Μετά τον πόλεμο και την κατοχή και πριν αρχίσει η «Εποχή Σκλάβου» που διήρκεσε σχεδόν για 20 χρόνια (εξελέγη για πρώτη φορά την 1/8/1945 και παρέδωσε στις 9 Αυγούστου 1964), την Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αχαΐας (Πατρών, τότε) διοίκησαν αρκετοί.

Μετά το τέλος της "εποχής Σκλάβου", πρόεδρος στην ΕΠΣΑ ήταν ο Βασίλης Τσούκαλης (1965-1967) η θητεία του οποίου διήρκεσε μέχρι το στρατιωτικό πραξικόπημα (θείος του Nίκου Τσούκαλη, Αντινομάρχη και Βουλευτή Αχαΐας). Την επταετία εκείνη (1967-1974) καθήκοντα Προέδρου άσκησαν οι διορισμένοι από το καθεστώς, Καραμπούλης και Βγενόπουλος.

Πρώτος πρόεδρος στη μεταπολίτευση, ο Γιάννης Σκούρτας (Οκτώβριος 1974- Ιούλιος 1983) για να τον διαδεχθεί ο Ανδρέας Κάνιστρας (24 Ιουλίου 1983). Ο Κάνιστρας, που έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή, αφιερώθηκε στα του τοπικού ποδοσφαίρου επί τρεις σχεδόν δεκαετίες. Από το 1983 έως το 2005, με εξαίρεση την τετραετία 2001-2004, οπότε και τον είχε διαδεχθεί ο Γιώργος Τσεκλένης.

Τέλος μια μικρή αναφορά σε δύο παράγοντες της ΕΠΣΑ, έστω κι αν δεν διετέλεσαν ποτέ πρόεδροι. Την περίοδο 1953-1957, στη θέση του αντιπροέδρου βρίσκουμε τον Στέργιο Μικρούτσικο, παράγοντας από την οικογένεια του Αχιλλέα, που διετέλεσε παράλληλα πρόεδρος του Συνδέσμου Διαιτητών (κορυφαίος καθηγητής διαιτησίας τότε, εξέδωσε βιβλίο το 1957 «Η διαιτησία του ποδοσφαίρου»), αλλά και εκλέκτορας της Μικτής και προπονητής της μεγάλης ομάδας μπάσκετ της ΕΑΠ. Πρόκειται για τον πατέρα των γνωστών μουσικοσυνθετών, Θάνου και Ανδρέα, ενώ το οικογενειακό τους σπίτι βρισκόταν Κορίνθου και Αράτου.

Ο παράγοντας με τη μεγαλύτερη παρουσία στα κοινά της Ενωσης, από διάφορα πόστα, είναι ο Γιάννης Σπυρούλιας, παράγοντας από το 1951 έως το 1983. Εξαίρεση η περίοδος 1967-1974, όταν παύθηκε των καθηκόντων του και μάλιστα εκτοπίστηκε στη Γυάρο, μαζί με έναν ακόμα παράγοντα της Ενωσης, τον διαιτητή Μιχάλη Φιλιππίδη, πατέρα του επίσης διαιτητή Λευτέρη Φιλιππίδη.

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