Η εντυπωσιακή πυγμάχος Εβελίνα Μαυρομμάτη

Σάββατο, Φεβρουάριος 16, 2019 - 11:52πμ

Η ανάμειξή της με το άθλημα της πυγμαχίας, ξεκίνησε από χόμπι κι από την προσωπική της ανάγκη για περαιτέρω βελτίωση της φυσικής της κατάστασης. Μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2015, της αρκούσε η ενασχόλησή της με τον χορό και τον στίβο, ποτέ όμως σε επαγγελματικό επίπεδο.

Λίγο πριν την ανατολή του 2016, στον δρόμο της Εβελίνας Μαυρομάτη βρέθηκε ο Μάριος Καπερώνης. Παλιός πρωταθλητής, με παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και πλέον προπονητής στην Άμυνα Πατρών, ο Καπερώνης της... άνοιξε τα σχοινιά ώστε να βρεθεί για πρώτη φορά στη ζωής της μέσα σε ρινγκ.

Από τότε, Μαυρομάτη και Καπερώνης αποτελούν ένα «καυτό» πυγμαχικό δίδυμο, με απόλυτη «χημεία» στη σχέση προπονητή-αθλήτριας, όπως άλλωστε αποκαλύπτει η τρεις φορές -πλέον- πρωταθλήτρια Ελλάδας (2016-2017-2018), στη συνέντευξη που παραχώρησε,  λίγα 24ωρα μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο δυνατό τουρνουά Bocskai Istvan Memorial, που διεξήχθη στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας, κι από το οποίο η Μαυρομάτη αποκόμισε σημαντικές αγωνιστικές εικόνες ενόψει της δύσκολης συνέχειας που έχει μέσα στη χρονιά.

Γεγονός είναι, πάντως, ότι το... μικρόβιο του πρωταθλητισμού, έχει μπει για τα καλά στο πετσί της Ελληνίδας μποξέρ, η οποία μόλις πριν από 14 μήνες έκανε την πρώτη της διεθνή παρουσία, κατακτώντας μάλιστα και μετάλλιο στο τουρνουά της Βοσνίας. Παραδέχεται ότι το επίπεδο της ελληνικής γυναικείας πυγμαχίας δεν βοηθάει στην βελτίωση των αγωνιστικών δυνατοτήτων μιας αθλήτριας που έχει υψηλές βλέψεις, μιλάει για τον μεγάλο εφετινό της στόχο, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αλλά και την πρόσφατη εμπειρία της απέναντι στην Ρωσίδα «χάλκινη» Ολυμπιονίκη του Ρίο και παγκόσμια πρωταθλήτρια, Αναστασία Μπελιάκοβα.

Η συνέντευξη της Εβελίνας Μαυρομάτη αναλυτικά:

ΕΡ: Μόλις τρία χρόνια στα ρινγκ, όμως έχεις προλάβει να ξεδιπλώσεις το αγωνιστικό σου ταλέντο, κάτι που αποτυπώνεται στα αποτελέσματα και τις διακρίσεις, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο...
ΑΠ: Είναι αλήθεια ότι ξεκίνησα την πυγμαχία μόλις πριν από τρία χρόνια. Μέσα σε μόλις 10 μήνες από τη στιγμή που βρέθηκα στα ρινγκ, κατάφερα να στεφθώ πρωταθλήτρια Ελλάδας, τίτλο που συνολικά έχω κατακτήσει τρεις φορές.

ΕΡ: Πρόσφατα αγωνίστηκες σε δυνατό τουρνουά της Ουγγαρίας, όπου βρέθηκες απέναντι στην Ρωσίδα «χάλκινη» Ολυμπιονίκη του Ρίο.
ΑΠ: Ήταν ο καλύτερος και σπουδαιότερος αγώνας που έχω δώσει έως τώρα στην καριέρα μου, από τον οποίο είχα τεράστιο κέρδος έστω κι αν δεν κατάφερα να τον κερδίσω. Έχασα στα σημεία, όμως είδα κάποια πράγματα, τα οποία θα δουλέψω στο μέλλον για να είμαι ακόμα καλύτερη. Το γεγονός ότι στάθηκα με το κεφάλι ψηλά απέναντι σε μια αθλήτρια που μέχρι τον ημιτελικό... σκόρπιζε τις αντιπάλους της, μου ανέβασε την ψυχολογία. Μου δίνει ελπίδες για το μέλλον. Δεν της χάρισα το παιχνίδι και μέχρι το τελευταίο λεπτό, θεωρώ ότι τα βρήκε δύσκολα απέναντί μου. Αποδεικνύεται άλλωστε και από τις βαθμολογίες των κριτών. Εννοείται πως η διαφορά εμπειρίας ήταν τεράστια, όμως το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό. Όταν χρειαστεί να την αντιμετωπίσω στο μέλλον θα είμαι πιο έτοιμη και πιο έμπειρη. Και ίσως το αποτέλεσμα να είναι διαφορετικό. Το βέβαιο είναι πως πήρα εμπειρία, μετάλλιο και βαθμούς για το Ολυμπιακό ranking.

