80 χαρακτηρίστηκε από πολλά προβλήματα. Είχαν ήδη σταματήσει πολλοί αθλητές (Αγγελόπουλος, Ζουμής, Παπανδρεόπουλος, Λίτσας κ.ά.), ενώ υπήρξαν και διάφορα εσωτερικά προβλήματα, που κορυφώθηκαν με την αποχώρηση του Σπύρου Μπούσια το 1983. Το τμήμα στίβου έμεινε χωρίς προπονητή, και ανέλαβε ο Τόλης Αποστολόπουλος, που μόλις είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών. Εκανε μια νέα προσπάθεια και λίγο αργότερα είχαμε τα πρώτα αποτελέσματα.

Μάλιστα η Ολυμπιάδα συμμετείχε και σε ένα παιδικό πρωτάθλημα, με τον Νίκο Κουβαρά, που μαζί με τον αδελφό του Κώστα, ήταν μέλη μιας νέας σπουδαίας φουρνιάς. Η ανάληψη της ηγεσίας του συλλόγου από τον Τάκη Ηλιόπουλο και ακολούθως τον Νίκο Λεοντίου, η επιστροφή Μπούσια, αλλά και του Κώστα Κουτσούγερα έβαλαν τα θεμέλια για τη χρυσή εποχή του τμήματος στίβου, τη δεκαετία του '90!

Τ.S

Υποστήριξη: SilkTech