Η τιμολογιακή πολιτική στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο

Τρίτη, Ιούλιος 28, 2020 - 11:00μμ

Από τον Δημήτρη Ορφανόπουλο, καθηγητή φυσικής αγωγής και παλαιότερα πρωταθλητή Ελλάδας, λάβαμε και δημοσιεύουμε την πιο κάτω επιστολή:

«Πολλοί θα έχουν προσέξει την μεγάλων διαστάσεων μεταλλική ταμπέλα που έχει τοποθετήσει ο Δήμος Πατρέων εδώ και χρόνια, ακριβώς έξω από την είσοδο του Παμπελοποννησιακού σταδίου, η οποία ενημερώνει τους δημότες ό,τι το ανώτερο δίδακτρο για τις ακαδημίες από τους συλλόγους είναι 10€.

Αναμφίβολα, με την πρώτη σκέψη, όποιος την βλέπει θα δίνει τα εύσημα στο Δήμο για το γεγονός ότι σκέφτεται και προστατεύει τους δημότες του. Είναι ξεκάθαρο ό,τι αυτό ακριβώς ήταν και το σχέδιο της δημοτικής αρχής. Να δεσπόζει διαχρονικά η ταμπέλα εκεί ως απόδειξη της απαράμιλλης κοινωνικής πολιτικής του δήμου, άσχετα αν η τελευταία θα εφαρμόζεται με ξένα κόλλυβα. Μόλις πριν λίγες μέρες, ίδιες μικρότερες ταμπέλες τοποθετήθηκαν και στην άλλη αθλητική εγκατάσταση, αυτή του Λαδόπουλου, όπου φιλοξενούνται τα υπόλοιπα σωματεία του στίβου (μαζί με αυτά της ρυθμικής και ενοργάνου γυμναστικής).

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά να δούμε πως τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο...

Ο τότε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Παμπελοποννησιακού σταδίου κ. Τάκης Πετρόπουλος, συνέταξε μια οικονομοτεχνική μελέτη από την οποία προέκυπτε ό,τι το δίδακτρο για τις ακαδημίες (του στίβου) φθάνει περίπου σε κόστος για το σωματείο τα 7€ για υπηρεσίες προπόνησης ενός μήνα. Ε, εντάξει έγινε και μια στρογγυλοποίηση με μια γενναιόδωρη αύξηση πάνω από 40% και έφθασε τα 10€.

Κάλεσε λοιπόν μετά όλα τα σωματεία και τους είπε ό,τι αυτό εφεξής θα είναι το ανώτερο δίδακτρο που θα λαμβάνετε και θα υπογράψετε ό,τι το δέχεστε αλλιώς δεν θα μπορείτε να κάνετε χρήση των εγκαταστάσεων. Φυσικά υπήρξαν αντιδράσεις και αντιπροτάσεις χωρίς όμως αποτέλεσμα. Μία από τις αντιπροτάσεις από τα σωματεία προς τον Δήμο ήταν να λειτουργήσει ο ίδιος ο Δήμος Πατρέων, ανταγωνιστικά δικές του ακαδημίες, με δικούς του γυμναστές στον ίδιο χώρο και τις ίδιες ώρες, με κόστος από μηδενικό μέχρι όσο νομίζει, και να «σπάσει» με αυτό τον τρόπο και τα σωματεία τα οποία κατηγορήθηκαν ουσιαστικά ό,τι χρεώνουν πολύ ακριβά τους γονείς. Φυσικά μια τέτοια πρόταση θα συνεπάγετο ό,τι δεν θα χρειαζόταν πλέον η ταμπέλα και θα χανόταν και η δωρεάν διαφήμιση ετών της δημοτικής παράταξης, οπότε η απάντηση όπως καταλαβαίνετε ήταν αρνητική.

