Νέα αναλυτική ανάρτηση έκανε ο πρώην πια αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Παναχαϊκή 1891, Δημήτρης Δρόσος, στο προσωπικό του προφίλ στο facebook. Μεταξύ άλλων μιλάει για τα παιδικά του χρόνια και το ξεκίνημα με τον Σπύρο Βουλγαράκη και τον Σπανοσωτηρόπουλο.

Αναλυτικά:

«Ορφανός ,Φτωχός και Αλητάκος !!! Από νωρίς στην ζωή μου είχα αυτούς τους τρεις χαρακτηρισμούς μπροστά μου καθημερινά να τους χρησιμοποιούσαν όλοι

όσοι ήθελαν να με σταματήσουν από κάτι η άπλα δεν με συμπαθούσαν ,

κυρίως πίσω από την πλάτη μου αλλά μερικές φόρες και μπροστά μου

αν αυτός που τα έλεγε ένιωθε δυνατός να με

αντιμετωπίσει και είχε το απαραίτητο θράσος και την ανάλογη ηθική.

Κάθε φορά που μάθαινα η άκουγα το ίδιο , και αφού τελείωνε η "μάχη" στην

γειτονιά με τον εκάστοτε , κομιστή των χαρακτηρισμών , συνήθως με μένα

ματωμένο , νικημένο και τσακισμένο γιατί έτσι η αλλιώς ήμουν αδύνατος και

καθόλου δυνατός στα χεριά γύριζα πίσω στο άδειο από έπιπλα σπίτι μου,

και μονολογούσα για ώρες προσπαθώντας να καταλάβω το γιατί και κυρίως

να αποφασίσω το πως να αντιμετωπίσω την κατάσταση.

Ναι ήμουν Ορφανός ήταν αλήθεια , άλλα που είναι το κακό σε αυτό ? γιατί φταίω ?

γιατί να το χρησιμοποιούσουν σαν να είναι μειονέκτημα ?

Ναι και Φτωχός ήμουν και αυτό ήταν αλήθειά , άλλα και σε αυτό που είναι το κακό ?

ποιον και γιατί πειράζει το οτι τις 10 μέρες τού μηνά τρώω βρεγμένο ψωμί με ζάχαρη

τις επόμενες 10 πατάτες βραστές χωρίς καν λάδι και τις υπόλοιπες 10 μακαρόνια σκέτα ?

ποιον πειράζει που δεν έχω καν τα εισιτήρια μου για το αστικό

και αναγκάζομαι να καθημερινά περπατάω ώρες μπρος πίσω για να πάω στο σχολειό μου

στα ψηλά αλώνια και από εκεί στην Αγυιά στο γήπεδο για προπόνηση ?

Άλλα και Αλητάκος? Από που στο καλό βγαίνει αυτό ? εγώ σεβόμουν τους πάντες και τα πάντα , Σπούδαζα , ήμουν αθλητής και δούλευα παντού, σε ολες τις δουλείες του ποδαριού ,

για να επιζήσω αξιοπρεπώς χωρίς να εχω ανάγκη κανένα .

Αλητάκος ??? ποιος ..Αλητάκος ξυπνάει στης 3 το πρωί στα 16-17 του Πάει στην Λαχαναγορά

να δούλεψη εως της 6.30 , ανοίγει το μανάβικο του αφεντικού του , γυρίζει στο σπίτι του

ετοιμάζετε για το λύκειο του , τελειώνει στις 2.30 , παει για προπόνηση έως της 5

το απόγευμα , τον παίρνουν απο το γήπεδο να μοιράσει χαλιά έως τις 9 το βράδυ ,

και επιστρέφει στο άδειο σπίτι του γύρω στις 9.30 για να ετοιμαστεί να φάει

να πλύνει τα ρούχα του , να κάνει τις δουλειές του σπιτιού του για να είναι καθαρό ,

να διαβάσει για την επόμενη και ...να ξεκουραστεί έως τις 2.30 που θα ξανά αρχίσει

το ίδιο πρόγραμμα ?

ΑΛΗΤΑΚΟΣ ??? Οκ τα αλλά δυο ήταν αλήθεια έστω και άδικα άλλα αυτό ?

πως μπλέκεται κάτι άδικο άλλα αληθές με κάτι τόσο ψεύτικο από που δικαιολογείται ? όταν όλοι που σε ξέρουν και σε

ζουν καθημερινά λένε τα καλύτερά ποιος διάολο σου κολλάει αυτόν τον χαρακτηρισμό

που τον ακούς παντού και τον βρίσκεις πάντα μπροστά σου σε οτι και να κάνεις?

Και γιατί ? ποιος το κάνει και ποιον εξυπηρετητή κάτι τέτοιο?