ΕΡ: Ποιος είναι ο μεγάλος εφετινός σου στόχος;
ΑΠ: Προτεραιότητα αποτελεί το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που θα γίνει τον Ιούνιο και το οποίο δίνει πρόκριση για το Παγκόσμιο του Οκτωβρίου στη Ρωσία. Αν έρθει η πολυπόθητη πρόκριση για το Παγκόσμιο, τότε θα μπω σε διαδικασία σκέψεων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Μέχρι το Ευρωπαϊκό θα συμμετάσχω σε τουρνουά που θα γίνουν σε Βοσνία και Σερβία τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, ενώ θα βρεθώ και σε κάποια προπονητικά καμπ, ώστε να πάρω εικόνες και από άλλες παραδοσιακές δυνάμεις της πυγμαχίας. Εάν έρθει η πρόκριση μέσω του Ευρωπαϊκού, τότε θα μπούμε σε διαδικασία ώστε να διαμορφώσουμε ένα νέο πρόγραμμα, με διαφορετικές συνθήκες προπονήσεων και προετοιμασίας.

ΕΡ: Φαντάζομαι ότι το Τόκιο υπήρχε και υπάρχει στο μυαλό σου ως ενδεχόμενο, με δεδομένο άλλωστε ότι άλλαξες και κατηγορία, αφού από τα 64 πήγες στα 60...
ΑΠ: Από τη στιγμή που τα 64κ. δεν συμπεριλήφθησαν στις Ολυμπιακές κατηγορίες, ήμουν υποχρεωμένη να πέσω σε κιλά. Μέσα σε 1.5 μήνα, με σωστή διατροφή, έχασα τα κιλά και πλέον προσπαθώ να προσαρμοστώ στα δεδομένα της κατηγορίας. Μιας κατηγορίας που έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, με πιο γρήγορες αθλήτριες. Όμως με σκληρή προπόνηση, σωστή οργάνωση και τη βοήθεια ειδικών σε θέματα διατροφής κ.α., ξεπέρασα τις όποιες δυσκολίες. Και αισθάνομαι όμορφα με τον εαυτό μου και αυτό βγαίνει πάνω στο ρινγκ.

ΕΡ: Το μέτριο επίπεδο της ελληνικής γυναικείας πυγμαχίας, φαντάζομαι ότι δεν ευνοεί αθλήτριες που έχουν υψηλές -εκτός συνόρων- βλέψεις.
ΑΠ: Είναι αλήθεια. Ελάχιστες αθλήτριες, χωρίς πρόγραμμα. Αθλήτριες που προπονούνται από έναν έως τρεις μήνες μέσα στη χρονιά, απλά και μόνο για να συμμετέχουν σε ένα πρωτάθλημα. Η λογική αυτή απέχει έτη φωτός από τη νοοτροπία που υπάρχει στις μεγάλες δυνάμεις του αθλήματος, οι οποίες προγραμματίζουν και το παραμικρό για να έχουν συνέπεια και συνέχεια στις αγωνιστικές τους επιδόσεις. Στην ελληνική γυναικεία πυγμαχία, είναι άγνωστος ο όρος του πρωταθλητισμού, σε μεγάλο ποσοστό από τις συμμετέχουσες. Κι αυτά αφήνουν το άθλημα πίσω. Το γεγονός επίσης ότι δεν μπορούμε να βάλουμε αγώνες στην Ελλάδα, δημιουργεί ένα έξτρα πρόβλημα στην ανάπτυξη του αθλήματος. Δυσκολευόμαστε να βρούμε αντιπάλους για να παίξουμε, γιατί οι αγώνες είναι στην πλειοψηφία τους επιλεγμένοι για να είναι πιο εύκολοι. Έτσι, βλέπουμε ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, στο οποίο -δεν μπορείς να κρυφτείς- το άθλημα να είναι δύο ταχυτήτων, με τεράστιες διαφορές από αθλήτρια σε αθλήτρια. Είναι κρίμα.

ΕΡ: Αντιλαμβάνομαι την απογοήτευσή σου. Όμως πώς μπορεί μια αθλήτρια της δικής σου λογικής και αγωνιστικής ποιότητας, να μπορέσει να πετύχει κάποια πράγματα εκτός Ελλάδος;
ΑΠ: Βλέποντας τι συμβαίνει, αποφάσισα να βάλω αγώνες στο εξωτερικό. Τα πράγματα βέβαια δεν ήταν εύκολα, αφού μπήκα απευθείας "στα βαθιά". Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού π.χ. πριν το ταξίδι στη Βοσνία τον περασμένο Μάρτιο, είχα δώσει μόλις πέντε αγώνες στην Ελλάδα. Έτσι αποφάσισα να κάνω την υπέρβαση. Έλεγα πως ή θα ρισκάρω, ή θα τα παρατήσω. Ή θα κάνω ένα βήμα παραπάνω ή καλύτερα να κρεμάσω τα γάντια. Γιατί κάθε αθλητής, πρέπει να έχει κίνητρο για να παίζει αγώνες. Και στην Ελλάδα δεν υπήρχε κίνητρο.

