Πρόκειται για μια δυναμική και συνάμα συμπαθέστατη παρουσία στο χώρο του τρεξίματος, που εδώ και μερικά χρόνια έχει συνηθίσει το δρομικό κοινό στις ανταγωνιστικές επιδόσεις και τις αξιοζήλευτες εμφανίσεις. Ο ίδιος με καταγωγή από τη Στούπα Μεσσηνίας, ζει και γυμνάζεται στην Πάτρα υπό την καθοδήγηση του Θ. Δαβιώτη με τα χρώματα της Ολυμπιάδας ως μια πρόσφατη προσθήκη στην ομάδα του Distance Running Center. Από τον πρώτο κιόλας αγώνα της άνοιξης, τον Ημιμαραθώνιο Καλαμπάκα – Τρίκαλα κατάφερε να δείξει με την επίδοση του (1:09:22) ότι κάτι αρκετά καλό αναμένεται να συμβεί, όπως και έγινε. Στον Μαραθώνιο του Παρισιού ο Νικόδημος κατάφερε να τερματίσει στον εκπλητικό χρόνο των 2:31:14. Ας γνωρίσουμε το Νικόδημο Νικολακέα μέσα από τις απαντήσεις του στις ερωτήσεις του DRC Athens.
⦁ Αρχικά, ας σε «συστήσουμε» σε εκείνους (λίγοι πλέον) που δεν σε γνωρίζουν, ανατρέχοντας στην αφετηρία της ενασχόλησής σου με το τρέξιμο. Πώς, πότε, και με ποια αφορμή ξεκίνησες να τρέχεις γενικότερα; Μπορείς να κάνεις μια περιληπτική αναδρομή αναφέροντας μερικούς «σταθμούς» σου;
Ξεκίνησα το 2010 με αφορμή έναν αγώνα 10 χιλιόμετρων που έγινε στο χωριό μου, τη Στούπα Μεσσηνιακής Μάνης. Το ρολόι στον τερματισμό έγραψε 52'23" και έκτοτε δεν σταμάτησα ποτέ να τρέχω. Ο πρώτος μεγάλος σταθμός στην πορεία μου ήταν όταν για πρώτη φορά κατέβηκα τα 40 λεπτά στα δέκα χιλιόμετρα, κάτι που θεωρούσα αδύνατο. Μου πήρε 4 χρόνια! Τότε, αποφάσισα να ασχοληθώ λίγο πιο συγκροτημένα και να μπω για πρώτη φορά στο στίβο. Και ετσι έγινε... Η αγάπη για τις μεγάλες αποστάσεις ήταν από την αρχή φανερή και, έτσι, μετά από μερικά χρόνια και κάμποσους αγώνες 5, 10 και 21 χιλιομέτρων, το 2018 είχε έρθει η ώρα για τον πρώτο μου μαραθώνιο. Αυτός και αν ήταν σταθμός, βρήκα το αγώνισμά μου!

⦁ Πολύ πρόσφατα συμμετείχες στο Μαραθώνιο του Παρισιού σημειώνοντας μια εξαιρετική επίδοση για τα ελληνικά δεδομένα και πόσο μάλλον για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Μπορείς να μας περιγράψεις συνοπτικά τη γενική άποψη του πλάνου προπόνησης που ακολούθησες ώστε να έρθεις σε θέση να σημειώσεις αυτήν την επίδοση;
Το πρόγραμμα προπόνησης που ακολουθήσαμε με τον προπονητή μου ήταν προσαρμοσμένο σε μια καθημερινότητα που περιλάμβανε δουλειά και σχολή, και συνεπώς οι προπονήσεις ανά εβδομάδα ήταν 5-6 δρομικές και 2 στο γυμναστήριο. Συγκεκριμένα, ξεκινήσαμε το Νοέμβρη με 80 χιλιόμετρα την εβδομάδα, και στο ''πικ'' της προετοιμασίας φτάσαμε τα 120. Παρόλο που ο χιλιομετρικός όγκος δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος, υπήρχαν αρκετές ποιοτικές προπονήσεις και δόθηκε μεγάλη έμφαση στην ξεκούραση. Χαίρομαι για το αποτέλεσμα γιατί ήρθε πολύ ομαλά και χωρίς πίεση. Νιώθω ότι στην επόμενη προετοιμασία θα είμαι έτοιμος για μεγαλύτερο όγκο και περισσότερη δουλειά. Ίδωμεν, βήμα-βήμα.
⦁ Ποιοι οι στόχοι σου για τη συνέχεια αυτής της σεζόν; Θα εμπλακείς και με άλλες μικρότερες αποστάσεις ή θα επιμείνεις στην γκάμα αγωνισμάτων γύρω από την οποία τώρα περιστρέφεσαι;
Η σεζόν θα συνεχιστεί με στόχο της βελτίωση της ταχύτητας, εστιάζοντας σε αγώνες 5 και 10 χιλιομέτρων στο στίβο. Αν μη τι άλλο, είναι ευκαιρία να έρθει ένα καλό ατομικό ρεκόρ για καθένα από αυτά τα δύο αγωνίσματα.
⦁ Εργάζεσαι, σπουδάζεις, και παράλληλα διατηρείσαι σε ικανοποιητικό και ανταγωνιστικό επίπεδο διαρκώς. Πως είναι εφικτός αυτός ο συνδυασμός, την ίδια ώρα που αρκετός κόσμος δυσκολεύεται να είναι αποτελεσματικός μόνο σε 2 ή και 1 από τα παραπάνω;
Απλώς αγαπώ καθετί που κάνω. Πραγματικά, είναι τόσο απλό. Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, τα εμπόδια ελαχιστοποιούνται. Αρκεί μόνο να βρεις τις ισορροπίες σου και να βάζεις μικρούς και εφικτούς στόχους κάθε φορά.

