Χρήστος Μοσχονάς: «Όταν η σύζυγός μου διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού...»

Πέμπτη, Οκτώβριος 3, 2019 - 7:33μμ

Για την περίοδο που η σύζυγός του ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο του μαστού μίλησε ο Χρήστος Μοσχονάς, λίγες μέρες πριν η Πάτρα βαφτεί ροζ.

Συνταξιούχος εκπαιδευτικός πλέον, είναι ένας από τους σημαντικότερους προπονητές στην ιστορία του πατραϊκού στίβου, καθώς εργάστηκε επί χρόνια στην Παναχαϊκή.

Ανέδειξε πληθώρα αθλητών, πανελλληνιονικών και βαλκανιονικών, με καλύτερο τον Γιώργο Παναγιωτόπουλο, έναν από τους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών.

Με τη σύζυγό του και μητέρα των παιδιών του ζουν μαζί ως παντρεμένοι εδώ και 40 χρόνια. Το 2004 κι ενώ βρίσκονταν στην πιο όμορφη και ξέγνοιαστη περίοδο της ζωής τους, ο καρκίνος «χτύπησε την πόρτα».

Σε αφιέρωμα της Κωνσταντίνας Τσίχλα στο thebest.gr διαβάζουμε

Η Γεωργία, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ Ν. Αχαΐας, υπάλληλος του Δικηγορικού Συλλόγου στα Δικαστήρια της Πάτρας πάλεψε για τη ζωή της έχοντας στο πλευρό της το σύζυγό της.

Άλλωστε, όπως μας εξομολογείται, η στάση του συζύγου είναι ιδιαίτερα σημαντική σε μία τέτοια κατάσταση! "Θα την αποδεχθεί, θα την φροντίσει, θα την στηρίξει, θα μπορέσει να την κάνει να νοιώθει ότι όλα είναι όπως και πριν; Η υποψία και μόνο απόρριψης είναι ένας δεύτερος καρκίνος...".

Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019, η Πάτρα για μια ακόμα φορά θα γίνει ροζ, μέσα από ένα πολυπληθές ποτάμι, που θα αποτελούν γυναίκες άνδρες και παιδιά. Το Pink the City θα χρωματίσει την πόλη, στο πλαίσιο ενός περιπάτου ζωής και αισιοδοξίας

Πριν από αρκετά χρόνια η σύζυγός σας διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού. Πώς ήταν η ζωή σας εκείνη την περίοδο;

Θα ’λεγα στην καλύτερή της φάση. Τα παιδιά στο πανεπιστήμιο, οι δουλειές χωρίς προβλήματα και το βλέμμα στραμμένο στο αύριο, αφού πια μέναμε μόνοι μας με θέληση για καινούργια όνειρα και σχέδια όσον αφορά την αποκατάσταση των παιδιών.

Ούτως ή άλλως δεν μας είχε συμβεί ίσαμε με τότε το παραμικρό σε θέματα υγείας.

Ποια ήταν η πρώτη σας σκέψη στο άκουσμα της είδησης;

Πως ήταν λάθος διάγνωση. Δεν πίστευα ότι θα μας κτυπούσε την πόρτα.   

Συνειδητοποιώντας την κατάσταση, σε πρώτη προτεραιότητα μπήκαν από εκεί και πέρα η αποδοχή, η αντιμετώπιση κι η υποστήριξη.

Να καταλάβει ότι δεν έχασε την θηλυκότητά της παρά το γεγονός ότι ο μαστός είναι η ερωτογενής περιοχή που θαυμάζει κάθε άντρας, ότι εξακολουθεί να είναι θελκτική και ερωτική, πως είναι ακόμα η ακριβή μου έστω και μετά από εικοσιτέσσερα χρόνια γάμου, πως είναι ακόμα ωραία κι ότι η ζωή συνεχίζεται. 

"Απ’ τη δύναμη που ’δειξε η ίδια, απ’ τη θέληση της για ζωή .... πήρα κι εγώ δύναμη"

Τι συμβαίνει στην οικογένεια όταν η γυναίκα νοσήσει με καρκίνο μαστού;

Ένας καρκίνος δεν παύει να είναι καρκίνος, όπου κι αν εμφανιστεί. Το πιθανότερο είναι η γυναίκα να απογοητευθεί, να χάσει την αυτοπεποίθησή της, να νομίσει ότι ο κύκλος της ζωής της έκλεισε αφού πια δεν θα έλκει το σύντροφό της όπως πρώτα.

Σημαντικό θέμα είναι και η στάση του συζύγου! Θα την αποδεχθεί, θα την φροντίσει, θα την στηρίξει, θα μπορέσει να την κάνει να νοιώθει ότι όλα είναι όπως και πριν; Η υποψία και μόνο απόρριψης είναι ένας δεύτερος καρκίνος.

