Άκου να δεις πως έχουν τα πράγματα, Γιάννη

Δευτέρα, Ιούλιος 27, 2020 - 11:59μμ

Γιάννη έδωσες μια συνέντευξη και είπες πράγματα που από ότι κατάλαβα από κάποιες αντιδράσεις δεν έπρεπε να πεις. Ίσως μπερδεύτηκες, ποιος ξέρει. Πίκρανες πολύ κόσμο πάντως.

Βλέπεις, πιστεύουμε πως έχουμε μερίδιο στην επιτυχία σου. Θεωρούμε πως τα ψίχουλα -σε υλικό επίπεδο- που σου δώσαμε ήταν αρκετά να σε οδηγήσουν στην κορυφή του πλανήτη αλλά πρέπει κιόλας να σε κάνουν να ξεχάσεις πως μέχρι τα 18 σου ήσουν «λάθρο».

Πρέπει Γιάννη λοιπόν, ποτέ να μην ξεχάσεις πως κάτι μας χρωστάς. Δεν δίνουμε τη σημαία σε όποιον κι όποιον, σε περίπτωση που δεν το έχεις καταλάβει. Ρώτα τον Οδυσσέα τον Τσενάι αν δε με πιστεύεις. Κάπου στην Αμερική διαπρέπει και αυτός.

Αυτή τη σημαία Γιάννη την κρατούν ένδοξα μόνο κάτι ψεκασμένοι ακροδεξιοί, κάποιοι λίγοι πεφωτισμένοι και μερικοί πατριδέμποροι που την χρησιμοποιούν για να κρύψουν την ατζέντα τους. Τι κι αν εσύ την διαφημίζεις παγκόσμια όσο κανένας άλλος. Δεν έχει σημασία, είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις  για εμάς.

Δεν έχεις δικαίωμα εσύ, που ήσουν παράνομος μέχρι τη στιγμή που μας σύμφερε να μην είσαι πια, να μιλάς υποτιμητικά για την κοινωνία μας. Δεν έχει σημασία αν όσα περιγράφεις είσαι σε θέση να τα γνωρίζεις από πρώτο χέρι και αναδεικνύουν μια πραγματικότητα, λίγο-πολύ γνωστή.

Γιάννη αυτός ο μεγάλος καθρέφτης που σήκωσες στα μούτρα μας καθόλου δεν μας αρέσει πρέπει να σου πω. Μας κάνει να αισθανόμαστε πολύ άβολα και το πιο πιθανό είναι πως κάποιο πρόβλημα έχει ο καθρέφτης, γιατί η μούρη μας μια χαρά είναι.

Για να τελειώνουμε Γιάννη: πρέπει να προσέχεις τι λες και τι κάνεις. Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει, αλλά δεν είσαι μόνο ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας στον πλανήτη.

Είσαι το πιο δυνατό όπλο στην Ελλάδα και όχι μόνο, κατά του ρατσισμού. Η ευθύνη που σου έλαχε, είναι τεράστια: εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε θαυμάζουν, πολλοί από αυτούς παιδιά. Σε παρακολουθούν να παίζεις, αλλά ακούνε και βλέπουν και όσα λες και κάνεις κατά καιρούς και μακριά από τα παρκέ.

Έχεις τη δύναμη να διαμορφώσεις συνειδήσεις.

Θα πρέπει Γιάννη, να λες και να κάνεις κι άλλα πράγματα σαν αυτά που λες και κάνεις εσχάτως. Να σε ξαναδούμε σε διαδηλώσεις Γιάννη και να ξαναμιλήσεις για ρατσισμό. Να στέκεσαι πλάι στους κυνηγημένους αυτού του κόσμου για να ρίχνεις φως στη ζωή τους. Μια ζωή που την έζησες κι εσύ.

Να ξαναπείς και να ξανακάνεις όλα αυτά που κάνουν τον κόσμο των «νοικοκυραίων» να σκούζει. Όσο σκούζει ο οχετός Γιάννη, κάτι κάνεις καλά.

Γιατί χρωστάς εντέλει κάτι, αλλά όχι στην Ελλάδα – σε αυτήν έχεις ήδη δώσει πολλά παραπάνω από όσα σου έδωσε. Χρωστάς σε όλους αυτούς που δεν είχαν την τύχη και το ταλέντο σου. Χρωστάς ένα κάρφωμα ανεμόμυλο στα μούτρα του κάθε κυρ-Παντελή που «δεν σε κάλεσε εδώ», «ήρθες εδώ και του πήρες τα επιδόματα», «φοβόταν να βγει από το σπίτι του το βράδυ επειδή έμενες στη γειτονιά του» κ.λπ. κ.λπ. Για όλους αυτούς που είναι όλα αυτά που θα ήσουν αν δεν γινόσουν αστέρας του ΝΒΑ, πρέπει να γίνεις η φωνή τους.

Αν θες τη γνώμη μου, δεν είναι δικαίωμά σου. Είναι υποχρεωσή σου.

Υ.Γ: Για την ιστορία, από τη συνέντευξη του Γιάννη Αντετόκουμπο: «Η Ελλάδα είναι μια χώρα λευκών, μπορεί να γίνει δύσκολη η ζωή κάποιου με το χρώμα του δικού μου δέρματος. Πηγαίνεις σε πολλές γειτονιές και αντιμετωπίζεις αρκετή αρνητικότητα, ρατσισμό. Οι γονείς μου πάλευαν για εμάς σε καθημερινή βάση. Μας παρείχαν όσα χρειαζόμασταν ακόμη κι αν έπρεπε να πουλήσουν πράγματα στους δρόμους. Η φτώχεια μπορεί να σε ωθήσει στα όριά σου.»

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Υποστήριξη: SilkTech