Η απόφαση για τη διάλυση της Θύελλας από το δικτατορικό καθεστώς το 1967, όπως και του Ολυμπιακού, του Απόλλωνα, του Πατραϊκού, της Προοδευτικής και του Ηρακλή, προκειμένου να δημιουργηθεί το Πάτραι, προκάλεσε αντιδράσεις στο ιστορικό σωματείο.

Επόμενο ήταν να λάβει έγγραφο - διαταγή, στις 27 Δεκεμβρίου 1967, που υπέγραφε ο τότε Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Κωνσταντίνος Ασλανίδης. Η ομάδα διαλύθηκε, αλλά ο νεαρός τότε παράγοντάς της, Φώτης Αραβαντινός, μαζί με άλλα μέλη του ΔΣ, έβαλαν τη σφραγίδα, τα βιβλία, τη φανέλα, τη σημαία και το έμβλημα της ομάδας σε ένα κουτί και τα έθαψαν σε οικόπεδο στην περιοχή της Εγλυκάδας, έχοντας την ελπίδα και την πίστη της επανασύστασης της ομάδας.

Μετά από τρία χρόνια δημιουργήθηκε από τους παράγοντες της Θύελλας, η Ελπίδα Εγλυκάδας και μετά την πτώση της δικτατορίας, αφού τακτοποιήθηκαν νομικής φύσεως ζητήματα για το σωματείο, ζωντάνεψε ξανά η Θύελλα.