Θέμα επίσης είναι το τι θα γίνει με τα παιδιά. Το λες; Πότε; Και σε όλη του την αλήθεια; Κι αν είναι μεγάλα, καλώς. Αν όμως είναι εξαρτημένα ακόμα απ’ το χνώτο και την φροντίδα της οικογένειας και δη της μάνας; Γενικά αλλάζουν τα πάντα σε ό,τι αφορά την συμπεριφορά, που πρέπει να ’ναι πιότερο από λεπτή.

Ποιος χρειάζεται να είναι ο ρόλος του συζύγου;

Το είπαμε και παραπάνω. Αυτός να ’ναι ο καταλύτης, να παίξει τον πρώτο ρόλο, να φροντίσει, να στηρίξει, να υπομείνει, θα επιμείνει και γενικά να δώσει την αίσθηση ότι όλα μα όλα είναι όπως και πριν.

Από πού αντλήσατε τη δύναμη που χρειαζόσασταν;

Απ’ τη δύναμη που ’δειξε η ίδια, απ’ τη θέλησή της για ζωή κι απ’ την έννοια και τον ρόλο της οικογένειας. Απ’ τα τόσα ωραία που μας έλαχαν, που τα ζήσαμε, τα ’χαμε δημιουργήσει και δεν έπρεπε επ’ ουδενί να χαθούν.

"Η ύπαρξη των παιδιών μας όπλισε με θάρρος και πιστεύω. Έπρεπε σαν οικογένεια να μείνουμε ενωμένη για να σταθούν κι αυτά δυνατά¨"

Τι ρόλο έπαιξε η ύπαρξη των παιδιών σας;

Η ύπαρξη των παιδιών μας όπλισε με θάρρος και "πιστεύω". Έπρεπε σαν οικογένεια να μείνουμε ενωμένη για να σταθούν κι αυτά δυνατά.

Ήταν η διάδοχη κατάσταση, οι ελπίδες μας κι η συνέχειά μας. Ένας ακόμα λόγος να το παλέψουμε. Σοβαρό ζήτημα ήταν αυτό της ενημέρωσης. Η όλη προσπάθεια έπρεπε να γίνει με στόχο να μην πληγωθούν και να μην αποποιηθούν τις τυχόν υποχρεώσεις τους.

Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή που έχετε να θυμάστε από εκείνη την περίοδο;

Πολλές. Η στιγμή που πήρα τη διάγνωση στο χέρι πως τελικά είναι καρκίνος.

Η ημέρα που το έμαθε κι η κόρη μας. Πώς να της δώσεις να καταλάβει το γιατί ενημερώθηκε καθυστερημένα;

Τα δυο χειρουργεία, η ματιά και το φιλί της όταν την έπαιρναν γι’ αυτά. Μετά ξαφνικά μπήκε στη μέση, απ’ την πλευρά της, το γιατί εγώ; Υπάρχει απάντηση σ’ αυτό;

Άλλαξε κάτι στη σχέση σας μετά από αυτή την περιπέτεια;

Εξακολουθούμε να είμαστε όπως πριν τόσον καιρό, μ’ ό,τι πρόσθεσαν τα χρόνια που διαβήκαν. Δεν άλλαξε δραματικά κάτι στη σχέση μας. Ζούμε μαζί την κάθε καλή κι άσχημη στιγμή, στηρίζουμε όπως όταν ήμασταν νέοι ο ένας τον άλλον, διαφωνούμε και μαλώνουμε, γενικά ζούμε σαν δυο ζωντανοί άνθρωποι. 

 Τι διδαχθήκατε ο ίδιος μέσα από αυτή την εμπειρία;

Κακά είναι τα ψέματα. Αν δε σ’ ακουμπήσει, δεν έχεις προσωπικές εμπειρίες και διδαχές ίδιες μ’ αυτές  που ’χει αυτός που νόσησε. Όμως μετά απ’ όλα αυτά διαπίστωσα πως έστω κι αν ήταν τυπική με τα τσεκ απ, έστω κι αν δεν υπήρχε κληρονομικότητα, έστω κι αν δεν κάπνισε ποτέ, έστω κι αν δεν ήταν υπέρβαρη, έστω κι αν η ψηλάφηση ήταν το μέλημά της, ο καρκίνος της κτύπησε την πόρτα.

Όσο δυνατός κι αν είναι ένας χαρακτήρας, θέλει τη στοργή, την αγάπη, την αγκάλη, τον ζεστό και παρήγορο λόγο. 

Τι έχετε να προτείνετε στα ζευγάρια, που βιώνουν τώρα αυτή την εμπειρία ώστε να έχουν λιγότερες δυνατές δυσκολίες;

Το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο…..!!! Να’ χουν εμπιστοσύνη στους γιατρούς, να παραμείνουν ο ένας κοντά στον άλλον, να εξακολουθήσουν την πρότερη ζωή τους, και να μη διστάσουν να ζητήσουν βοήθεια από ειδικούς αν τη χρειαστούν. 

Υποστήριξη: SilkTech