Γενικά στην Πάτρα υπάρχουν τα σωματεία με το «Π» στην κατάληξη του ονόματός τους. Είναι οι διάφοροι όμιλοι που υπήρξαν στο παρελθόν και που υπάρχουν ακόμα, με χαρακτηριστικό γνώρισμα το «ΟΠ». Είναι οι Όμιλοι της Πάτρας.

Είναι, ο πιο παλιός, ο Ναυτικός της Όμιλος, ο ΝΟΠ.
Είναι ο Σκακιστικός της Όμιλος, ο ΣΟΠ.
Ήταν ο Πετοσφαιριστικός της Όμιλος, ο ΠΟΠ.
Είναι ο Ποδηλατικός της Όμιλος, ο ΠΟΠ.
Είναι ο Ιστιοπλοϊκός της όμιλος, ο ΣΟΠ
Είναι, ασφαλώς και ο Αυτοκινητιστικός της Όμιλος, ο ΑΟΠ.

Δεν χρειάζονται άλλες επεξηγήσεις αυτοί οι όμιλοι, αρκούν τρεις λέξεις. Η πρώτη αφορά το άθλημα, η δεύτερη το τι είναι, Όμιλος δηλαδή, και η τρίτη, το «τίνος;», δηλαδή της Πάτρας.

Κατοχυρώνοντας αυτό το «ΟΠ» είχαν και έχουν το προνόμιο να είναι αυτοί και μόνοι οι όμιλοι της πόλης. Δεν χωρά άλλος όμιλος στον χώρο του αυτοκινήτου ή στο σκάκι, θα έπρεπε να είχε άλλα αρχικά, να ήταν ένωση, να ήταν σύλλογος, να ήταν Αχαΐας κλπ.
Αυτό το «ΟΠ» προδιαθέτει και την ιστορική πρωτιά στην ίδρυση.

Και πράγματι ο Αυτοκινητιστικός Όμιλος Πατρών είναι ο πρώτος Όμιλος που ιδρύθηκε στην Πάτρα με αθλητικό σκοπό, δηλαδή τη διοργάνωση αγώνων αυτοκινήτου.

Ήταν το μακρινό 1900, επτά δεκαετίες πριν ιδρυθεί ο ΑΟΠ όταν η Πάτρα γνωρίστηκε με το ιδιωτικό αυτοκινούμενο όχημα το οτομομπίλ που πρώτος έφερε από την Αγγλία ο Ναυτιλιακός πράκτορας Άρθουρ Μόρφι. Υπάρχει και διαφορετική εκτίμηση καθώς ο Κώστας Τριανταφύλλου γράφει «το αυτοκίνητο έφερε ο έμπορος Γερούσης το 1900 αλλά μετ' ολίγον ηχρηστεύθη»...

Μάλλον το αυτοκίνητο του ιδρυτή της ναυτιλιακής τραπέζης Πατρών και της ασφαλιστικής εταιρείας Ανατολή Σωτήριου Γερούση που μετά από λίγο αχρηστεύθηκε θα πρέπει να ήταν το δεύτερο που κυκλοφόρησε στους χωματόδρομους της Πάτρας.
Από τις πενιχρές πληροφορίες των ρεπόρτερ της εποχής μαθαίνουμε ότι η εμφάνιση αυτοκινήτων στους δρόμους της Πάτρας με τη πάροδο του χρόνου αυξήθηκε. Η εφημερίδα «Νεολόγος» στις 23 Νοεμβρίου 1903 έγραφε: «Ένα οτομομπίλ από τινός διασχίζει τους δρόμους και ταλαιπωρεί τα ακουστικά τύμπανα των διαβατών με τον κρότο του...».

Ένα χρόνο αργότερα (1904) η ίδια εφημερίδα σχολίαζε: «Κάθε απόγευμα ο Αρνιώτης διασχίζει τας οδούς με το αυτοκίνητόν του το οποίο περνά τα διπλά κάρα εις την ταχύτητα και τον κρότον...».

Αυτά τότε, στην ανατολή του 20ού αιώνα, όταν η φτωχή Πάτρα απείχε πολύ από τις μεγάλες πόλεις της δυτικής Ευρώπης που ακολουθούσαν με πιο ταχείς ρυθμούς τις εξελίξεις στον τομέα της αυτοκίνησης».
Ήρθε όμως ο καιρός που το αυτοκίνητο έγινε αναπόσπαστο στοιχείο κάθε οικογένειας. Μαζί είχαν αρχίσει να αυξάνονται και οι παράλληλες δράσεις, αγώνες αυτοκινήτου, δεξιοτεχνίας κλπ.

Την κατάλληλη ακριβώς στιγμή ήρθε ο ΑΟΠ για να οργανώσει αυτό τον τομέα. Να θέσει κανόνες, να διαμορφώσει το πλαίσιο. Κι έτσι ξεκίνησαν οι μεγάλοι αγώνες, η «Πιτίτσα» και ο «Ομπλός».
Ήταν η ώρα που ο Πατρινός άρχισε να βλέπει αγώνες αυτοκινήτου πέριξ της πόλης, να ακούει «τέρμα τα γκάζια», να συρρέει κατά χιλιάδες στους γύρω λόφους για να απολαμβάνει μοναδικό θέαμα.

Η Πάτρα ανέδειξε σπουδαίους οδηγούς, αλυτάρχες, διοργάνωσε εμπορικότατους αγώνες και έγινε επίκεντρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Σε όλα αυτά υπάρχει κοινός παρονομαστής. Ο Αυτοκινητιστικός Όμιλος Πατρών και οι άνθρωποί του που τον υπηρέτησαν αυτόν τον μισό σχεδόν αιώνα ζωής. Που πήγε στα ύψη η αδρεναλίνη!

Χάρη στον Αυτοκινηστικό της Όμιλο, τον Όμιλο της Πάτρας!

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