ΕΡ: Ποια είναι η συχνότητα των προπονήσεων που απαιτούνται για μία πυγμάχο που θέλει να είναι συνεπής με τα θέλω της;
ΑΠ: Προσωπικά προσπαθώ να καλύψω το κενό της εμπειρίας, με διπλές προπονήσεις ή με τουλάχιστον δύο ώρες προπόνηση την ημέρα. Πρέπει να είμαστε καθ' όλα έτοιμοι σε θέματα φυσικής κατάστασης. Να είμαστε "στα κόκκινα". Να παίζουμε φωτιά. Να κυνηγάμε τον αντίπαλό μας. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να έρθει το θετικό αποτέλεσμα.

ΕΡ: Ποιος σε ώθησε στο άθλημα της πυγμαχίας;
ΑΠ: Ο Μάριος Καπερώνης το 2016. Μέχρι τότε είχα ασχοληθεί με χορό, στίβο και γυμναστήριο. Με τα δύο πρώτα σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Ξεκίνησα την πυγμαχία ως χόμπι αλλά και για την βελτίωση της φυσικής μου κατάστασης. Μου άρεσε ο τρόπος που λειτουργούσε ο Μάριος και αποφάσισα να ανέβω στο ρινγκ. Βλέποντας ότι έχω εξέλιξη στο άθλημα, με παρότρυνε να βγάλω δελτίο και κάπως έτσι ξεκίνησε η πορεία μου στο άθλημα. Η συνεργασία μου με τον Μάριο Καπερώνη είναι εξαιρετική. Υπάρχει χημεία στις σχέσεις προπονητή-αθλήτριας. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα. Είναι έξυπνος, διορατικός στο θέμα του παιχνιδιού.

ΕΡ: Είναι κανόνας άλλωστε ότι ένας καλός προπονητής, είναι υπεύθυνος για τη μισή νίκη του αθλητή...
ΑΠ: Ένας προπονητής μπορεί είτε να σε καταστρέψει είτε να σε απογειώσει. Και ασφαλώς του ανήκει το 40% της εμφάνισης ενός αθλητή. Γιατί δεν είναι μόνο ο αγώνας και τα τρία τρίλεπτα που διαρκεί. Είναι ο τρόπος που σε προετοιμάζει για να πας σε έναν αγώνα. Είναι σημαντικό να είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος για να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες ενός αγώνα. Ο Μάριος δουλεύει με πλάνο και θεωρώ πως, εάν ένας αθλητής τον ακούει πιστά, μπορεί να πετύχει μαζί του πολλά πράγματα. Εκτός των άλλων είναι ο άνθρωπος που σε προσγειώνει και σε κάνει να μην επαναπαύεσαι στις δάφνες μιας καλής εμφάνισης ή ενός μεταλλίου. Κι αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιχνιδιού ενός πυγμάχου ή ενός αθλητή και εν κατακλείδι στο αποτέλεσμα.

ΕΡ: Έχεις σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οικονομίας ΑΕΙ. Εξασκείς το επάγγελμά σου;
ΑΠ: Το πρόγραμμα προπονήσεων δεν μου επιτρέπει να εργαστώ το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Έχω αφοσιωθεί στην πυγμαχία. Χρησιμοποιώ πάντως τις γνώσεις που έχω αποκομίσει από τις σπουδές μου, για την εύρεση χορηγών που θα με βοηθήσουν να πετύχω τους στόχους μου. Έχω το "know how" και προσπαθώ να το εκμεταλλευτώ στο μέτρο του δυνατού. Δυστυχώς στο παρελθόν έχω χάσει κάποια τουρνουά, λόγω έλλειψης χορηγών. Η απουσία χορηγών από αθλήματα που θεωρούνται ερασιτεχνικά, αλλά που δουλεύουν επαγγελματικά, είναι ένα μελανό σημείο στο αθλητικό γίγνεσθαι στη χώρα μας. Μακάρι κάποια στιγμή στο μέλλον να συνειδητοποιήσουν κάποιοι ότι οι Έλληνες αθλητές διαθέτουν αστείρευτο ταλέντο κι απλώς κάποιοι εξ αυτών δεν έχουν τα μέσα για να το εξωτερικεύσουν και να το αναδείξουν.

ΕΡ: Οι χορηγοί μπορεί να γυρνούν την πλάτη, ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που είναι σύμμαχοι στην προσπάθεια που κάνεις για να ανεβάσεις ψηλά την Ελλάδα;
ΑΠ: Εννοείται. Κι αυτοί είναι οι δικοί μου άνθρωποι που με στηρίζουν ψυχολογικά. Σε όλη αυτήν τη διαδρομή. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Γιατί η καλή ψυχολογία σε κάνει να ξεπερνάς εμπόδια και δυσκολίες. Ο Μάριος Καπερώνης είναι ένας από αυτούς τους ανθρώπους και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα για όλα όσα έχει κάνει για μένα.

* Η συνέντευξη δόθηκε στον Γιάννη Χατζηδοπαυλάκη για λογαριασμό του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Υποστήριξη: SilkTech