Γενικά, η τοποθέτηση των αθλητικών στελεχών της δημοτικής αρχής όπως έχει περήφανα καταγραφεί είναι η εξής: «Εμάς δεν μας ενδιαφέρει ο υψηλός αθλητισμός, εμάς μας ενδιαφέρει να γυμνάζεται δωρεάν ο κόσμος». Βέβαια, στις απονομές στους πρωταθλητές του στίβου δεν βλέπουμε αντίστοιχη διάθεση από τα στελέχη της δημοτικής αρχής (οι φωτογραφίες αδιάψευστοι μάρτυρες)... Κάποιο άλλο αθλητικό στέλεχος της δημοτικής παράταξης ανέφερε: «για μένα οι ακαδημίες θα έπρεπε να είναι εντελώς δωρεάν». Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση, όλοι οι πολίτες να απολαμβάνουμε δωρεάν υπηρεσίες, αρκεί βέβαια λέω εγώ, αυτός που θα προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες να μην είναι παιδί μας και μάλιστα με πτυχίο πανεπιστημίου.

Ας δούμε τώρα πως είναι τα πραγματικά δεδομένα για να διαμορφώσει ο καθένας την άποψή του:

• Σύμφωνα με τον προηγούμενο αθλητικό νόμο 2725/1999, αλλά και τον πρόσφατο 4639/2019 αναφέρεται ρητά: « Το αθλητικό σωματείο για τις προσφερόμενες υπηρεσίες εκμάθησης των αθλημάτων που καλλιεργεί, δύναται, με απόφαση του διοικητικού του συμβουλίου, να ορίζει αντίστοιχο αντίτιμο της σχετικής υπηρεσίας για την κάλυψη των λειτουργικών του αναγκών. Άρα λοιπόν, ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι περιφέρειες, ούτε οι Δήμοι έχουν αρμοδιότητα να καθορίζουν τα δίδακτρα των ακαδημιών των αθλητικών σωματείων.

• Κανένας Δήμος σε όλη την Ελλάδα, που παραχωρεί τις αθλητικές του εγκαταστάσεις σε ερασιτεχνικά σωματεία, δεν τα υποχρεώνει σε οριοθετημένη τιμαριθμική πολιτική. Ούτε ποτέ προηγούμενη δημοτική αρχή της Πάτρας είχε επιβάλλει αντίστοιχη τιμαριθμική πολιτική στα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία της Πάτρας.

• Ο κ. Πετρόπουλος συνέταξε μια οικονομοτεχνική μελέτη η οποία είναι εντελώς αβάσιμη, λαμβάνοντας υπόψη της επιλεκτικά και μόνο στοιχεία, για την οποία του αναφέρθηκαν προφορικά ενστάσεις από την ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ Βόρειας Πελοποννήσου και η οποία αποκόπτει τις ακαδημίες από το υπόλοιπο σωματείο. Λες και το αγωνιστικό τμήμα ενός σωματείου έχει άλλο όνομα, άλλη διοίκηση, άλλο πρόεδρο, άλλο έφορο, άλλους προπονητές, άλλο ΑΦΜ κλπ. Και η οποία μελέτη αποτιμά την εκγύμναση ενός μήνα από συναδέλφους καθηγητές φυσικής αγωγής για μόλις 10€... (με το μπόνους της στρογγυλοποίησης...)

• Τα σωματεία της Πάτρας, αλλά και όλης της Ελλάδας σε συντριπτικό ποσοστό, με τα έσοδα από τις ακαδημίες, τα οποία κυμαίνονται κατά μέσο όρο σε όλη την Ελλάδα, στα 20 με 25€, δεν πληρώνουν μόνο τους προπονητές, αλλά εξασφαλίζουν δωρεάν συμμετοχή στα αγωνιστικά τμήματα, σε εκείνους τους αθλητές που τα επόμενα χρόνια προκρίνονται στα πανελλήνια πρωταθλήματα χωρίς να μετακυλίσουν τα μεγάλα έξοδα στις οικογένειες των αθλητών. Με άλλα λόγια ένα παιδάκι που είναι μέλος των ακαδημιών, όταν μεγαλώσει, θα κάνει πλέον δωρεάν προπόνηση και αν πιάσει όρια συμμετοχής στα πανελλήνια πρωταθλήματα, το σωματείο θα του καλύψει και τα έξοδα μετακίνησης, διαμονής και διατροφής στα ξενοδοχεία τις ημέρες των αγώνων.
• Τα περισσότερα σωματεία εφαρμόζουν εδώ και πολλά χρόνια κοινωνική πολιτική όπου και όταν χρειάζεται. Είναι λοιπόν πολλά παιδιά που γυμνάζονται δωρεάν – όχι μόνο στην Πάτρα, αλλά σε όλη την Ελλάδα, γιατί έτσι επιβάλλουν οι ηθικοί και κοινωνικοί κανόνες. Δεν χρειάζεται να το επιβάλλει στα σωματεία κανένας θεσμικός ή εξωθεσμικός παράγοντας και σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι οι προπονητές και οι αθλητικοί παράγοντες είναι λιγότερο ευαίσθητοι σε ανθρώπινα θέματα της κοινωνίας μας από δημάρχους και αντιδημάρχους.

