Ο Γιόχαν Κρόιφ αποτέλεσε αναμφισβήτητα μια ιδιαίτερη ποδοσφαιρική φυσιογνωμία. Όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, αλλά και στο Παγκόσμιο.

Δεν είναι τυχαίο, που στις εκλογές της Διεθνής Ομοσπονδίας Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS) ψηφίστηκε 2ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα. Επίσης, έχει αναδειχθεί 3ος καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο και 1ος στην Ευρώπη, κατακτώντας την χρυσή μπάλα, σε ψηφοφορία του περιοδικού France Football, για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του 20ου αιώνα.

Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα στοιχεία, που έκαναν τον άνθρωπο και ποδοσφαιριστή Κρόιφ, μια μοναδική προσωπικότητα. Ήταν και ο τρόπος που λειτουργούσε και σκεφτόταν.

Ο Χέντρικ Γιόχαν Κρόιφ, όπως ήταν το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1947 στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Το σπίτι που μεγάλωσε ήταν απλό και φτωχικό. Βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το ιστορικό γήπεδο «Ντε Mέερ» που ήταν η έδρα του Άγιαξ. Η μητέρα του μάλιστα, ήταν καθαρίστρια στις εγκαταστάσεις του γηπέδου και καθημερινώς, έπλενε σκάλες και πατώματα για να μπορέσουν να ζήσουν.

Έτσι, λόγο του ότι ο Γιόχαν ήταν μικρός και δεν μπορούσε να μείνει μόνος του σπίτι, η μητέρα του, τις μέρες που εργαζόταν στις εγκαταστάσεις του γηπέδου, συνήθιζε να παίρνει μαζί της τον μικρό Γιόχαν, ο οποίος αφού βολτάριζε σε όλους τους χώρους του γηπέδου, κατέληγε στον αγωνιστικό χώρο, να παίζει μόνος του μπάλα. Κάτι που τον εξιτάριζε. Ήταν προφανές, πως ο μικρός Γιόχαν, είχε αρχίσει ήδη να κάνει τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα.

Όταν είπε στην μητέρα του, πως θέλει να παίξει ποδόσφαιρο στον Άγιαξ, εκείνη ένιωσε τεράστια έκπληξη. Δεν μπορούσε να φανταστεί, πως η δική της η δουλειά και το παιχνίδι του μικρού Γιόχαν, θα εξελισσόταν σε μια τόσο σοβαρή ιστορία. Δεν στάθηκε εμπόδιο όμως στην επιμονή του γιου της. Και παρότι χρειάστηκε αρκετά μεγάλη προσπάθεια, έπεισε τελικά τους αρμόδιους της ιστορικής Ολλανδικής ομάδας, να δοκιμάσουν τον μικρό Γιόχαν.

Έτσι λοιπόν, στις αρχές του 1959 το μικρό ξανθό και αδύνατο αγόρι εγγράφεται στις Ακαδημίες του Αγιαξ. Οι υπεύθυνοι του συλλόγου μάλιστα, όχι μόνο δεν ήλπιζαν στις ικανότητες του, αλλά θεωρούσαν πως και κακό θα του κάνουν, αφού ήταν τέτοια η σωματοδομή του, που με το παραμικρό μαρκάρισμα, ήταν σίγουροι, πως θα τον μάζευαν σε κομμάτια, όπως έλεγαν χαριτολογώντας στην μητέρα του.

Ο μικρός Γιόχαν όμως, ήταν εκεί για να τους διαψεύσει. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο. Σύντομα όλοι διαπίστωσαν, πως πρόκειται για ένα αστείρευτο ταλέντο. Ήταν τέτοιος ο τρόπος που αγωνιζόταν, που νόμιζε κανείς πως αυτός δεν είναι ποδοσφαιριστής, αλλά χορευτής. Έτσι του βγήκε και το χαϊδευτικό “ιπτάμενος”.

Το 1964, ο Κρόιφ γίνεται μέλος της μεγάλης ομάδας ανδρών του Άγιαξ, έπειτα από εισήγηση του Άγγλου προπονητή Μπάκινγκχαμ, ο οποίος μάλιστα είχε προτείνει στους ιθύνοντες του Άγιαξ, να κάνουν συμβόλαιο στον Κρόιφ, κι ας ήταν μόλις 17 χρονών.