Αν ο Λογαρας (Με το Μανάβικο ) , ΟΙ καθηγητές σου (πολλοί να μην αδικήσω κανένα )

Ο Βουλγαρακης (προπονητής σου) ,και πάνω απο όλους Ο Γιωργος ο Σπανοσωτηροπουλος

(ταπητοκαθαριστηρια) που όλοι είχαν αρχές και τούς θαύμαζες, σε σέβονται και σε αγαπάνε

ποιος εχει το δικαίωμα να σε αποκαλεί ...αλητάκο ?

Ποιος είχε τις Αρχές και την ηθική Του "Σπανακια" για να εχει περισσότερο βαρύτητα

η γνώμη του ? ποιος μπορούσε να ακολούθηση τα στάνταρ του Βουλγαρακη αν δεν

ήταν σωστός άνθρωπος 10 ολόκληρα χρόνια ?

Τότε Ήταν που χωρίς να το ξέρει , ο άνθρωπος που με μάζεψε από τους Δρόμους ,

με βοήθησε δίνοντας μου δουλειά χειμώνα καλοκαίρι έστω και να δεν είχε αντικείμενο

τους χειμώνες , αφού κυρίως ήταν καλοκαιρινή η δουλειά του , μόνο και μόνο για να έχω τα ελάχιστα απαραίτητα , μου έδωσε την απάντηση που έψαχνα και την κράτησα βαθειά

μέσα μου για πάντα.

Δεν ήταν ιδιαίτερα Σπουδαγμένος με πτυχία και άλλα τέτοιας μορφής Μόρφωση , άλλα ΉΤΑΝ

ο πιο καλός οικογενειάρχης , ο πιο εργατικός και ένας απο τους πιο άντρες με όλη την

σημασία του ορισμού της λέξης από αυτούς που γνώρισα στην ζωή μου .

Λίγα λόγια καθαρά και σταράτα . Πάντα ήταν και θα είναι το πρότυπο μου .

Το όνομα του Γιώργος Σπανοσωτηροπουλος .Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Παναχαικης. Αυτός τότε μου είπε

" Βρε Βλάκα , τι στεναχωριέσαι με αυτά και μυξοκλαις , σε είχα και για έξυπνο και αντράκι ?

Στο ποδόσφαιρο ποιον προσπαθούν να "κλαδέψουν" και να σταματήσουν με κάθε τρόπο ?

Τον καλό η τον κακό ? τον ικανό η τον ανίκανο? Είναι Δίκαιο να τον σταματήσουν κλωτσώντας

τον ? τραβώντας τον από την φανέλα ? ακόμη και να τον φτύσουν για να τον εκνευρίσουν ,

προσπαθούν γιατί ξέρουν οτι δεν έχουν άλλο τρόπο !

Δίκαιο δεν είναι άλλα ΟΛΟΙ το κάνουν !

Ποιος ασχολείται με έναν άσχετο βλάκα ποδοσφαιριστή ? αυτός είναι τόσο άχρηστος που

εξουδετερώνετε μόνος του ! Τον καλύτερο βάζουν στόχο , το ταλέντο , τον ηγέτη !

Το πως δεν έχει καμιά σημασία , αν είναι άδικο η δίκαιο επίσης , το σημαντικό

και ο στόχος είναι ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΉΣΟΥΝ !

Όποτε διάλεξε τι θες να κάνεις , ετοιμάσου και προχώρα ανάλογά.

Η ζωή θα σε κλωτσήσει, θα σε τραβήξει ,θα σε φτύσει θα σε χτυπήσει ,

θα δοκιμάσει τα πάντα για να σε δοκιμάσει αν αξίζεις.

Αν θες να είσαι Ηγέτης και να πας μπροστά όπως σε βλέπω και σου αξίζει , προετοιμάσου για

κάθε χτύπημα , άντεξε , σταμάτα να παραπονιέσαι και κατανόησε οτι η κορυφή

κατακτιέται μόνο με αγώνα και μάχες.

Όσο εσύ θα δουλεύεις και θα προσπαθείς όπως τώρα για να ζήσεις άλλοι , που

χρησιμοποιουν άλλους ποιο εύκολους δρόμους η είναι άπλα πιο τυχεροί από σένα ,

θα δοκιμάζουν , και θα σχεδιάζουν το πως θα σε γκρεμίσουν πως θα σε σταματήσουν !

Κανένας δεν μπορεί να δεχτεί οτι εσύ μπορεί είσαι πιο ικανός , κανένας δεν θα σου

αναγνωριση καμιά νίκη γιατί θα είναι σαν να παραδεχτεί την δική του ήττα .

Αν δεν είσαι έτοιμος , δεν μπορείς η δεν το θέλεις , άσε τα μεγάλα σχέδια και όνειρα , κάτσε εδώ δίπλα μου , να μοιράσουμε τα χαλάκια μας και αυτό είναι !

