Η πατραϊκή πυγμαχία και πάλι στους Ολυμπιακούς Αγώνες (2004)

Ο Μάριος Καπερώνης (δεξιά) στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Τριάντα δύο χρόνια μετά τοιν Παναγιώτη Θεριανό και το Μόναχο 1972, η ΕΑΠ και η Πάτρα στέλνουν σε Ολυμπιάδα και δεύτερο πυγμάχο!

Στους αγώνες της 28ης Ολυμπιάδας, στην Αθήνα το 2004, μετέχει ο Μάριος Καπερώνης, στο Κλειστό Ολυμπιακό Γυμναστήριο του Περιστερίου. Κληρώθηκε εξαρχής στα δύσκολα.

Αντίπαλός του στον 1o γύρο των 60 κιλών ο Βρετανός Αμίρ Καν, που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο σε κείνη τη διοργάνωση. Ηταν ένας από τους 6 Ελληνες πυγμάχους στους Αγώνες και ήταν μόλις 21 ετών. Είχε προλάβει να στεφθεί δύο φορές πρωταθλητής Ελλάδας και είχε μέχρι εκείνο το καλοκαίρι 55 αγώνες, οι 38 με Ελληνες πυγμάχους και οι 17 με ξένους. Στα 38 "εσωτερικά" παιχνίδια μετρούσε 35 νίκες και 3 ήττες, ενώ στα διεθνή οκτώ νίκες και εννέα ήττες.

Ο Καπερώνης έχασε με διακοπή στον τρίτο γύρο λόγω μεγάλης διαφοράς στα σημεία (32-12). Πραγματοποίησε καλή εμφάνιση αλλά έκανε λάθη στον δεύτερο γύρο. Την προσπάθειά του ενίσχυσαν περισσότεροι από 1.500 φίλαθλοι, ανάμεσά τους η Πριγκίπισσα της Βρετανίας, Αννα. Ο προπονητής του στην Εθνική ομάδα Πανταζής Μαρκάκης δήλωσε: "Ο Καπερώνης είναι νέος αθλητής έχει καλή τεχνική αλλά χρειάζεται εμπειρία". Σε μια περίοδο που το άθλημα βίωνε κρίση ο Μάριος Καπερώνης πετύχαινε την ύψιστη αθλητική διάκριση: Να ανέβει στο ρινγκ με τους πέντε κύκλους να το κοσμούν.

Οκτώ χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2012 σε σύνεντευξή του στην εφημερίδα "Πελοπόννησο" είχε διηγηθεί: "Οταν βγήκα από την φυσούνα στην κεντρική αίθουσα του γηπέδου, έζησα την καλύτερη αίσθηση στην καριέρα μου. Ενιωθα τον παλμό του κόσμου, άκουγα χιλιάδες θεατές στην κερκίδα να φωνάζουν το όνομά μου! Δεν το είχα ξαναζήσει ποτέ, ήταν πρωτόγνωρο! Δεν σβήνει με τίποτα εκείνη η στιγμή. Αγωνιστικά δεν έζησα κάτι διαφορετικό, ήταν ένα παιχνίδι με 4 δίλεπτους γύρους όπως όλα. Ομως όλα τα υπόλοιπα είναι αξέχαστες στιγμές. Μοναδική εμπειρία για μένα και η ζωή στο Ολυμπιακό Χωριό. Φίλοι όλοι οι αθλητές μεταξύ μας, όχι μόνο οι πυγμάχοι, γινόμασταν "ένα" επειδή είχαμε ένα κοινό στόχο. Τόσες χιλιάδες άνθρωποι μοιράζονταν το ίδιο όνειρο. Κάθε φορά που σκέφτομαι τους Αγώνες λέω το ίδιο πράγμα: Μακάρι να μπορούσα να ξαναζήσω εκείνες τις στιγμές, όμως με τις τωρινές εμπειρίες που έχω. Δεν εννοώ αγωνιστικά, δεν θα άλλαζε κάτι στην τεχνική μου ή στα κτυπήματά μου, αλλά θα ήμουν διαφορετικός εάν λειτουργούσα με τον τωρινό τρόπο σκέψης. Δεν ξέρω αν θα ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα με τον Αμίρ Καν, ίσως, αλλά θα ήμουν εγώ διαφορετικός".

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

Υποστήριξη: SilkTech