Σύντομα ο μικρός Γιόχαν εξελίσσεται σε σταρ του συλλόγου. Το 1966 κατακτά το πρώτο του πρωτάθλημα ενώ αγωνίζεται για πρώτη φορά και στην Εθνική Ολλανδίας. Ήταν πλέον προφανές σε όλους, πως ο μικρός Γιόχαν, εξελισσόταν σε πολύ μεγάλο ποδοσφαιριστή και πως το μέλλον του θα ήταν πλούσιο, αφού το δέος στο πρόσωπο του, ήταν ήδη μεγάλο.

Ο Κρόιφ πλέον, διανύοντας την δεκαετία του 70’ έχει πια εξελιχθεί σε πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής. Το μοναδικό του ελάττωμα, ήταν το γεγονός πως ήταν μανιακός καπνιστής. Για όσους δεν γνωρίζουν μάλιστα και στους συλλόγους που αγωνίστηκε, αλλά και στην Εθνική, πάντα πριν τους αγώνες κάπνιζε ένα τσιγάρο, καθώς όπως ο ίδιος έλεγε τον ηρεμούσε.

Το 1973 ο Κρόιφ κάνει το μεγάλο βήμα και αφήνει τον Άγιαξ, με τον οποίο κατέκτησε 8 Πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 3 Πρωταθλητριών, 2 Σούπερ Καπ και 1 Διηπειρωτικό, για την Μπαρτσελόνα. Μάλιστα, για να αποκτήσει τον Κρόιφ η Μπαρτσελόνα πλήρωσε 2,5 εκατομμύρια ευρώ σημερινά λεφτά, ποσό που για την τότε εποχή αποτελούσε παγκόσμιο ρεκόρ μετεγγραφής.

Έτσι 26 χρονών πια ο Γιόχαν μετακινείται στην ομάδα της Βαρκελώνης στην οποία αγωνίστηκε για 4 χρόνια, κατακτώντας 1 Πρωτάθλημα, 1 Κύπελλο, γράφοντας και εκεί την δική του ιστορία, αφού πολύ γρήγορα έγινε και για τους καταλανούς το νούμερο ένα ίνδαλμα.

Η συνέχεια της καριέρας του δεν ήταν το ίδιο φαντασμαγορική, όσο τα προηγούμενα χρόνια. Μετακομίζει στην Αμερική και μοιράζεται δυο χρονιές (1979-1980) στην Λος Άντζελες Άζτεκς και (1980-1981) Ουάσινγκτον Ντίπλοματς. Το 1981, πάει Ισπανία και αγωνίζεται για 1 χρόνο στην Λεβάντε και την ίδια χρονιά, επιστρέφει στο “σπίτι” του τον Άγιαξ όπου αγωνίζεται μέχρι το 1983, για να καταλήξει και να κλείσει την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Φέγενορντ, με την οποία κατακτά Πρωτάθλημα και Κύπελλο. Ένα βιογραφικό, που φυσικά συμπεριλαμβάνει και τις συμμετοχές με την Εθνική Ολλανδίας, τα χρώματα της οποία τίμησε για 11 χρόνια (1966-1977).

Σχεδόν 10 χρόνια μετά το αγωνιστικό του τέλος, το 1985, γίνεται η μεγάλη επιστροφή του Γιόχαν Κρόιφ στα γήπεδα, αφού αναλαμβάνει προπονητής στον Άγιαξ. Κάθεται στον πάγκο 3 χρόνια, κατακτώντας όμως μόνο 1 Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Και όπως και όταν ήταν ποδοσφαιριστής, το 1988 κάνει ακριβώς την ίδια ποδοσφαιρική μετακόμιση, όπως αυτή που είχε κάνει και ως παίκτης και αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Μπαρτσελόνα. Στην οποία έμεινε 8 χρόνια κατακτώντας 4 Πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο, 3 Σούπερ Καπ, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων και 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Το 2009 αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Καταλονίας, μέχρι το 2013, όπου και εγκαταλείπει οριστικά τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Δυο χρόνια μετά τον Οκτώβριο του 2015 διαγνώστηκε με καρκίνο στους πνεύμονες.

Μετά από εξάμηνη μάχη, στις 24 Μαρτίου 2016, ο “Ιπτάμενος Ολλανδός” κάνει την τελευταία του… πτήση, αυτή τη φορά στον ουρανό, γεμίζοντας θλίψη όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Το σίγουρο είναι, πως η ποδοσφαιρική ιστορία που άφησε πίσω του, είναι τόσο μεγάλη, που δεν μπορεί να ξεχαστεί ποτέ.

ΠΗΓΗ: www.sportgun.gr