Μια ζωή στον στίβο και στους στίβους της ζωής

Δευτέρα, Ιούνιος 24, 2019 - 6:12μμ

Σε ηλικία 95 ετών «έφυγε» το απόγευμα της Κυριακής και κηδεύεται την Τρίτη (25/6) η Ελένη Χαριτωνίδη.

Πλήρης ημερών κίνησε να βρει τον αγαπημένο της σύζυγο Χαρίτωνα, με τον οποίο απέκτησαν μια μεγάλη οικογένεια.

Ευτυχισμένη με τον άνδρα της

Γεννήθηκε στο Νεοχώρι Μεσολογγίου, το γένος Ζουλούμη και νεαρή ήρθε στην Πάτρα όπου και παντρεύτηκε τον Χαρίτωνα Χαριτωνίδη.

Εξαιρετική μαγείρισσα

Ανοιξαν το δικό τους σπιτικό, στη γωνία Λύκωνος και Βύρωνος και μαζί απέκτησαν πέντε παιδιά.

Ολη η οικογένεια μαζί στη θάλασσα. Λίγο αργότερα ο πατέρας θα "φύγει"

Ο άνδρας της διατηρούσε εμπορικό κατάστημα, το περίφημο «Κοπλέ» με συναίτερο τον Γελάσιο. Πέθανε νέος το 1962, ήταν μόλις 48 ετών.

Βόλτα μαζί. Λίγες πήγαν...

Για παραπάνω από μισό αιώνα, 57 χρόνια, η Ελένη Χαριτωνίδη έμεινε χήρα.

Πάνω στην Ακρόπολη

Η κηδεία της θα γίνει το πρωί (11 π.μ.) της Τρίτης (24/6) από τον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας. Θα είναι εκεί να την αποχαιρετίσουν τα πέντε παιδιά της, η αδελφή της, τα 10 εγγόνια και τα 4 δισέγγονά της.

ΚΗΔΕΙΑ
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ
ΕΛΕΝΗ (ΧΗΡΑ) ΧΑΡΙΤΩΝΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΟΥ
ΚΗΔΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 25/6/2019 & ΩΡΑ 11 Π.Μ. ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΠΑΤΡΩΝ
Η ΤΑΦΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ Α ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ & ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΟΥ, ΜΑΡΙΑ & ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ & ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΤΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ & ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΑΝΤΖΗΣ, ΣΠΥΡΙΔΩΝ & ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΟΥ
Η ΑΔΕΛΦΗ: ΜΑΡΙΑ (ΧΗΡΑ) ΔΙΟΝ. ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΥ
ΟΙ ΕΓΓΟΝΟΙ, ΟΙ ΔΙΣΕΓΓΟΝΟΙ, ΟΙ ΑΝΕΨΙΟΙ, ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ

ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΣΤΙΒΟ
Η Ελένη Χαριτωνίδη έζησε μια ζωή παρέα με αθλητές στίβου κι αυτό είναι σπάνιο.
Δεν συνηθίζεται να έχουμε στην Πάτρα μία οικογένεια που σε επίπεδο τρίτης γενιάς παράγει αθλητές στίβου! Κι όμως η οικογένεια Χαριτωνίδη είναι μία από αυτές, ίσως και μοναδική!

Η αρχή έγινε πριν από έναν περίπου αιώνα από τον Χαρίτωνα Ντιγίνογλου. Γεννήθηκε το 1914 στη Σύλλη Ικονίου και μετά το 1922 την Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών ήρθε στην Ελλάδα. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στα Προσφυγικά (το πατρικό σπίτι κοντά στην Τριάντειο σώζεται ακόμα).

Μαζί με άλλους συναθλητές του σε χωμάτινο και με ασβεστωμένη διαγράμμιση, κουλουάρ!

Από μικρό παιδί έκανε στίβο στον Παναχαϊκό, προπονούμενος στο ιστορικό γυμναστήριο του συλλόγου που βρισκόταν στο τετράγωνο Γεωργάκη Ολυμπίου - Μεσολογγίου - Καποδιστρίου - Παναχαϊκού, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας '50 που πουλήθηκε και οικοπεδοποιήθηκε.

Σε αθλητική παρέλαση (εντός πλαισίου)

Σύντομα άλλαξε το όνομά του, ήθελε κάτι πιο εύηχο, πιο εμπορικό.

