Μια μαρτυρια του Άρη Μπετχαβα, στο προσωπικό του προφίλ στα σοσιαλ μίντια, που γύρισε πίσω το χρόνο,στη μνήμη του Ηλία Χριστόπουλου, που έφυγε απο τη ζωή πριν λίγο καιρο.

Συγκεκριμένα, αναφέρει:  Ξεκινήσαμε μπάσκετ σχεδόν μαζί, από το θρυλικό γήπεδο του Απόλλωνα στην οδό Ναυαρίνου (όπου και η φώτο).
Ένα καλοκαίρι, σε μεταγραφικό παζάρι, ο Θοδωρος Μαργαρίτης (δεξιά με το μούσι) κατάφερε να μας πείσει, μια φουρνιά Απολλωνιστές, να μεταγραφούμε στον Φοίνικα, όπου παίξαμε και λίγο χάντμπολ... (Τζίμης Πολίτης)
Ίδια σχεδόν γειτονιά (Ψηλαλώνια), το απολαύσαμε πραγματικά, παραμείναμε βέβαια για πάντα Απολλωνιστές.
Στη φωτό έχω δεξιά μου τον προπονητή μας, τον ευγενή γίγαντα της Ολυμπιάδας Σπύρο Δεσινιώτη.
Αριστερά μου τον Ηλία Χριστόπουλο, που «έφυγε» από τη ζωή, έπειτα από γενναία μάχη ...
Ο Ηλίας Χριστόπουλος, αγαπητός στην κοινωνία της Πάτρας, αγαπούσε παθολογικά τον Απόλλωνα και είχε προσφέρει πολλά σε δύσκολες εποχές. Διατέλεσε παράγοντας, αλλά βοήθησε και χορηγικά τους «μελανόλευκους».
Ήταν οικονομολόγος, διατηρούσε λογιστικό γραφείο όπου τον συνάντησα μετά από λίγα χρόνια σαν λογιστή μου.
Πριν ένα ακριβώς μήνα, βρισκομουν στη Θεσσαλονίκη, όπου μου τηλεφώνησε με λυγμούς ο κουμπάρος του, ο δικός μας, Γιάννης Μυλωνάς για την σοκαριστική είδηση της απώλειάς του.
*Τιμής ένεκεν, για ένα σπάνιο παιδί: Τον Ηλία Χριστόπουλο.