Βρισκόμαστε στα τέλη του 1894, ο Παναχαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος βαδίζει πια στον τρίτο χρόνο από την ίδρυσή του (1891) και το «γηπεδικό» είναι πρώτη προτεραιότητα. Ο Παναχαϊκός έχει ανάγκη από αθλητικές εγκαταστάσεις.

Ο πρόεδρος του Παναχαϊκού, Χρήστος Κορύλλος, εξέτασε τη δυνατότητα να αγοράσει ο Σύλλογος τρία συνεχόμενα οικόπεδα κοντά στον Ναό του Αγίου Ανδρέου, αλλά έκρινε ασύμφορες τις τιμές που αξίωναν οι πωλητές.
Τότε με πρότασή του συγκροτήθηκε επιτροπή από 18 μέλη του Παναχαϊκού, η οποία ανέλαβε την ανεύρεση γηπέδου. Έπειτα από πολυήμερη αναζήτηση προκρίθηκε ένα οικόπεδο κοντά στα Ψηλαλώνια, ιδιοκτησίας Ιωάννας Μαλτέζου, οικογένεια σταφιδέμπορων.

Η έκταση του ήταν 3496 τ.μ. Είχε μήκος 76 μέτρα και πλάτος 46. Συμφωνήθηκε να αγορασθεί αντί ποσού 15.000 δρχ. και το τίμημα να εξοφληθεί τοκοχρεωλυτικώς και με επιτόκιο 8% σε πέντε χρόνια. Το οικόπεδο βρισκόταν σε ακατοίκητη περιοχή, στη γωνία των σημερινών οδών Γεωργάκη Ολυμπίου και Παναχαϊκού.

ΛΕΖΑΝΤΑ: Χάρτης (Σπύρου Τζέτζου) εκείνων των χρόνων. Με αστερίσκο σημειώνεται η τοποθεσία που χτίστηκε το γυμναστήριο του Παναχαϊκού

T.S