Η Παναχαϊκή ψάχνει οικόπεδο για να στεγαστεί (1894)

Τα Ψηλαλώνια στα 1900

Το 1894 ο Χρήστος Κορύλλος, πρόεδρος τότε του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου εξέτασε τη δυνατότητα να αγοράσει οικόπεδο για να φτιάξει τις εγκαταστάσεις του.

Τότε με πρότασή του συγκροτήθηκε επιτροπή από 18 μέλη του Παναχαϊκού, η οποία ανέλαβε την ανεύρεση γηπέδου. Έπειτα από πολυήμερη αναζήτηση προκρίθηκε ένα οικόπεδο κοντά στα Ψηλαλώνια, ιδιοκτησίας Ιωάννας Μαλτέζου, οικογένεια σταφιδέμπορων. Η έκταση του ήταν 3496 τ.μ. Είχε μήκος 76 μέτρα και πλάτος 46. Συμφωνήθηκε να αγορασθεί αντί ποσού 15.000 δρχ. και το τίμημα να εξοφληθεί τοκοχρεωλυτικώς και με επιτόκιο 8% σε πέντε χρόνια. Το οικόπεδο βρισκόταν σε ακατοίκητη περιοχή, στη γωνία των σημερινών οδών Γ. Ολυμπίου και Παναχαϊκού.

Στην ίδια περιοχή έμειναν διακεκριμένοι παράγοντες της Παναχαϊκής. Οπως η οικογένεια Λέμη στην Γεωργίου Ολυμπίου και Βύρωνος (το σπίτι υπάρχει ακόμα, έχει μεταβιβαστεί σε άλλους). Ο Τάκης Λέμης ήταν πρόεδρος στην Παναχαϊκή για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους (από τις 8 Σεπτεμβρίου 1964 έως τις 6 Δεκεμβρίου 1965). Παραιτήθηκε ύστερα από προτροπή της οικογένειάς του, που τυχαία άκουσε φίλαθλους να τον αποδοκιμάζουν στο διάσημο καφενείο του Σχοινά στην Ομόνοια, γνωστό στέκι των «Παναχαϊκιωτών».

Για παρόμοιο λόγο, εγκατέλειψε την ενασχόλησή του με τα κοινά της Παναχαϊκής και ο επί πολλά χρόνια παράγοντας Γρηγόρης Σολωμός, μετέπειτα βουλευτής Αχαΐας. Αλλες οικογένειες που έμεναν στην περιοχή, ήταν του Σταυρουλόπουλου επί της Παναχαϊκού 8, πλησίον των Υψηλών Αλωνίων. Απέναντί της, στην Παναχαϊκού 9 ήταν η οικία του Τιμολέοντα Βοΐλα, ενώ στη Βύρωνος και Ασημάκη Φωτήλα, η οικογένεια Μακρυκώστα (επίσης διατηρείται σήμερα το οίκημα).

Η περιοχή από την νότια πλευρά της πλατείας Υψηλών Αλωνίων έως το Σκαγιοπούλειο, πιο γνωστή ως "Μικρό Γυρί" όπου το γήπεδο του Παναχαϊκού και οι οικίες των προαναφερομένων αθλητικών παραγόντων, αρχικά προοριζόταν για την κατασκευή θερινού ανακτόρου για τον Βασιλιά Γεώργιο Α', ο οποίος μετά από επίσκεψή του στην Πάτρα είχε εντυπωσιαστεί από την ομορφιά της πλατείας και αγόρασε έκταση 25 στρεμμάτων. Ομως το ανάκτορο δεν έγινε ποτέ καθώς δολοφονήθηκε στις 18 Μαρτίου του 1923, με αποτέλεσμα λίγα χρόνια μετά, να πουληθεί από τον ένα εκ των κληρονόμων του, πρίγκηπα Χριστόφορο αδελφό του βασιλιά Κωνσταντίνου του Α'.

Ανάμεσα στους αγοραστές ήταν ο Σκαγιόπουλος, ο Γκολφινόπουλος (η οικία του ήταν, το κτίριο που πρόσφατα ανακαινίστηκε, στέγαζε επί χρόνια την «Αλάμπρα», του δε πρώτου, που δεν υπάρχει, διαγωνίως απέναντι, Μεσολογγίου και Αθανασίου Διάκου) και οι οικογένειες ορισμένων ακόμα επιφανών πολιτών της εποχής, που αναμείχθηκαν στα αθλητικά κοινά.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

Υποστήριξη: SilkTech