Λίγο μετά το 2005 η ελληνική κολύμβηση άρχισε να αισθάνεται τυχερή επειδή μέσα στις πισίνες του ΝΟΠ ξεκίνησε να αναδεικνύεται ένα μεγάλο ταλέντο που από πολύ νεαρή ηλικία ξεχώρισε και ανάγκασε άπαντες να στρέψουν το βλέμμα τους προς εκείνη.

Η Κρίστελ Βουρνά σάρωνε τα μετάλλια σε διεθνείς διοργανώσεις, με αφετηρία την 1η θέση στο Μultination στην Γενεύη στα 50μ. ελεύθερο το 2006 και έκτοτε ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο για να σηκώσει άπειρες φορές ψηλά την ελληνική σημαία. Τίποτα δεν χαρίζεται και η αθλητική καριέρα της Κρίστελ Βουρνά είναι παράδειγμα προς μίμηση για τους νεότερους αθλητές.

Αποτέλεσε από νωρίς πρότυπο και μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες της ελληνικής κολύμβησης, ενώ ένα όνειρο της έγινε πραγματικότητα... δις, με τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 (12η στα 100μ. πεταλούδα με πανελλήνιο ρεκόρ) και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016. Η δεύτερη με τρόπο περιπετειώδη και εναλλαγές συναισθημάτων.

Το 2010 ήταν από τις πρώτες Ελληνίδες κολυμβήτριες που κέρδισαν φουλ υποτροφία σε Κολλέγιο των ΗΠΑ και στην Αλαμπάμα σπούδασε την επιστήμη της άσκησης και αθλητικής διατροφής, ενόσω κολυμπούσε γρήγορα και παρέμενε στο υψηλότερο επίπεδο παρά τις δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει.

Η Κρίστελ Βουρνά έχει γεννηθεί το 1992, μεγάλωσε στην Πάτρα και πλέον αποφάσισε ότι προτεραιότητα της είναι κάτι που τη γεμίζει περισσότερο από την κολύμβηση. Αυτό είναι η εργασία της (Αθλητική Διατροφολόγος), οπότε η απόφαση της να αποχωρήσει από την ενεργό δράση και τον πρωταθλητισμό έρχεται ως ένα φυσιολογικό βήμα για την ίδια.

Παρότι αρκετά νεαρή πρόλαβε να γράψει ιστορία στο άθλημα, να αποτελέσει πρότυπο, ενώ οι αριθμοί λένε ότι αφήνει παρακαταθήκη 30 ατομικά πανελλήνια ρεκόρ και περίπου 10 σε σκυτάλες, ορισμένα εξ αυτών ενεργά, δύο συμμετοχές στη μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του πλανήτη, αλλά το κυριότερο: Φεύγει με το κεφάλι ψηλά και το ήθος της να τη συντροφεύει όλα αυτά τα χρόνια.
Τα ατομικά της ρεκόρ είναι τα εξής: 26.47 στα 50μ. πεταλούδα, 58.31 στα 100μ. πεταλούδα και 25.8 στα 50μ. ελεύθερο.

Η αποχώρηση της Κρίστελ Βουρνά είναι η είδηση, ωστόσο ήταν και αφορμή για συζήτηση με μια εκ των κορυφαίων Ελληνίδων κολυμβητριών της δεκαετίας που μόλις μας άφησε, ώστε να μάθουμε τους λόγους που σταματάει, τι αναμνήσεις έμειναν από αυτό το ταξίδι, το πώς διαχειρίστηκε το γεγονός ότι αποτέλεσε πρότυπο, τι θα άλλαζε στην ελληνική κολύμβηση και τέλος λίγο από... Kobe Bryant.

Η βασικότερη ερώτηση και απορία είναι γιατί αποφασίζεις να αποχωρήσεις από την ενεργό δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας σου (27 ετών). Τι σε ώθησε σε αυτή την απόφαση; Είναι οι προτεραιότητες ή θεωρείς ότι η κολύμβηση δεν έχει να σου προσφέρει πλέον κάτι;

«Αποφάσισα να σταματήσω από την ενεργό δράση γιατί σαν προτεραιότητα έπρεπε να βάλω την δουλειά μου. Η κολύμβηση σαν πρωταθλητισμός πλέον, εκτός από την προσωπική δόξα δεν μπορούσε να μου προσφέρει κάτι παραπάνω. Το 2010 κέρδισα λόγω της κολύμβησης μια σπουδαία αθλητική υποτροφία στην Αμερική όπου με βοήθησε να σπουδάσω την επιστήμη της άσκησης και αθλητικής διατροφής. Από το 2015 και μετά, που αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα, δυστυχώς είχα λιγότερες οικονομικές απολαβές σαν αθλήτρια από ότι περίμενα και έτσι δεν μπορώ να συνεχίσω στο υψηλό επίπεδο που μπορούσα και ήθελα».