Αλλιώς σκούπισε τα μάτια σου και Πότε μην ξανα δακρύσεις και μην ξανα παροπονεθεις

για κανενα και τιποτα .

Εκείνη την Ώρα αποφάσισα ! Εκείνη την ώρα κατανόησα τι με περιμείνει, εκείνη την Ωρα σταμάτησα να είμαι Ο Δημητρακης Και έγινα Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΡΟΣΟΣ .

Υποσχέθηκα στον εαυτό μου , στην Μητέρα μου που είχε πεθανει και μου έδωσε ,

ότι άξιες είχα στην Ζωή μου άλλα και σε οποίους λίγους με στήριξαν και βοηθήσαν

Σαν τον Σπανακια , οτι όχι μόνο θα τα καταφέρω άλλα ούτε θα ξανα λυγίσω ποτέ , ουτε

όμως θα αλλάξω τίποτα από τον χαρακτήρα μου .

Δεν θα ξεχάσω πότε απο που ξεκίνησα , που θέλω να πάω και πως θέλω να φτάσω εκεί.

Και τα κατάφερα , με τέτοιο τρόπο , που χρόνια τώρα μετά είμαι Περήφανος και κουβαλάω

μέσα μου σαν την μόνη περιουσία που πότε καμιά Τράπεζα και καμιά συνθήκη δεν θα μου

πάρει πίσω !

Νιώθω περήφανος ότι σε όλη αυτήν την πορεία βοήθησα εκατοντάδες οικογένειες και ανθρώπους

από επιλογή και έβλαψα ελάχιστους απο συγκυρίες και χωρίς πρόθεση .

Υπηρέτησα Την Πατρίδα μου ,τις Εταιρείες , τις Ομάδες μου , την οικογένεια μου ,

και τα όνειρα που είχα για μένα προσωπικά με ξεχωριστό τρόπο που ελάχιστοι μπορούσαν .

Μπορώ και ζητάω απο τον θεό και τα παιδιά μου να ακολουθούσουν τον ίδιο δρομο ,

γιατί προσπάθησα και προσπαθώ χωρίς δικαιολογίες, να κάνω το σωστό

στην ζωή μου άσχετα απο το ποιος το καταλαβαίνει και ποιος οχι ,

Στέκομαι Πάντα Απέναντι από οτιδήποτε δεν ταιριάζει με την Ηθική μου και την

Φιλοσοφία μου και δεν υπολόγισα πότε μου Τι θα μου κοστίσει , τι θα χάσω ,

και τι θα κερδίσω από αυτό.

Δούλεψα και δουλεύω 16 ώρες την ήμερα , και ξέρω και πιστεύω οτι Μονο ,

Με σκληρή Δουλειά και προσπάθεια έρχεται το αποτέλεσμα , άσχετα και πέρα

από τα χρήματα που διαθέτης και που μπορούν να στο κάνουν ανάλογα με το αν υπάρχουν

η οχι πιο δύσκολο η πιο εύκολο ανα περίπτωση.

Και οσο και αν τα Χρόνια άλλαξαν Και Το Ορφανός, Φτωχός ξεχάστηκαν και ξεπεράστηκαν

και το αλητάκος έδωσε την θέση του στο "λαμογιο" , εγω παραμένω το ίδιο παιδί με αυτό

που κυκλοφορούσε ξυπόλυτο στους Δρόμους της Πάτρας , με τον ίδιο χαρακτήρα που

είχα απο παιδί όταν τσακωνόμουν 5 φόρες την ήμερα για τους φίλους μου και ποτέ για μένα ,

και με την ίδιες ηθικές άξιες που μου έδωσαν ο Σπανακιας , Ο Βουλγαρακης και η Μητερα μου.

Να ξέρουν όλοι όσοι με πίστεψαν και με πιστεύουν οτι από μένα δεν θα δουν πότε τίποτα άλλο,

γιατί και πότε δεν ήμουν τίποτα διαφορετικό άλλα και αργά είναι για να αλλάξω .

Τους ευχαριστώ όλους μέσα απο την καρδιά μου για όλη αυτήν την αγάπη .το

ενδιαφέρον και σεβασμό που μου δείχνουν και που με έχει ξαφνιάσει ευχάριστα

και τους υπόσχομαι οτι όσο με άφορα και όσο μου αναλογεί θα κάνω πάντα αυτό ,

πρέπει , χωρίς υποχωρήσεις και χωρίς συμβιβασμούς .

Γιατί αυτό ξέρω και αυτό είμαι άλλα και γιατί βλέπω οτι αυτό θέλουν και αυτό

περιμένουν απο μένα».