Ο Ανδρέας Γεωργιάδης, μία από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του Ναυτικού Ομίλου Πατρών, ξεκίνησε την αθλητική του καριέρα του από την ΕΑΠ, ως αθλητής μπάσκετ, μικρό παιδί ήταν. Και λίγο αργότερα μεταπήδησε και αυτός στον ΝΟΠ ή καλύτερα συνέχισε εκ παραλλήλου και στον ΝΟΠ.

Ηταν από τους λίγους που δεν έπαιξε στην Παναχαϊκή, από την οποία θυμίζουμε έφυγε ο Επαμεινώνδας Πετραλιάς για να ιδρυθεί ο ΝΟΠ. Ο Γεωργιάδης πήγε στον ΝΟΠ το 1932, τρία χρόνια μετά την ίδρυσή του, μαζί με Γεωργακόπουλο, Καθρέπτα, Τασόπουλους. Αγωνιζόταν και ως κολυμβητής αλλά και ως πολίστας, όπου διέπρεψε και χάρηκε τις μεγαλύτερες διακρίσεις του, μαζί και οι Μπάμπης Αντωνακόπουλος, Νιόνιος Μητρόπουλος.

Θυμίζουμε τρία χρόνια μετά, το 1935 ο ΝΟΠ στέφεται πρωταθλητής Ελλάδας. Η αθλητική του καριέρα ολοκληρώθηκε με το τέλος της δεκαετίας του '40. Παρέμεινε στον ΝΟΠ ως παράγων, μέλος πολλών διοικήσεων, ως πρόεδρος, αντιπρόεδρος αλλά και γενικός γραμματέας. Ηταν μόνιμα μέσα στο γίγνεσθαι του ΝΟΠ.
Ηταν γιος του Νίκου Γεωργιάδη, ευκατάστατου σταφιδέμπορου της Πάτρας (απεβίωσε το 1939) και της Φλωρίκας, μιας πανέμορφης γυναίκας, χορεύτριας τότε στα περίφημα καφέ Σαντάν, γνωστά πολυτελείας καφέ στην Πάτρα όπου ακόμα και μικροί θίασοι παρουσίαζαν πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Η Φλωρίκα καταγόταν από τη Ρουμανία, μάλιστα είχε πάει με τον Ανδρέα στο Βουκουρέστι για να γνωρίσει την οικογενειά της. Ηταν μια υπέροχη μάνα που μεγάλωσε με υποδειγματικό τρόπο τα τέσσερα παιδιά της. Πέθανε το 1976, τρία χρόνια πριν πεθάνει ο Ανδρέας κι ενώ ήταν χήρα για 37 χρόνια.

Εκαναν τέσσερα παιδιά, εκτός από τον Ανδρέα, την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του συναθλητή του Ανδρέα, Κέκου Γεροθανάση, τον Τέλη, αθλητή της ΕΑΠ που πέθανε από φυματίωση το 1940 και τον Ξενοφώντα, που έγινε πρόξενος της Ελλάδας στο Λος Αντζελες των ΗΠΑ.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