Θέλω να μάθω επίσης για το αν θεωρείς την καριέρα του ολοκληρωμένη, ήσουν κάτοχος πολλών Πανελληνίων ρεκόρ (30...), έχεις ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο και έχεις συμμετέχει στις κορυφαίες διοργανώσεις. Τι αναμνήσεις σου έχουν μείνει;
«Είμαι ικανοποιημένη και περήφανη με όλα όσα έχω καταφέρει αυτά τα χρόνια με βάση τις συνθήκες στις όποιες ζούσα. Σίγουρα θεωρώ όμως ότι αν μου δινόταν μια ευκαιρία στο παρελθόν, να έχω όλα όσα αξίζει ένας πρωταθλητής για την προετοιμασία του, θα μπορούσα να έχω κολυμπήσει ακόμα πιο γρήγορα. Νιώθω ολοκληρωμένη όμως γι αυτά που κατάφερα γι αυτό και σταματάω χωρίς δεύτερες σκέψεις. Κρατάω μόνο τις θετικές αναμνήσεις και αυτές που με έκαναν πιο δυνατή».

Θα ήθελα πιο συγκεκριμένα να μου πεις για την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων και αν πιστεύεις ότι είσαι ευλογημένη που συμμετείχες. Ειδικά το 2016 έγινε απ'ότι θυμάμαι με περιπετειώδη τρόπο...
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ο απώτερος στόχος κάθε αθλητή, ειδικά στα ατομικά αθλήματα! Νιώθω ευλογημένη που μου δόθηκε το ταλέντο ώστε σε συνδυασμό με σκληρή δουλειά να καταφέρω να αγωνιστώ σε 2 Ολυμπιακούς αγώνες. Γιατί υπάρχουν αθλητές που με τις θυσίες που κάνουν πραγματικά αξίζουν να πάνε αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνουν λόγω έλλειψης σωματικών ικανοτήτων. Την περιπέτειά του 2016 θέλω να την ξεχάσω (σ.σ Γέλια..). Ήταν μια δύσκολη χρονιά και ευτυχώς οι άνθρωποι που πίστεψαν σε μένα, κυρίως η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, με βοήθησαν να καταφέρω να βρεθώ στο Ρίο».

Ποιους ανθρώπους θεωρείς σημαντικούς στην αθλητική σου διαδρομή και τι πικρία σου έχει μείνει από την αντιμετώπιση από την Κολυμβητική Ομοσπονδία Ελλάδας;
«Πρώτα απ'όλους, θέλω να ευχαριστήσω τους γονείς μου. Χωρίς αυτούς δεν θα τα είχα καταφέρει. Τους προπονητές μου από μικρή ηλικία που με ανέδειξαν, αλλά κυρίως τον μέχρι τώρα προπονητή μου Άκη Οικονόμου, που εκτός από καλός προπονητής, είναι πάνω απ'όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ και με στήριξε στις άσχημες φάσεις της ζωής μου. Όπως και τον κουμπάρο του Βασίλη Πρίφτη, καθώς και την Μαρίνα Κουταρέλη από το Communication Lab που με βοήθησαν στην εύρεση χορηγών για να μπορώ να αντεπεξέλθω στις προετοιμασίες μου. Την Δώρα Ιωαννίδου και Νίκο Ξυλούρη, ο κύριος λόγος που παρέμεινα στον Εθνικό Πειραιώς τα τελευταία 8 χρόνια. Θέλω να ευχαριστήσω τον χορηγό μου Arena Greece και Παναγιώτη Ρέτζιο. Το κέντρο αποκατάστασης «Λαέρτειον», επίσης. Τέλος, τους γυμναστές μου Κέλλυ Αντύπα και Αλέξανδρο Προβολισιάνο , καθώς και τον φυσιοθεραπευτή και ψυχολόγο μου, Ευάγγελο Γεωργακόπουλο.
Σίγουρα θα ήθελα όπως και σχεδόν όλη η ελληνική κολύμβηση να έχουμε διαφορετική αντιμετώπιση από την πολιτεία και την ομοσπονδία. Έχω πικρία για την εποχή που ένιωθα ότι μπορούσα να προσφέρω παραπάνω σαν κολυμβήτρια αλλά δεν πίστευαν σε μένα όποτε δεν είχα σχεδόν καμία στήριξη από τους συγκεκριμένους...».


