Παναχαϊκή και επαγγελματικό ποδόσφαιρο

Αποστολίδης με ΑΕΚ 1982

Η κάμψη της Παναχαϊκής τη δεκαετία του '80, προϊόν (και) του τέλους μιας μεγάλης φουρνιάς παικτών, συνέπεσε με την καθιέρωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, που άλλαξε τα ποδοσφαιρικά δεδομένα.

Οι αιρετοί παράγοντες και τα σωματεία που ζούσαν από τη συνολική συνδρομή των μελών τους, ανήκαν πια στο παρελθόν. Η Πάτρα, που βίωσε εκείνα τα χρόνια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης (καθώς έκλειναν οι παραδοσιακές βιομηχανίες η μία μετά την άλλη), δεν ήταν -έτσι αποδείχτηκε- σε θέση να στηρίξει μια Ανώνυμη Εταιρεία.

Κάτι που επιβεβαιώθηκε μετά την αδυναμία του Αρη Λουκόπουλου να συνεχίσει να διοικεί (και να χρηματοδοτεί) την Παναχαϊκή. Καμία λύση δεν μπόρεσε να προσφέρει η Πάτρα, και η Παναχαϊκή τη γλύτωσε με τη θυσία του Πατραϊκού. Κι όταν και πάλι δηλώθηκε αδυναμία, από τον Στάθη Μουτζουρούλια, ξανά η πόλη δεν είχε λύση και έτσι η ιστορική ομάδα πέρασε στα χέρια ομογενούς από την Αυστραλία, καταγόμενου από την Κορινθία, του Κώστα Μακρή. Ακόμα και η τελευταία αλλαγή στην ΠΑΕ, αφορούσε μη πατρινό, τον Αλέξη Κούγια που έγινε συνιδιοκτήτης της Παναχαϊκής τον Δεκέμβριο του 2008 και λίγους μήνες αργότερα, το απόλυτο «αφεντικό».

Θνησιγενές αποδείχτηκε το πείραμα της «Παναχαϊκής Συμμαχίας», έωλη η περίπτωση Καλογερόπουλου, έτσι φτάσαμε ξανά σε πατρινό πρόεδρο - μεγαλοϊδιοκτήτη στην ΠΑΕ, τον Μπάρλο.

T.S

Υποστήριξη: SilkTech