Στην περίοδο 1807-1814 τα Επτάνησα τελούσαν υπό γαλλική κυριαρχία.

Το 1808 ο Καποδίστριας δημιούργησε ένα επιστημονικό ίδρυμα, την Ιονική Ακαδημία (δεν πρέπει να την μπερδεύουμε με τον Ιόνιο Ακαδημία που συστάθηκε το 1824). Γραμματέας της ακαδημίας ήταν ο Γάλλος μαθηματικός Ch. Dubin.

Με την σύσταση του ιδρύματος ξέσπασε ένας πόλεμος για την γλώσσα την οποία έπρεπε να χρησιμοποιείται στα έγγραφα και της επιστημονικές μελέτες. Ο Αδ. Κοραής (ιδρυτικό μέλος της ακαδημίας) ζητούσε να χρησιμοποιείται κατ' αποκλειστικότητα η ελληνική γλώσσα, πράγμα με το οποίο διαφωνούσαν οι περισσότεροι ιταλοθρεμμένοι επτανήσιοι λόγιοι. Ο Ακαρνάνας γιατρός Ν. Μαυρομάτης επιχείρησε να μετριάσει την ακαμψία των λογίων και πρότεινε να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην ελληνική γλώσσα, χωρίς όμως να τους πείσει να αλλάξουν την επίσημη γλώσσα των κειμένων.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω ο γραμματέας της ακαδημίας Dubin, σε λόγο που εκφώνησε σε συνεδρίαση στις 15/8/1809, πρότεινε να διεξαχθεί ένας διαγωνισμός, εν είδη Ολυμπιακών αγώνων, για επιστημονικές πραγματείες. Τα «Ολυμπιακά βραβεία» (Prix Olympiadigues) θα δίνονταν στο τέλος κάθε ολυμπιακής περιόδου (4 χρόνια). Τα πρώτα βραβεία θα δινόταν στις 15/8/1812 και θα ήταν ένα στεφάνι ελιάς και ένα μετάλλιο.

Τα σχετικά έγγραφα που εκδίδονται από εκεί και μετά φέρουν ημερομηνίες αναγραφόμενες με το αρχαίο ελληνικό σύστημα. Π.χ η σχετική προκήρυξη αναφέρει ως ημερομηνία «1ο έτος 647ης Ολυμπιάδας», ενώ τα βραβεία θα απονεμόταν στος «1ος έτος της 648ης Ολυμπιάδας». Παρ' ότι η γλώσσα του διαγωνισμού ήταν τα ελληνικά (σίγουρα ήταν μια παραχώρηση προς τον Κοραή) ο Κοραής δεν το είδε θετικά γιατί διαφώνησε πλήρως προς τη θεματολογία του διαγωνισμού. Στην αλληλογραφία που ακολουθεί αναφέρει ότι ο διαγωνισμός δεν είναι τίποτα άλλο από μια τάση των επτανήσιων να θεατρινίζουν έναντι της Ευρώπης. Πάντως το ζήτημα δεν προχώρησε λόγω της μόνιμης αναχώρησης του Dubin, των πολεμικών γεγονότων που ακολούθησαν και της απροθυμίας των Ελλήνων λογίων.

Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάζονται για πρώτη φορά. Η πληροφορίες που είχαν οι ιστορικοί του αθλητισμού μέχρι τώρα περιορίζονταν σε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας Αθήναι στις 8/4/1906 που αναφέρει στοιχεία μόνο για την προκήρυξη των «Ολυμπιακών βραβείων».

Ομως ο καθηγητής φυσικής αγωγής, ερευνητής του ελληνικού αθλητισμού και εκ των κορυφαίων στατιστικών του στίβου, Νίος Νταρής, έψαξε και βρήκε τους λόγους των Μαυρομάτη και Dubin, αναφορές για την αλληλογραφία με τον Κοραή κλπ.

Ο λόγος του Dubin εκδόθηκε το 1809 με τίτλο "Prix et cours de l' Academie Ionienne. Annonces dans la séance pynlique de a Saint Napoleon". Η μετάφραση του κειμένου των «Ολυμπιακών βραβείων» έγινε από Π. Γρατσιάτο και δημοσιεύεται στο Γ. Μιστριώτη, Ρητορικοί Λόγοι (1913).

Να προσθέσουμε πως το 1834 και το 1836 διοργανώθηκαν οι Πανσκανδιναβικοί Ολυμπιακοί Αγώνες και το 1844 οι Περιοδεύοντες Ολυμπιακοί Αγώνες στη Γερμανία. Στο διάστημα 1862-1864 ο Αθλητικός Ομιλος του Λίβερπουλ διεξήγαγε τρεις Ολυμπιακές Εορτές, κίνηση που μιμήθηκε το 1866 και το 1867 η Αθλητική Ενωση της Μεγάλης Βρετανίας διοργανώνοντας και αυτή Ολυμπιακές Εορτές στην Ουαλία. Είκοσι έξι χρόνια μετά, το 1893, αναβίωσαν στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ οι ελληνορωμαϊκοί αγώνες.

Φυσικά ούτε η Ελλάδα δεν ήταν δυνατόν να μείνει πίσω, κάθε άλλο όπως αποδεικνύεται από τις προσπάθειες (πρώτα του Σούτσου το 1833 και του Δήμου Λετρίνων το 1838, κυρίως όμως του Ζάππα) για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ετσι είχαμε τις "Ζάππειες Ολυμπιάδες" του 1859, 1870, 1875, 1889).

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