Ο Λάμπρος Βασιλόπουλος οραματίστηκε, δημιούργησε, δούλεψε και τώρα απολαμβάνει τους πρώτους καρπούς από την εθνική ομάδα στο ομαδικό σπριντ.

Το χάλκινο μετάλλιο που έφεραν οι Σωτήρης Μπρέτας, Γιάννης Καλογερόπουλος και ο μικρός της παρέας, ο Κωνσταντίνος Λιβανός στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πίστας στον Πλόβντιβ, σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα για το αγώνισμα.

Η ελληνική «dream team»

Και ο ομοσπονδιακός τεχνικός Λάμπρος Βασιλόπουλος γνωρίζει όσο λίγοι τι σημαίνει ομαδικό σπριντ.

Ο 47χρονος Πατρινός, μαζί με τους Γιώργο Χειμωνέτο και Δημήτρη Γεωργαλή αποτέλεσαν την «dream team» που σάρωσε στο πέρασμά της, από το 1996 και μέχρι το 2004.

Πέντε μετάλλια στο ομαδικό σπριντ σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, τρεις πρωτιές σε παγκόσμια κύπελλα φθάνουν και περισσεύουν για να καταδείξουν την ισχύ εκείνης της ομάδας

«Στα δικά μας χρόνια λέγοντας elite ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εννοούσαμε το ομαδικό σπριντ» μας έλεγε, χαμογελώντας, ο ομοσπονδιακός τεχνικός, λίγη ώρα μετά την επιστροφή της εθνικής ομάδας από τη Βουλγαρία.

Το μεγάλο κενό και η νέα αρχή

Το τέλος, όπως, ήρθε εκείνης της ομάδας έφερε κι ένα μεγάλο κενό στο αγώνισμα.

«Το ομαδικό σπριντ απαιτεί τρεις αθλητές υψηλού επιπέδου και πολλή δουλειά για να φέρει αποτελέσματα. Ετσι ήταν δύσκολο να βρεθεί μια νέα δυνατή ομάδα, όπως θα είναι δύσκολο να βρεθεί ένας νέος Χρήστος Βολικάκης» συνεχίζει ο εθνικός προπονητής.

Οι δοκιμές και ο… πρωτοστροφάς και το κομμάτι του παζλ

Από το 2010 κι έπειτα η Ελλάδα μέχρι τώρα ψαχνόταν να βρει τη νέα σύνθεση, έχοντας αναιμικές παρουσίες στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Οι Χρήστος Βολικάκης, Σωτήρης Μπρέτας, Γιάννης Καλογερόπουλος ήταν 7οι το 2012, οι Γιάννης Καλογερόπουλος, Στέλιος Αγγελίδης και Σωτήρης Μπρέτας 9οι το 2014 και οι Χρήστος, Ζαφείρης Βολικάκης με τον Γιάννη Καλογερόπουλο μετείχαν στη διοργάνωση του 2013.

Διαβάζοντας τις συνθέσεις οι Καλογερόπουλος (φωτό) και Μπρέτας αποτελούσαν τη σταθερή αξία, αλλά έλειπε το 3ο κομμάτι του παζλ.

Ο Λάμπρος Βασιλόπουλος εξηγεί: «Από το 2009 όταν ανέλαβα, με ένα μικρό διάλλειμα, ομοσπονδιακός τεχνικός, ονειρευόμουν τη δημιουργίας μιας νέας δυνατής ομάδας στο σπριντ.

Πρόκειται για ένα ομαδικό άθλημα, μια σκυταλοδρομία, θέλει κάθε κομμάτι να είναι εξίσου δυνατό στο ρόλο που έχει στην κούρσα, είναι μια αλυσίδα.

Για παράδειγμα υπάρχει ο πρωτοστροφάς αυτός που οδηγεί την ομάδα στα πρώτα 250μ και πρέπει από την αρχή να δώσει πολύ γρήγορο ρυθμό.

Είναι ο δεύτερος που κάνει 500μ και ο ρόλος του είναι να συνδέσει την αρχή της προσπάθειας με το τέλος, διατηρώντας τον ίδιο γρήγορο ρυθμό.

Και είναι και τρίτος που κάνει όλη τη διαδρομή (750μ.) και από την απόδοσή του στην τελευταία στροφή εξαρτάται το τελικό αποτέλεσμα.

Είχαμε τον 1ο (Καλογερόπουλο), τον 3ο (Μπρέτας), μας έλειπε το μεσαίο κομμάτι. Το βρήκα πέρυσι, όταν πέρυσι είδα τον Κώστα Λιβανό. Ο νεαρός ανταποκρίθηκε εξαιρετικά, προετοιμαστήκαμε για ένα μήνα στο ΟΑΚΑ. Αυτό που έλεγα πριν στα παιδιά είναι απλά να βγουν οι χρόνοι τους, και το αποτέλεσμα ήρθε».

«Αυτή η ομάδα έχει πολύ μέλλον»

Η 3η θέση στο ομαδικό σπριντ μπορεί να σηματοδοτήσει ένα ακόμα καλύτερο αύριο.

«Υπάρχουν παιδιά στο Βόλο και στη Ρόδο στα οποία μπορούμε να επενδύσουμε, όμως όταν μια ομάδα “δέσει” και φέρνει αποτελέσματα, δύσκολα αλλάζει. Όπως συνέβαινε και στα δικά μου χρόνια ως αθλητής.

Αυτή η ομάδα έχει πολύ μέλλον. Όταν έχεις έναν 19χρονο (Λιβανός), έναν 26χρονο (Καλογερόπουλος) και έναν αθλητή που πάει στα 30 (Μπρέτας), τότε μόνο αισιοδοξείς για το μέλλον του ομαδικού, ιδιαίτερα όταν πια ο αθλητισμός έχει εξελιχθεί και βλέπουμε στο ομαδικό αθλητές να αγωνίζονται στο τοπ επίπεδο σε ηλικίες άνω των 35» καταλήγει ο Λάμπρος Βασιλόπουλος.