• Τα σωματεία του στίβου δεν υπέγραψαν συμφωνητικό με την διοίκηση του Παμπελοποννησιακού Σταδίου, αλλά δυστυχώς συνθηκολόγησαν άνευ όρων με το μονοπώλιο της Δημοτικής μας παράταξης. Εννοώ πολύ απλά ότι το άθλημα του στίβου μπορεί να καλλιεργηθεί αποκλειστικά και μόνο εντός ενός σταδίου και δεν έχει τη δυνατότητα ένα σωματείο στίβου να νοικιάσει κάποιο ιδιωτικό χώρο, όπως θα μπορούσε να κάνει κάποιο άλλο άθλημα, όπως για παράδειγμα το μπαντμιντον ή το τζούντο. Στην Πάτρα λοιπόν, ή θα έπρεπε οι πρόεδροι και οι έφοροι των σωματείων να αναστείλουν τη λειτουργία του τμήματος ή να συνθηκολογήσουν άνευ όρων όπως και έπραξαν όλοι.

• Είναι γεγονός ότι αν στο στίβο της Πάτρας δεν υπήρχαν οι ακαδημίες (όπως και στα υπόλοιπα αθλήματα φαντάζομαι) δεν θα είχαμε και υψηλό αθλητισμό, ούτε βέβαια θα ερχόντουσαν στην Πάτρα Πανελλήνια Πρωταθλήματα Στίβου με τα όποια οικονομικά και άλλα οφέλη για την τοπική κοινωνία, τα οποία δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να τα αναπτύξουμε.

• Τέλος, το άθλημα του στίβου πανελλαδικά είναι από τα πιό φθηνά και προτιμάται από πολλούς γονείς και παιδιά γιατί είναι ως επί το πλείστον ασφαλές άθλημα, οικονομικό, δεν απαιτεί ειδικό (ακριβό) εξοπλισμό και αποτελεί τη βάση γύμνασης για όλα τα αθλήματα στη μετέπειτα αθλητική ζωή των μικρών παιδιών.

Η αλήθεια είναι επίσης, ότι αυτή η πρόταση του ανώτερου διδάκτρου, είχε παρουσιαστεί τα προηγούμενα χρόνια στο Δημοτικό Συμβούλιο και ψηφίστηκε ομόφωνα, χωρίς παρ' όλα αυτά να ακουστούν και οι αντίθετες απόψεις. Ίσως είναι μια ευκαιρία να επαναπροσεγγιστεί το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο αν κάποιες δημοτικές παρατάξεις ή ακόμα και η ίδια η δημοτική αρχή κρίνει ότι είναι αναγκαία η όποια επαναπροσέγγιση στο θέμα. Καλό φυσικά θα ήταν να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης και στη διοίκηση του παμπελοποννησιακού σταδίου στην οποία είμαι μέλος εκ μέρους της αντιπολίτευσης στο νέο σχήμα από το 2019.

Μετά τιμής
Δημήτρης Ορφανόπουλος
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ΤΕΦΑΑ Αθήνας
Master in Sports management (UTS Sydney)
Technical Committee Member ICG Games
Μέλος Διοικούσας Επιτροπής Παμπελοποννησιακού σταδίου»

Υποστήριξη: SilkTech