⦁ Υπάρχει κάτι άλλο που απολαμβάνεις να κάνεις εκτός από το τρέξιμο; Τι είναι αυτό με το οποίο «γεμίζεις τις μπαταρίες» σου όταν διαθέτεις το χρόνο;
Απολαμβάνω να κολυμπώ και να τρέχω-περπατώ στο βουνό. Ειδικότερα όταν δεν βρίσκομαι σε περίοδο προετοιμασίας, πού με χάνεις πού με βρίσκεις, θα είμαι μέσα σε κάποια θάλασσα ή πάνω σε κάποιο βουνό. Πέρα από τα αθλητικά, μου αρέσει πολύ να διαβάζω και να «κόβω» βόλτες.
⦁ Σε έχουμε δει να τρέχεις κατά καιρούς σε κάποιες διοργανώσεις βουνού της χώρας μας φέρνοντας κι εκεί αρκετά καλά αποτελέσματα. Ποια η επαφή και η σχέση σου με το τρέξιμο στο βουνό, και κατά πόσο σκοπεύεις να διατηρήσεις αυτή την επαφή στο παρόν αλλά και στο μέλλον;
Η αλήθεια είναι ότι κάθε καλοκαίρι τρέχω στο πανέμορφο Ζαγόρι τον ομώνυμο αγώνα, ποτέ όμως δεν έχω καταφέρει να προετοιμαστώ καλά. Δε με πειράζει ωστόσο, μου αρκεί που βρίσκομαι εκεί. Πλέον, είναι κάτι σαν παράδοση. Στο μέλλον, ίσως κάποτε δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και σε περισσότερους αγώνες στο βουνό.
⦁ Για το τέλος, μια ερώτηση με περισσότερη φιλοσοφικό χαρακτήρα και όχι τόσο εντός του πνεύματος της τρέχουσας συζήτησης. Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω στη στιγμή που ξεκινούσες να τρέχεις, τι θα συμβούλευες τον εαυτό σου;
Να έχει υπομονή και επιμονή στους στόχους του και το κυριότερο να ακούει το σώμα του. Στην συντριπτική πλειοψηφία των τραυματισμών (με τους οποίους διατηρούσα πολύ στενή σχέση για κάμποσα συναπτά χρόνια), το σώμα είχε προειδοποιήσει πολύ νωρίτερα για τον επερχόμενο τραυματισμό.
Δρομείς, ακούστε το σώμα σας!
Κάπως έτσι, γνωρίσαμε μέσα από 7 ερωτήσεις το Νικόδημο Νικολακέα, έναν πολύ αγαπητό αθλητή στις τάξεις των δρομέων με βλέψεις για ακόμη περισσότερες διακρίσεις. Ευχαριστούμε πολύ το Νικόδημο για τις απαντήσεις του και του ευχόμαστε υγεία, ώστε να συνεχίσει να κυνηγά παθιασμένα αυτά που τον γεμίζουν.

drcathens.gr