Η επίδραση των Α' Ολυμπιακών Αγώνων, του 1896, στην πατραϊκή κοινωνία ήταν εντυπωσιακή.

Όπως σε ολόκληρη τη χώρα έτσι και στην Πάτρα, μετά τη λήξη των Αγώνων, οργανώθηκαν αυτοσχέδιοι και μαζικοί λαϊκοί αγώνες σε δρόμους, πλατείες και χωριά. Μάλιστα, στην Πάτρα, όπως έγραψαν χαρακτηριστικά «άδειασαν τα καφενεία και γέμισαν τα γυμναστήρια», ενώ, κατά τα πρότυπα του Μαραθώνιου Δρόμου, οι Πατρινοί δημιούργησαν τον «Αχαϊκό Δρόμο» αντοχής 20 χιλιομέτρων.

Δύο ημέρες μετά την επιστροφή στην Πάτρα του Ολυμπιονίκη Νικ. Ανδριακόπουλου, την Κυριακή 7 Απριλίου, το κέντρο της πόλης μετατράπηκε σε ένα απέραντο στάδιο. Σε όλα τα κεντρικά σημεία της πόλης, αλλά και εκτός αυτών, διεξάγονταν διάφορα αθλήματα με τη συμμετοχή πλήθους θεατών.

Συγκεκριμένα διεξήχθησαν αγώνες δρόμου μεταξύ των μικρών λούστρων, που οργάνωσαν οι σταφιδέμποροι θαμώνες του κοσμικού καφενείου «Λεσχίδιον», για να γίνει ο προσφιλής τότε «ντόρος». Αφετηρία και τερματισμός του αγώνα δρόμου ήταν η διασταύρωση των οδών Αγίου Νικολάου και Αγίου Ανδρέου, ενώ έπαθλο, για τον πρώτο νικητή, ήταν μία δραχμή και το δικαίωμα να εισπράττει μία δεκάρα -αντί μιάς πεντάρας που ήταν το αντίτιμο- για το στίλβωμα ενός ζευγαριού υποδημάτων.

Επίσης, την ίδια ημέρα και στην οδό Κανακάρη, «από τις δύο το μεσημέρι και για πολλές ώρες, τριάντα περίπου παιδιά συναγωνίζονταν στα άλματα εις μήκος, τριπλούν και απλούν. Την ίδια ώρα στην οδό Αγίου Νικολάου ένα θορυβώδες πλήθος παρακολουθούσε αγώνα σφαιροβολίας μεταξύ 50 νέων, με σφαίρα βάρους δυόμισι κιλών.

Την ίδια μέρα στα Καντριάνικα έγινε αγώνας λιθοβολίας μεταξύ ανδρών, στον οποίο μετείχε και ένας παπάς. Στη λιθοβολία επίσης αγωνίστηκαν στα Τσουκαλέικα εκατό περίπου κάτοικοι του χωριού διαφόρων ηλικιών. Ο αγώνας άρχισε ενωρίς το πρωί και τελείωσε όταν νύχτωσε.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