Η «σημαία» του ΠΑΟΚ, Κούλης Αποστολίδης, μιίλησε για τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.
Θυμήθηκε το πως ο ΠΑΟΚ έχασε το πρωτάθλημα του 1973 ύστερα από το θρυλικό 5-3 της Παναχαϊκής στην Τούμπα και πολλά ακόμα.
Ενα μικρό απόσπασμα:
Πείτε μου λίγο την ιστορία σας με τον ΠΑΟΚ.
Άρχισα στα 17 μου και έπαιξα στην Ελλάδα μόνο στον ΠΑΟΚ! Σε καμία άλλη ομάδα εδώ, ούτε πριν ούτε μετά τον ΠΑΟΚ, έως το 1979 που τελείωσα. Για 2,5 σεζόν μόνο είχα πάει στις ΗΠΑ για σπουδές και έπαιξα επαγγελματικό ποδόσφαιρο στις ΗΠΑ για το Βανκούβερ και για το Ντάλας.
Σε τι θέση; Είχατε αλλάξει θέση στην πορεία.
Ναι, ξεκίνησα ως σέντερ φορ και συνέχισα στον ΠΑΟΚ και στις ΗΠΑ ως σέντερ φορ, αλλά μετά τον τελικό Κυπέλλου που πήραμε απέναντι στον Ολυμπιακό, στον τελικό της Νέας Φιλαδέλφειας το 1974, ο Σάνον και μετά ο Λόραντ με μονιμοποίησαν ως χαφ, «6άρι». Τα τελευταία δύο χρόνια μου έπαιξα λίμπερο όταν σταμάτησε ο Φουντουκίδης.
Σε ποια περιοχή της Θεσσαλονίκης μεγαλώσατε;
Σε γειτονιά του Άρη, στο Χαριλάου!
Ήσασταν Αρειανός μικρός;
Όχι, τίποτα δεν ήμουν. Πήγαινα στο αμερικάνικο κολέγιο, στο Ανατόλια, ένα πολύ δύσκολο σχολείο, που για να κρατηθώ έπρεπε να έχω καλούς βαθμούς, για να μη χάσω την υποτροφία. Ήμουν από φτωχή οικογένεια. Διάβαζα πολύ λοιπόν και μόνο το απόγευμα έπαιζα ποδόσφαιρο.
Πώς βρεθήκατε στον ΠΑΟΚ;
Πιτσιρικάς. Ήταν ένας φίλος μου στη β’ ομάδα του ΠΑΟΚ, πήγα να τον δω στην προπόνηση και μετά θα πηγαίναμε σε θερινό σινεμά. Έλειπε ένας παίκτης από τη β’ ομάδα και είπε ο φίλος μου στον προπονητή ότι είμαι εγώ στην εξέδρα και ξέρω καλή μπάλα. Με φώναξαν λοιπόν να συμπληρώσουν 11άδα και έπαιξα σε εσωτερικό δίτερμα εναντίον της πρώτης ομάδας. Έβαλα δύο γκολ! Και για πρώτη φορά η β’ ομάδα νίκησε την πρώτη ομάδα. Μου έκαναν αμέσως δελτίο!
Ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια κέρδισε μεγάλες διακρίσεις, αλλά φίλοι μου παλιοί λένε ότι η δική σας ομάδα, της δεκαετίας του ’70, ήταν σαφώς καλύτερη.
Μου έχει τεθεί το ερώτημα και από άλλους. Δεν υπάρχει βάση σύγκρισης, διότι τότε το ποδόσφαιρο ήταν διαφορετικό. Κάποιοι από τους τότε παίκτες αν έπαιζαν τώρα όπως τότε δεν θα είχαν θέση στη σημερινή ομάδα. Και το αντίστροφο: κάποιοι από τους σημερινούς παίκτες αν έπαιζαν τότε όπως παίζουν σήμερα δεν θα είχαν θέση σε εκείνη τη μεγάλη ομάδα! Τότε μέτραγε πάρα πολύ η τεχνική, η επιδεξιότητα και λιγότερο τα τρεξίματα, η ταχύτητα, η έκρηξη όπως τώρα.
Ήταν άτυχος ο τότε ΠΑΟΚ που είχε πέσει στη μεγάλη ομάδα του Γουλανδρή; Είναι μάλλον η μεγαλύτερη ομάδα που είχε ο Ολυμπιακός στην ιστορία του, ακόμα κρατά τα ρεκόρ της καλύτερης άμυνας και της καλύτερης επίθεσης. Μόνο μία ήττα έκανε κάθε χρόνο, από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.
Μπορεί να το πει κάποιος αυτό, υπό την έννοια ότι αν δεν πέφταμε πάνω στον Ολυμπιακό του Γουλανδρή ενδεχομένως θα παίρναμε και άλλο πρωτάθλημα. Ήμασταν οι δύο καλύτερες ομάδες στην Ελλάδα τότε. Πολύ μεγάλη ομάδα είχε ο Ολυμπιακός. Όχι μόνο εμείς. Αλλά υπήρχαν και άλλες σπουδαίες ομάδες εκτός Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ. Μιλάμε για έναν Πανιώνιο καταπληκτικό, με Δέδε, Ιντζόγλου, Μωραϊτέλη, για έναν ΠΑΣ Γιάννινα με τους Λάτιν, για μία Παναχαϊκή του Δαβουρλή.
Η οποία Παναχαϊκή σάς έκοψε ένα πρωτάθλημα μέσα στην Τούμπα.
Πράγματι. Η ομάδα μας τότε είχε μία εικόνα πολύ ποιοτική, παίζαμε ποδόσφαιρο πολύ προχωρημένο σε θέμα ταχύτητας. Όπως και ο Ολυμπιακός βέβαια. Είχαμε εξαιρετική ομάδα. Τόσο σε ατομικό επίπεδο, με μια φουρνιά μεγάλων παικτών, όσο και ως δεμένο σύνολο. Είχαμε δέσει ως ομάδα με προπονητές τον Σάνον και τον Λόραντ. Παίζαμε προχωρημένο ποδόσφαιρο για την εποχή.
ΠΗΓΗ: ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
