Η Μαρία Πολύζου ήταν από τα τιμώμενα πρόσωπα των βραβείων του ΠΣΑΤ. Η Πατρινή που είναι η κορυφαία Ελληνίδα μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών, δίνει ένα διαφορετικό αγώνα τον τελευταίο καιρό, για την υγεία της αυτή τη φορά, και αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους.

Ακολουθεί το μήνυμα της Μαρίας Πολύζου σχετικά με τη βράβευσή της από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου:

«Είναι πολύ μεγάλη η τιμή που μου κάνετε να βρίσκομαι σήμερα εδώ για αυτό το σπουδαίο βραβείο. Ομολογώ είναι και η συγκυρία ιδιαίτερη αυτή την περίοδο της ζωής μου. Θα ήθελα λοιπόν πολύ σύντομα να μοιραστώ μερικές σκέψεις μου.

Ξέρετε στη δίκη μου ζωή ο μαραθώνιος έπαιξε και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο μαραθώνιος είναι ζωή - marathon is life- και για μένα ο μαραθώνιος είναι όλη μου η ζωή!

Δεν είναι απλά το αγώνισμα μου άλλα το σχολείο μου διαχρονικά.

Γιατί με έμαθε να έχω υπομονή, επιμονή, πειθαρχία και ψυχραιμία για να φτάνω κάθε φορά στη γραμμή του τερματισμού μετά από 42.195 μέτρα. Δεν εγκατέλειψα ποτέ, σε κανένα αγώνα, και περηφανεύομαι για αυτό!

Με αυτά τα εφόδια - υπομονή, επιμονή, πειθαρχία και ψυχραιμία - τρέχω και τώρα στον πιο δύσκολο μαραθώνιο της ζωής μου δίνοντας αυτή τη μάχη με τον καρκίνο του μαστού..

Στον μαραθώνιο χρωστάω ότι και αυτή τη μάχη τη δίνω βέβαιη για το αποτέλεσμα. Είμαι περίπου στα μισά, άλλο τόσο και θα είναι νικηφόρος και αυτός ο αγώνας!

Σας ευχαριστώ γιατί και με αυτό το βραβείο δώσατε περισσότερη πνοή για τα τελευταία μέτρα και αυτής της δοκιμασίας.

Θέλω να πω σε όλες τις γυναίκες που νοσούν αυτή τη στιγμή και διανύουν τις θεραπείες τους στα νοσοκομεία , να είναι δυνατές και να βλέπουν μόνο την γραμμή του τερματισμού τους .nothing is impossible!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην μεγάλη δρομική οικογένεια μου , στους δρομείς μου, σε όσους ανθρώπους συνάντησα στην πορεία αυτή των 40 χρόνων, στους προπονητές μου και στους δασκάλους μου, σε κάθε έναν και σε κάθε μια που με στήριξαν ή όχι.  Όλοι ήταν πολύτιμοι για μένα και συνοδοιπόροι   αμέτρητων χιλιομέτρων.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ κ. Κώστα Παναγόπουλο, τον αγαπημένο φίλο Κώστα, που είναι πάντα δίπλα μου.

 Το πιο μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  στους γονείς μου, στην οικογένεια μου και στην αγαπημένη μου κόρη ΑΓΑΠΗ !!!

Είμαι ευγνώμων.

Ευχαριστώ τον ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΠΣΑΤ κ, Γιάννη Θεωδορακόπουλο και το Διοικητικό Συμβούλιο».

PHOTO: NIKOS KARANIKOLAS - VASILIS KOUTROUMANOS