Πες μου πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου μακριά από το κολύμπι ως αθλήτρια, γιατί πιστεύω ότι θα παραμείνεις στον χώρο..
«Νομίζω κατά καιρούς θα μου λείπει αλλά είμαι τόσο γεμάτη από εμπειρίες σαν αθλήτρια που πιστεύω θα είμαι εντάξει. Πέφτω κάθε χρόνο στο Spetses Mini Marathon γιατί το διασκεδάζω. Σαν χόμπι, όποτε μου λείπει, θα βουτάω!

Είναι σημαντικό ότι παραμένω στον χώρο λόγω επαγγέλματος. Θεωρώ πλέον ότι έτσι έχω να προσφέρω πολλά περισσότερα στους νεότερους που χτίζουν τώρα τις καριέρες τους».


Θα παρότρυνες ένα νέο κορίτσι ή αγόρι να ασχοληθεί με την κολύμβηση και τον Υγρό Στίβο; Πώς διαχειρίστηκες το γεγονός ότι αποτελούσες και αποτελείς πρότυπο για τα νέα παιδιά;
«Σίγουρα θα το συνιστούσα γιατί είτε πετύχει κάποιος είτε όχι, μόνο κερδισμένος βγαίνεις στο τέλος, με δυνατά όπλα να παλέψεις στην ενήλικη ζωή!

Μου το έχουν αναφέρει και το βλέπω από την αντιμετώπιση των αθλητών μου και με χαροποιεί πολύ αυτό. Γι αυτό το λόγο πάντα προσπαθούσα και προσπαθώ ακόμα να είμαι καλή επιρροή για τους μικρότερους αθλητές. Η πιο σημαντική συμβουλή για μένα που λέω σε όλους είναι να να προσπαθούν επειδή το θέλουν οι ίδιοι και όχι για να αποδείξουν κάτι σε κάποιον άλλον ή επειδή τους το επέβαλλαν. Μόνο έτσι θα είναι χαρούμενοι».

Είδα μια φωτογραφία σου με τον Kobe Bryant από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και επειδή το τραγικό γεγονός του θανάτου του είναι πρόσφατο θα ήθελα να μας πεις πώς τέτοιοι αθλητές, με τόση λάμψη, καταφέρνουν να επηρεάσουν τόσους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο; Τι πιστεύεις ότι άφησε πίσω του ως κληρονομιά, πέραν του αθλητικού;
«Ο συγκεκριμένους αθλητής ήταν, είναι και θα είναι πρότυπο για όλους μας. Όχι μόνο σαν αθλητής αλλά και σαν άνθρωπος. Είναι σημαντικό οι πρωτοκλασάτοι αθλητές στον κόσμο να καταλαβαίνουν ότι αποτελούν πρότυπο και να φέρονται ανάλογα. Να μεταφέρουν και να υπενθυμίζουν κυρίως ηθικές αξίες που πλέον έχουν αρχίσει να εξαλείφονται στην εποχή μας. Την δύναμη του ονόματος τους να την χρησιμοποιούν για να γίνει ο κόσμος καλύτερος και να μην την εκμεταλλεύονται μόνο προς το συμφέρον τους».


Τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει στην Ελλάδα, όσον αφορά τον Υγρό Στίβο; Τι θα άλλαζες εσύ εάν ήταν στο χέρι σου ώστε η επόμενη Κρίστελ να έχει ένα πιο υποστηρικτικό περιβάλλον για να διακριθεί;
«Αρχικά, ασχέτως της πολιτείας και ομοσπονδίας, θέλω να τονίσω ότι οι γονείς πρέπει να θυμηθούν ότι ο ρόλος του γονέα είναι υποστηρικτικός και να δημιουργήσουν όμορφες και έντιμες προσωπικότητες. Δεν είναι προτεραιότητα η επιτυχία! Και γρήγορα θα φτιάξουν πολλά στον χώρο της κολύμβησης.
Τώρα, η Ελλάδα... χρειάζεται δραστικές αλλαγές. Καλύτερες εγκαταστάσεις, πιο εξειδικευμένο αθλητικό επιτελείο, περισσότερες ευκαιρίες σε νέους προπονητές και αθλητικούς επιστήμονες, μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια στους αθλητές της, καθώς και μεγαλύτερη προβολή του αθλήματος στα ΜΜΕ».

* Του Ορέστη Κανελλόπουλου στο aquafeed24.com