Το δίπλωμα του Χαρίτωνα Ντιγίνογλου (Χαριτωνίδη) για τη 2η θέση στα 1.500μ. των Α’ Παμπελοποννησιακών Αγώνων που διοργάνωσε ο Παναχαϊκός στο γυμναστήριό του το 1937

Το Ντιγίνογλου έγινε Χαριτωνίδης, δηλαδή το μικρό του όνομα, με την κατάληξη -ίδης (που θύμιζε την καταγωγή του). Εξάλλου, το «όγλου» δεν ήταν ευχάριστο άκουσμα σε πολλούς εκείνα τα χρόνια με την εισροή εκατοντάδων χιλιάδων ελλήνων προσφύγων από την Τουρκία.

Αναμνηστική φωτογραφία των αθλητών της Παναχαϊκής στο γυμναστήριό της με τον έφορο στίβου του συλλόγου, Παναγιώτη Μπρουσινό. Είναι, επίσης, Πέμπτη 21 Μαΐου 1936. Σε κόκκινο πλαίσιο ο Χαρίτων Χαριτωνίδης

Ο Χαριτωνίδης διακρίθηκε στην ημιαντοχή (800μ. και 1.500μ. κυρίως), ενώ πρόκοψε κοινωνικά. Παντρεύτηκε την Ελένη Ζουλούμη, εγκαταστάθηκε σε νέο σπίτι στη γωνία Λύκωνος και Βύρωνος και απέκτησαν πέντε παιδιά.

Ο Σπύρος Χαριτωνίδης τερματίζει σε Μαραθώνιο

Ο μικρότερός τους γιος, ο Σπύρος, που ήταν μόλις δύο ετών όταν έχασε τον πατέρα του, επίσης έγινε αθλητής στίβου στην Παναχαϊκή, αλλά και ποδοσφαιριστής. Ακόμα και σήμερα εξακολουθεί, όποτε του δίνεται η ευκαιρία να τρέχει σε λαϊκούς αγώνες δρόμου.

Ο πανελληνιονίκης Χάρης Χαριτωνίδης

Καλύτερος και των δύο αποδεικνύεται ο ο γιος του Σπύρου και εγγονός του Χαρίτωνα, ο Χαρίτων (Χάρης) Χαριτωνίδης. Εν ενεργεία πρωταθλητής στίβου με τον Κούρο, την Ολυμπιάδα και τον Αρίωνα έχει στεφθεί δύο φορές πρωταθλητής Ελλάδας, τόσο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παμπαίδων Α' (2ος στα 3.000μ. ανωμάλου το 2009) όσο και στο εφηβικό (3ος στα 10.000μ. το 2012).

Και λίγα λόγια για την «χαμένη πατρίδα»
Το Ικόνιο (τουρκικά «Κόνγια»), είναι πόλη στην κεντρική Τουρκία στο υψίπεδο της Ανατολίας (στην αρχαία Φρυγία), 500 χλμ ΝΑ της Σμύρνης. Κατοικείται από αρχαιότατους χρόνους. Ηταν η έδρα του Σουλτανάτου των Σελτζούκων του Ικονίου (Ρουμ) από το 1097 έως το 1243. Το 2000 είχε πληθυσμό 742.690 κατοίκων.

Ο Απόστολος Παύλος κήρυξε στο Ικόνιο κατά την πρώτη αποστολική περιοδεία του, μεταξύ των ετών 44-45 μ.Χ., ενώ μετέπειτα η πόλη αποτέλεσε έδρα επισκοπής και αργότερα Μητρόπολης.

Πριν το 1923 κατοικούσαν εκεί 4.000 χριστιανοί ορθόδοξοι, τουρκόφωνοι και ελληνόφωνοι. Η ελληνική κοινότητα αριθμούσε γύρω στα 2.500 άτομα που διατηρούσαν με δικά τους έξοδα, εκκλησία, σχολείο αρρένων και παρθεναγωγείο.
Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών οι χριστιανοί ορθόδοξοι του Ικονίου εγκαταστάθηκαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Επίσης δύο οικισμοί που δημιουργήθηκαν από τους Κονιαλήδες πρόσφυγες έλαβαν το όνομά τους από την πόλη του Ικονίου: το Νέο Ικόνιο Περάματος Αττικής και το Νέο Ικόνιο Καρδίτσας.

Την Τρίτη, μετά από 57 χρόνια η Ελένη θα "ξαναδεί" τον αγαπημένο της Χαρίτωνα...

ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

Υποστήριξη: SilkTech